دکتر پریا چوبک
رکود سنگین فرهنگی موضوعیست که این روزها بیشتر از همیشه شاهد آن هستیم که به عدم تمایل عامدانۀ تغییر در وضعیت فعلی و درجازدگی باز میگردد. برخلاف هشدارهایی که از سوی کارشناسان حوزه‌های مختلف به کرات مطرح شده و مطالبات فعالان اجتماعی، به‌نظر میرسد که بی‌تفاوتی در ایجاد اصلاحات فرهنگی از هر زمانی مشهودتر است.
به گزارش بخش فرهنگی سایت خبرمهم، پایش مداوم و ایجاد تحرک مثبت در حفظ خرده فرهنگ‌ها که زیربنای هویتی جامعه را شامل میشوند، از اهمیت ویژه برخوردار است و اصلاح قدم‌های کوچک فرهنگی به تحولات عظیم در این راستا، می‌انجامد. مواردی از قبیل آموزش‌های محیط زیستی و اهمیت حفاظت از آن، نظافت عمومی و روش‌های تفکیک و بازیافت زباله، شیوه‌های مصرف بهینه انرژی در منازل با نوسازی و تعویض قطعات فرسوده، آموزش حریم و حقوق شهروندی و قوانین موجود در این راستا، رعایت قوانین رانندگی و پیشگیری از رفتارهای پرخطر جاده‌ای و بسیاری دیگر از این دست هستند، که کمبود قوانین عملی، فرهنگ‌سازی رسانه‌ای و آموزش در سطح عمومی به شدت در آن احساس میشود. جامعه رکنی‌ست انسانی و زنده که اگر از آموزش و تغییر لحظه‌ای جا بماند رکود و پوسیدگی آن را فرا خواهد گرفت و متاسفانه امروز بیش از هر زمان دیگری شاهد رکود عمیق و بی‌تحرکی فرهنگی هستیم و گلوی آن را با اقدامات نابجا و بی‌توجهی‌های سلیقه‌ای فشرده‌ایم. این درحالیست که اکثر اقدامات و طرح‌ها روی کاغذ باقی مانده و به نظر میرسد که مسئولین خود را با موضوعات دسته چندم مشغول کرده‌اند تا درگیر باز کردن گره‌های اساسی و پیچیدگی‌های آن نشوند و رسانۀ ملی نیز مهمترین وظیفۀ خود که آموزش و فرهنگ‌سازیست را به فراموشی سپرده است.
جامعه تشنۀ آموزش است و البته نه آموزش‌های سلیقه‌ای و جناحی، بلکه نیاز است اقدامات عملی و کاربردی برای خروج از اضمحلال فرهنگی هم‌راستای طرح‌های تشویقی و بازدارنده با قانون‌گذاری مراجع ذیربط و پشتیبانی رسانه ملی انجام گیرد.
