به گزارش بخش بین المللی سایت خبرهای فوری، اعتراضات در لبنان، چند روز پس از آن صورت گرفت که بخشی از مردم عراق نیز در اعتراض به فساد دولتی و مشکلات اقتصادی به خیابان ها آمده بودند.
اما جنس اعتراضات در عراق و سوریه، تفاوتی جدی نسبت به انقلاب های عربی دارد. شاید برای همین است که این اعتراضات درست در کشورهایی درحال انجام است که در سال های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۴ درگیر انقلاب های گسترده عربی نشده بودند.
دولت های عراق و لبنان از ثبات قابل قبولی برخوردارند و وجود دموکراسی در این کشورها، معترضان را وانمی دارد تا برای رسیدن به نتیجه، حتما نظام سیاسی را دگرگون کنند.
در عراق مطالبه مردم برای مبارزه با فساد سیاسی چنان در سطح حکومت مورد استقبال قرار گرفت که جریان صدر که اکثریت پارلمان را در اختیار دارد، از هواداران خود خواست تا در پیاده روی اربعین با کفن شرکت کنند و این به آن معناست که حتی جریانات حاکم نیز در پیگیری این مطالبه با مردم هم صدا هستند.
در لبنان نیز نخست وزیر این کشور بلافاصله به احزاب ۷۲ساعت مهلت داد تا راهکارهایی برای برون رفت از وضعیت موجود بیابند.
البته در جریان اعتراضات عراق و لبنان، برخی کشورها که ضربه خورده از انقلاب های عربی بودند، سعی کردند بر آتش خشم مردم بدمند. مثلا عربستان و آمریکا از شهروندان خود خواستند که لبنان را ترک کنند، و شهروندان سعودی اولین گروهی بودند که این کشور را ترک گفتند. رسانه های نزدیک به همین دولت ها بودند که سعی می کردند معترضان را به سمت کاخ ریاست جمهوری لبنان بکشانند اما در تلاش خود ناکام ماندند.
با این وجود ناگفته پیداست که همراهی جریانات مختلف سیاسی حاکم در عراق و لبنان با مردم و عدم وجود سیستم دیکتاتوری مانند آنچه در مصر یا لیبی شاهدش بودیم، باعث شده تا نگرانی ها از بابت شروع موج تازه ای از بی ثباتی در منطقه کاهش پیدا کند.
هم مردم عراق و هم مردم لبنان می دانند که دموکراسی و وجود احزاب سیاسی در این کشورها اجازه نمی دهد تا کشور به سمت نوعی بی توجهی به خواست واقعی مردم برود و برای همین، دولت های حامی تروریسم باید از اینکه بتوانند بار دیگر از طریق ناامن کردن کشورها، شکل تازه ای از تروریسم را در منطقه به وجود بیاورند، ناامید شوند. /خبرفوری
