به گزارش بخش سیاسی سایت خبرهای فوری، دو هفته پیش، درست روز۲۴ آبان ماه بود که خبر افزایش قیمت بنزین غوغایی به پا کرد و اعتراضاتی را کلید زد. از همان روز هم تحرکات بهارستانیها در دو جبهه شروع شد یکی از سوی طیف تندرو و منتقد دولت و دیگری در قالب طرحهای پیشنهادی برای آرام کردن معترضانی که به خیابانها آمده بودند. منتقدان و مخالفان که چندان هم از این وضعیت بدشان نیامده بود نوک پیکانشان را به طرف دولت گرفتند تا به قول مجتبی ذوالنوری رئیس کمیسیون امنیت ملی او را به زیر بکشند، از همین رو طرح استیضاح حسن روحانی روی میز آنها قرار گرفت البته این طیف گوشه چشمی هم به رئیس مجلس داشتند و از آنجا که علی لاریجانی در جلسه سران قوا بوده و از مصوبه که از این جلسه بیرون آمد خبر داشته، اسم او هم در لیست سیاه تندروها ثبت شد تا به او نیز ضرب شستی نشان دهند.
از سوی دیگر اما موضوع سوال و استیضاح وزرا در برنامه کاری نمایندگان قرار گرفت. در این میان زمزمه دو طرح دوفوریتی و سه فوریتی هم برای برگرشتن به شرایط قبل شنیده میشد اما سرانجام این اقدامات به کجا رسید؟
از استیضاح تا لغو طرحهای دو فوریتی
یکشنبه ۲۶ آبان ماه، اهالی مجلس هفته کاری خود را با یک جلسه غیرعلنی آن هم با حضور علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی آغاز کردند. جلسهای که قرار بود برای نمایندگانی که از همه جا بیخبر بودند توضیح داده شود که چطور این تصمیم یعنی اصلاح قیمت بنزین اتخاذ و اجرا شد. همان روز مجتبی ذوالنوری و تعدادی از اعضای فراکسیون اصولگرایان ولایی برای استیضاح حسن روحانی امضا جمع میکردند.
از سوی دیگر فراکسیون امید خودش را آماده کرده بود تا در اولین جلسه مجلس بعد از افرایش قیمت بنزین طرحی دو فوریتی را برای لغو دستور مصوبه سران قوا به هیات رئیسه تقدیم کند؛ همزمان با این تصمیم فراکسیون مستقلین هم از ارائه طرحی سه فوریتی در همین زمینه خبر دادند اما همان روز رهبرانقلاب در سخنانی مهم از تصمیم سران قوا حمایت کردند. به دنبال بیانات معظم له نمایندگان نیز طرح های فوریتی را در راستای همگامی دولت و مجلس کنار گذاشتند.
استعفاهای نمایشی که به سرعت کنار گذاشته شد
اما کنار گذاشتن طرح های فوریتی پایان ماجرا نبود. «همه خبر داشتند به جز نمایندگان» این زمزمهای بود که در اولین روز مجلس بعد از اعلام اصلاح قیمت بنزین از سوی نمایندگان به گوش میرسید. برخی از رئیس مجلس انتقاد میکردند و برخی نقدشان متوجه دولت بود خلاصه که میگفتند در جریان این تصمیم گیری مجلس نادیده گرفته شده است. نمایندگان آنقدر از این تصمیم دلشان پر بود که تعدادی از آنها تصمیم گرفتند عطای نمایندگی را به لقایش ببخشند و استعفا بدهند. قاسم میرزایی نیکو نماینده مردم دماوند، محمود صادقی، پروانه سلحشوری و محمدجواد فتحی نمایندگان تهران، محمدجواد ابطحی نماینده خمینی شهر و قسیم عثمانی نماینده بوکان در این حلقه قرار داشتند.
اما نهایتا از این جمع تنها نماینده بوکان بود که استعفای خود را تقدیم هیات رئیسه کرد. او در نشست بعد از ظهر روز یکشنبه در نطقی اعلام کرد: «برای این که اعلام کنم در این تصمیم نقشی نداشتهام استعفای خود را تقدیم هیئت رئیسه میکنم.» بقیه نمایندگان اما بنا بر آنچه گفته شد مصلحت نیست از این تصمیم صرف نظر کردند.
نامه عارف به لاریجانی/مجلس تعطیل نشد
روز دوشنبه ۲۷ آبان ماه به نظر میرسید همه چیز عادی باشد طرحها و لوایح طبق نوبتی که از پیش تعیین شده بود در دستور کار قرار میگرفت؛ هرچند ظاهرش با روزهای عادی هیچ تفاوتی نداشت اما سایه سنگین اعترضات بیرون از ساختمان هرمی بهارستان و نارضایتیها از افزایش قیمت بنزین همچنان بر سر مجلس و ساکنانش سنگینی میکرد.
محمدرضا عارف رئیس فراکسیون امید و رئیس مجمع نمایندگان تهران همان روز دست به قلم شد و در نامهای به علی لاریجانی خواست تا در جلسهای غیرعلنی از سران قوا دعوت کند تا به مجلس بیایند او حتی پای تعطیل شدن تعطیلات مجلس را هم به پیش کشید. البته این نامه بدون پاسخ ماند اما تعطیلی هفته بعد مجلس در نهایت لغو شد تا نمایندگان در جریان نشست و گفتگو با مسئولان به مشکلات پیش آمده بعد از افزایش قیمت بنزین رسیدگی کنند.
سلسله استیضاحها /چرا تندروها به دنبال ساقط کردن دولت رفتند؟
هفته بنزینی مجلس اما در روزی به پایان رسید که استیضاح محمود حجتی وزیر جهاد کشاورزی از سوی هیات رئیسه اعلام وصول شد و به دولت ۱۰ روز فرصت داده داشت تا زمان برگزاری جلسه استیضاح را اعلام کند. استضاحی که مشخص نبود در بحبوبه اعتراضات بنزینی چرا قرار است در دستور کار قرار گیرد. نهایتا ۳ آذرماه بود که سخنگوی هیات رئیسه مجلس از برگزاری جلسه استیضاح در روز سه شنبه ۵ آذرماه خبر داد. هرچند استعفای محمود حجتی و پذیرش آن از سوی حسن روحانی جلسه استیضاح را منتفی کرد اما این به معنای پایان دور استیضاحهای وزرای دولت نبود.
روز یکشنبه سوم آذرماه در حالی که تا حدودی اعتراضات فروکش کرده بود استیضاح رحمانی فضلی وزیر کشور زیر سقف مجلس کلید خورد. استیضاحی که متولی آن علی مطهری بود. البته همان روز این زمزمه هم به گوش میرسید که استیضاح ها منتفی شود اما مطهری صراحتا تاکید کرد« امیدوارم که این استیضاح انجام شود مگر اینکه مقام رهبری مخالفت کنند که در این صورت با اعلام مخالفت ایشان، ما (نمایندگان خواستار استیضاح عبدالرضا رحمانیفضلی) هم موضوع استیضاح وزیر کشور را ادامه نخواهیم داد.»
از سوی دیگر پایداریهای مجلس که هیچ وقت نتوانستند اختلافاتشان را با بیژن نامدار زنگنه وزیر نفت پنهان کنند بعد از ماجرای افزایش قیمت بنزین بهترین بهانه به دستشان افتاد تا از این راه وزیر نفت را کنار بزنند. برای همین همان روز استیضاح وزیر نفت نیز با ۳۴ امضا تقدیم هیات رئیسه شد. اقدام عجیب تر اما آنجا رخ داد که استیضاح وزیر آموزش و پرورش که همین چند وقت پیش با رای نمایندگان راهی این وزارتخانه شده بود در دستور کار قرار گرفت.
اما آنطور که نماینده اصولگرای پاوه معترف شده بود به نظر میرسید برخی نمایندگان مجلس عزمشان را جزم کرده بودند تا دولت را ساقط کنند چراکه بعد از استعفای حجتی با ۳ تغییر دیگر حسن روحانی نیمی از کابینهاش از ابتدای دولت دوازدهم تغییر می کند و باید کابینه جدید به مجلس معرفی کند.
مجلس قربانی میخواهد
اعتراضات مرداد ۹۷ هنوز فراموش نشده است؛ اعتراضاتی که تنها به فاصله چند ماه از اعتراضات دی ماه ۹۶ شکل گرفت و ماجرا هم از گران شدن قیمت ارز آغاز شد، بعد از چندین روز تلاش در نهایت آرامش به برخی خیابانها بازگشت اما مجلس تلاش کرد تا برای آنکه به مردم بگوید که حسابش از دولت جدا است استیضاح وزرا را کلید بزند که نهایتا قرعه به نام علی ربیعی افتاد. در آن مقطع هرچند باید طرح استیضاح ربیعی به کمیسیون اجتماعی می رفت اما از آنجایی که سیل نارضایتیهای کشور نیاز به یک قربانی داشت، ذبح وزیر کار در دستور کار مجلس قرار گرفت و البته دیگر به وزارتخانه باز نگشت.
به نظر میرسد قصه این روزهای بهارستان و ماجرای کلید خوردن استیضاحها آن هم در چند قدمی انتخابات و یک هفته بعد از اعتراضات قصه غریبی نیست گویا قرار است برای این اعتراضات قربانی دیگری پیدا شود. موضوعی که علی اکبری نماینده شیراز نیز صحه بر آن میگذارد و به روزنامه اعتماد میگوید: «من احساس میکنم به دنبال نارضایتیها و اعتراضاتی که رخ داده است، نمایندگان به دنبال این هستند که کسی را قربانی کنند تا تسکینی برای ناراضیها باشد.» /خبرآنلاین