عزم عارف برای پاستور؟

به گزارش بخش سیاسی سایت خبرمهم، اظهارنظرها درباره استعفای عارف از شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان همچنان ادامه دارد و هنوز معلوم نیست که علت استعفای عارف چیست و چرا این استعفا بعد از چهارماه اعلام شده است. محمود صادقی که یکی از نخستین افرادی بود که بعد از انتشار خبر استعفا گفت «ما هم از رسانه ها باخبر شدیم»، روز گذشته در گفت وگویی با خبرگزاری «ایسنا» گفت که «استعفای عارف باید در روند عادی و قانونی خود انجام و دلایل او هم شنیده شود… من عضو هیئت رئیسه شورای عالی سیاست گذاری هستم، ولی هنوز متنی از استعفای عارف به من و سایر اعضای هیئت رئیسه نرسیده است. عارف منتخب شورای عالی است و استعفا را باید به همین شورا ارائه می داد…، در خبرها آمده است که عارف در اسفند ۹۸ استعفا داده، ولی موسوی لاری در اردیبهشت امسال استعفای خود را خطاب به عارف اعلام کرده است و اینجا تعارضی وجود دارد. الان هم هنوز استعفایی از سوی عارف به ما اعلام نشده است و خودم تردید دارم که استعفایی انجام شده است یا نه. نظم و انضباط از ویژگی های بارز محمدرضا عارف است و انتظار می رود که او در همان چارچوب تشکیلاتی، استعفای خود را ارائه دهد، زیرا این استعفا باید در شورای عالی سیاست گذاری بررسی شود».

او در پاسخ به این پرسش که آیا شما با استعفای عارف موافق هستید، گفته است: «من نمی توانم اعلام کنم که موافقم یا مخالف، ولی استعفا باید در روند عادی و قانونی خود انجام شود و دلایل عارف هم شنیده شود. کار در شورای عالی جمعی است و در این زمینه هم باید با خرد جمعی تصمیم گیری شود». ابهام در علت استعفای عارف تا جایی پیش رفته است که بعضی گمانه زنی ها درباره حضور او در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ مطرح شده است؛ به این معنی که گفته می شود استعفا از شورای عالی دورخیزی برای ریاست جمهوری است. محمدعلی ابطحی یکی از موافقان چنین فرضیه ای است و حتی پا را از مرحله احتمال فراتر گذاشته و در گفت وگو با سایت «نامه نیوز»، به قطعیت گفته است که عارف یکی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری است: «آقای عارف قطعا یکی از کاندیدا هایی هستند که خود را آماده ریاست جمهوری می کنند اما کسان دیگری هم ممکن است در همین صدد باشند. در سیاست نیز طبیعتا اول باید افراد خودشان تلاش هایی کنند و بعد بر اساس نظرسنجی های غیررسمی بتوان تصمیم گرفت که فرد مورد حمایت است یا خیر. من شک ندارم که آقای عارف خود را یکی از کاندیدهای ۱۴۰۰ می داند، اما اینکه او به عنوان یک کاندیدای اجماعی پذیرفته می شود یا نه به عوامل مختلفی بستگی داد».

او همین گزاره را در گفت وگو با سایت خبرآنلاین هم تکرار کرده و گفته است: «بنده اصلاح طلبی را مانند مشروطه یک جریان می دانم که متصل به رهبران خود نیست. شاید در شرایط فعلی اصلاح طلبی بیش از هر زمانی دارای یک رهبر است. آقای خاتمی فردی است که اکثر اصلاح طلبان روی ایشان توافق دارند… باید بگویم پیگیری های من درباره صحت استعفای آقای عارف از شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان به نتیجه نرسیده است. البته شاید ایشان تصمیم دارند برای ریاست جمهوری اقدام کنند». طرح چنین فرضیه ای فقط هم از سوی برخی اصلاح طلبان نیست بلکه روزنامه کیهان که همواره منتقد عملکرد عارف بوده هم نوشته است که عارف نامزد۱۴۰۰ است: «از گوشه و کنار خبر می رسد که عارف وقتی متوجه این واقعیت شده که از شورای عالی اصلاح طلبان آبی گرم نمی شود، عطایش را به لقایش بخشیده و عزم خود را جزم کرده تا با سازوکار جدید دیگری که از سوی مدعیان اصلاحات تعریف می شود خود را برای انتخابات ۱۴۰۰ آماده کند». در کنار چنین دیدگاهی برخی هم می گویند استعفای عارف یک ضرورت تشکیلاتی بود زیرا باید جبهه اصلاحات بازسازی شود و با پوست اندازی نیروهای جدید در عرصه حاضر شوند تا با بهره گیری از چنین شرایطی امکان توفیق اصلاح طلبان در انتخابات سال آینده بیشتر شود. محمدرضا خباز درباره چنین موضوعی گفته است: «آقای عارف چند سال بود که مسئولیت ریاست شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان را برعهده داشت و در این مدت توانست عملکرد قابل قبولی داشته باشد اما اکنون احساس شد که جریان اصلاحات نیاز به پوست اندازی دارد و باتوجه به نتیجه انتخابات اسفند۹۸ باید بازنگری در شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان انجام شود. خود آقای عارف هم قبول داشت که دیگر باید استعفا بدهد تا اصلاح طلبان بتوانند با نیروهای جدید بار دیگر وارد عرصه سیاسی بشوند و در این موضوع دستشان باز باشد و رودربایستی در کار نباشد زیرا واقعا اصلاح طلبان برای ورود به انتخابات۱۴۰۰ نیاز به نیروهای جدید دارند؛ بنابراین به نظر می رسد که استعفای آقای عارف ضرورت داشت. علاوه بر این، ایجاد تغییرات باعث می شود که مجموعه اصلاح طلبان تحلیل واقع بینانه تری نسبت به اوضاع داخلی و خارجی کشور داشته باشند که با جمع همه اینها بتوانند یک مانیسفت جامع ارائه کنند که در آن راهبردهای اصلاح طلبان مشخص باشد… مردم دیگر به صورت لیستی رای نمی دهند و باید در مواجهه با آنها اقناع ایجاد شود؛ یعنی باید مردم را قانع کنیم که اگر به فلان نامزد رای بدهید با این سازوکارها و این روش ها می تواند به شعارهایش و مطالبات عمومی جامه عمل بپوشاند… باید پوست اندازی رخ دهد و ممکن است در این فرایند نیروهای قدیم با نیروهای جدید با هم مخلوط شوند یا صرفا نیروهای جدید وارد میدان شوند، اما هرچه باشد باید بر اساس یک سازوکار دموکراتیک جلو برود. هدف این است که مجموعه اصلاح طلبان با مشارکت حدود ۱۸ حزب اصلاح طلب فعالیتی جمعی داشته باشند و در استان ها هم این فعالیت به طور جدی پیگیری شود. حال باید دید که چنین سازوکاری در چه قالبی ایجاد می شود».

به هرحال هر یک از گمانه زنی های فوق درست باشد یا حتی اگر استعفای محمدرضا عارف از شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان صحیح باشد، نمی توان از یک موضوع گذشت و آن در جریان قرار نگرفتن سرمایه اجتماعی اصلاح طلبان از تصمیمات مهم شخصیت های اصلاح طلب و خاصه عارف است که شاید همین موضوع زمینه گمانه زنی های متعدد را فراهم کرده است./شرق