بارسلونا، ارتش جدایی‌طلب کاتالونیا
خبرهای فوری: ال‌كلاسيكو به دلايل امنيتي به تعويق افتاده است
به گزارش بخش بین المللی سایت خبرهای فوری، روز گذشته بارسلونا موفق شد در خانه ایبار با نتیجه سه بر صفر از سد این تیم عبور کند. ایبار، یکی از آبی‌اناری‌پوش‌های فوتبال اسپانیاست و بارسا مجبور بود از پیراهن دومش استفاده کند. پیراهنی به رنگ زرد و سرخ که از پیوند عمیق این تیم با کاتالونیا خبر می‌دهد. زرد و سرخ، رنگ‌های تشکیل‌دهنده پرچم کاتالونیا هستند و از این دو رنگ در لوگوی بارسلونا هم بهره گرفته شده است. کاتالان‌ها به این پرچم «استالادا» یا «سنیرا» می‌گویند. در دیدار مقابل اتلتیکو مادرید هم که قرار است ۳۰ نوامبر یا یک دسامبر برگزار شود، بارسلونا می‌خواهد از پیراهن چهارمش استفاده کند. این دیدار در ورزشگاه واندا مترو پولیتانو شهر مادرید برگزار خواهد شد و بارسلونا با توجه به توافق تابستانه‌اش با نایکی می‌خواهد از چهارمین پیراهن فصلش رونمایی کند. این پیراهن زرد رنگ است و در آن چهار خط سرخ رنگ مورب دیده میشود. بارسلونایی‌ها با این پیراهن می‌خواهند اعتراض خود را به گوش مسوولان اسپانیا برسانند و در پایتخت این کشور با پوشیدن پیراهنی به رنگ پرچم ملی کاتالونیا، توجه جهان را به موضوع استقلال‌طلبی و در خطر بودن رهبران استقلال‌طلب که در سال ۲۰۱۷ در همه‌پرسی نقش داشتند را جلب کنند. رهبرانی که احکام سنگینی دریافت کرده‌اند و مجموعا باید بیش از ۱۰۰ سال زندان را تحمل کنند. باشگاه فوتبال بارسلونا در بیانیه‌ای نسبت به اتفاقات رخ داده واکنش نشان داده است. در این بیانیه آمده: «باشگاه بارسلونا به عنوان یک مرجع در کاتالونیا و با توجه به هویت تاریخی‌اش بر خود لازم دانست تا در دفاع از آزادی بیان، به حکم صادر شده علیه سیاسیون خواهان استقلال کاتالونیا اعتراض کند. بارسلونا بر این اعتقاد است که همانند حبس موقت این افراد که کمکی به حل معضل نکرد، این حکم قطعی نیز کمکی برای رفع قضیه کاتالونیا نخواهد کرد. زندان هرگز نمی‌تواند راه‌حل مشکلات این ایالت باشد. برای حل این قضیه باید به گفتمان سیاسی متوسل شد. بارسلونا از تمام احزاب درگیر درخواست می‌کند که به پای میز مذاکره و گفتمان برای حل مشکل روی بیاورند و لازمه آن آزادی افرادی است که در بند هستند و به حبس طولانی مدت محکوم شده‌اند. باشگاه بارسلونا با خانواده زندانیان عمیقا احساس همدردی کرده و حامی آنها خواهد بود.»
برای اینکه بدانیم اوضاع در کاتالونیا تا چه اندازه خراب است، بزرگ‌ترین رویدادی که هر سال در این منطقه برگزار میشود، یعنی ال‌کلاسیکوی تاریخی بین رئال و بارسا، به تعویق افتاده است. این دیدار که قرار بود شنبه هفته آینده برگزار شود، تا ۲۸ آذر به تعویق افتاده است. فدراسیون فوتبال اسپانیا ابتدا درخواست کرد که دیدار ال‌کلاسیکو رفت به جای نیوکمپ در برنابئو برگزار شود و جای میزبان و مهمان عوض شود؛ اما رئال مادرید به شدت با این موضوع مخالفت و اعلام کرد ورزشگاه سانتیاگو برنابئو در دست تعمیر است و آماده میزبانی از ال‌کلاسیکو نیست. با رد شدن درخواست فدراسیون توسط رئال، تنها چاره تعویق بازی بود و این مسابقه تا آنجایی که ممکن بود (چیزی حدود ۵۰ روز) به تعویق افتاد.
از منظر فوتبالی این تعویق، بیش از همه به نفع رئال مادرید است. تیمی که مصدومان بی‌شماری دارد و سه بازی خارج از خانه دارد. رئال روز گذشته خارج از خانه با مایورکا بازی داشت و وسط هفته در چارچوب لیگ قهرمانان در استانبول به مصاف گالاتاسرای می‌رود. دیدار مقابل گالا از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است. رئال مادرید تا هفته دوم لیگ قهرمانان از دو بازی برگزار شده تنها یک امتیاز کسب کرده و شکست یا تساوی در استانبول، کار رئال و زیدان را بحرانی خواهد کرد. تعویق دیدار مقابل بارسلونا فشار زیادی از کهکشانی‌ها برای مصاف مقابل گالا کم می‌کند و آنها می‌توانند با آرامش تمام توان‌شان را برای شکست این تیم در ترکیه بگذارند و امیدوار باشند تا لیست مصدومان پرتعدادشان تا اواخر آذر آمادگی کامل برای این دیدار حیثیتی را داشته باشند.
اما چرا رابطه بارسلونا و استقلال کاتالونیا اینقدر نزدیک است؟ شعار باشگاه بارسلونا «فراتر از یک باشگاه» است و در واقع تولد این تیم با حوادث سیاسی حاکم بر این منطقه همراه بوده. لاپورتا، رییس سابق باشگاه فوتبال بارسلونا که برای احراز پست شهرداری این شهر باشگاه را ترک کرد، در مورد بارسا گفته: «اگر کاتالونیا یک کشور باشد، بارسلونا ارتش آن است.» بارسلونا به ذات یک باشگاه سیاسی است و تمام نمادها و نشانه‌های یک باشگاه سیاسی را هم می‌توان در آن دید. در جریان همه‌پرسی استقلال در سال ۲۰۱۷، بارسلونا بیش از همیشه وارد ماجراهای سیاسی شد. وقتی دولت مرکزی در مادرید سعی کرد با تدابیر مختلف از جمله دستگیری مقامات رده بالای کاتالونیا و توقیف میلیون‌ها برگه اخذ رای از یک انبار، جلوی این همه‌پرسی را بگیرد، بارسلونا این‌طور واکنش نشان داد: «باشگاه بارسلونا با پایبندی به تعهد تاریخی‌اش در دفاع از ملت، دموکراسی، آزادی بیان و استقلال، هر عملی که مانع از اجرای این حقوق میشود را محکوم می‌کند. بنابراین بارسلونا حامی همه مردم، نهادها و موسساتی است که برای احقاق این حقوق تلاش می‌کنند. بارسلونا با نهایت احترام به طیف گسترده اعضایش، همچنان از خواست اکثریت مردم کاتالان حمایت خواهد کرد و این کار را به شکلی صلح‌آمیز و مثال‌زدنی انجام خواهد داد.» بارسلونا البته همیشه به شکلی سیاست‌مدارانه موفق شده بی‌طرفی خودش در کاتالونیا را حفظ کند و با وجود اینکه آشکار است موافق استقلال است، در بیانیه‌هایش از «روند همه‌پرسی» حمایت می‌کند و به نتیجه‌ای که هنوز به رسمیت شناخته نشده، اقتدا نمی‌کند. با این حال این باشگاه هرگز ابایی ندارد که خودش را وارد مسائل سیاسی بکند. در روز برگزاری همه‌پرسی استقلال کاتالونیا، بارسلونا باید در ورزشگاه نیوکمپ به مصاف لاس‌پالماس می‌رفت و این تیم از سازمان لیگ اسپانیا درخواست کرد به دلیل شرایط خاص حاکم بر شهر بارسلونا در روز همه‌پرسی، بازی این تیم با یک روز تاخیر برگزار شود. اما فدراسیون اسپانیا با سخت‌گیری و جدیت اعلام کرد بازی حتما باید در زمان از پیش تعیین شده برگزار شود. بارسلونا که مجبور بود به این خواسته تن بدهد، با رندی درهای ورزشگاه نیوکمپ را به روی هواداران بست و بازی را بدون حضور تماشاگرانش برگزار کرد. بارسا با این کار به خواسته قبلی‌اش که پرت نشدن حواس مردم از رفراندوم بود، رسید و صندلی‌های خالی نیوکمپ مردم سراسر جهان را از برگزاری یک همه‌پرسی در این منطقه با خبر کرد. جوزپ ماریا بارتومئو، رییس باشگاه بارسلونا بلافاصله اعلام کرد که باشگاه این تصمیم را نه به دلیل مسائل امنیتی بلکه به نشانه اعتراض گرفته است. او همچنین گفت که تهدید گروهی از هواداران مهم تیم مبنی بر حمله به زمین و توقف بازی در صورت برگزاری مسابقه هم در این تصمیم بی‌تاثیر نبوده است.
تعویق ال‌کلاسیکو در چنین شرایطی تصمیمی کاملا قابل درک است. کاتالان‌ها رئال را نماینده پادشاهی اسپانیا و حکومت مرکزی می‌دانند. پیکه چند سال پیش در مورد ال‌کلاسیکو گفته بود: «دیدار بارسلونا و رئال مادرید، دیدار کاتالونیا و اسپانیاست.» لاپورتا نیز در مصاحبه‌ای این‌گونه حرف او را تایید کرد: «به نوعی این حقیقت دارد. مادرید همیشه نماینده اسپانیا و ما همیشه نماینده کاتالونیا بوده‌ایم.» وقتی یک دیدار فوتبال تبدیل به کارزاری برای جنگ بین جدایی‌طلبان و وفاداران به حکومت مرکزی میشود، بدیهی است که از برگزاری آن در پرآشوب‌ترین روزهای کاتالونیا در این سال‌ها جلوگیری کنند. همان‌طور که کاتالان‌ها از فوتبال به عنوان اهرمی برای فشار به دولت مرکزی استفاده می‌کنند و بارسلونا را تبدیل به رسانه استقلال‌طلبی کاتالونیا کرده‌اند، گهگاهی دولت مرکزی هم از همین حربه علیه‌شان استفاده کرده است. در جریان همه‌پرسی سال ۲۰۱۷، رییس فدراسیون فوتبال اسپانیا اعلام کرد در صورت جدایی کاتالونیا از اسپانیا، بارسلونا نمی‌تواند در لالیگا شرکت کند. خبری که جهان فوتبال را تکان داد. بسیاری از هواداران بین‌المللی بارسلونا که به دلیل علاقه قلبی به این تیم، با اهداف سیاسی آن هم همصدا شده بودند، بعد از فهمیدن این موضوع، نظرشان نسبت به استقلال کاتالونیا تغییر کرد. هواداران بارسا که تاریخ تیم‌شان با مبارزه و مصاف مقابل رئال مادرید گره خورده، نمی‌توانستند دنیایی را تصور کنند که در آن هر فصل شاهد حداقل دو ال‌کلاسیکو نباشند. این یکی از بزرگ‌ترین ضربه‌های استقلال‌طلبی کاتالان‌ها از طریق فوتبال بود. هرگاه در ورزشگاه نیوکمپ سرود ملی اسپانیا پخش میشود، تماشاگران با هو کردن واکنش نشان می‌دهند. /روزنامه اعتماد
