دژ مستحکم پوتین مقابل تحریم‌ها
خبرهای فوری: پوتین با کمک تکنوکرات‌های ماهری مانند الویرا نابیولینا، رئیس بانک مرکزی عایقی مستحکم در برابر تحریم‌های خارجی ساخته و توانسته کشتی مسکو را در تلاطم‌های مختلف اقتصادی از جمله بالا و پایین شدن قیمت نفت و رکود جهانی به سلامت عبور دهد.
به‌رغم لحن دوستانه بین روسای‌جمهوری آمریکا و روسیه، تنش‌ها افزایش یافته و به شاخ و شانه کشیدن قدرت نظامی هم رسیده است. اوایل همین ماه پوتین گفت که روسیه ساخت موشک‌هایی را که پیش‌تر به‌دلیل معاهده دوجانبه در دوران جنگ سرد با آمریکا تولیدش را متوقف کرده بود، مجددا از سر خواهد گرفت.
در دوران حیات سیاسی پوتین، روسیه بحران‌های اقتصادی زیادی را از سر گذرانده است و آغاز آن‌ها با سقوط شوروی در دهه ۱۹۹۰ بوده است و بعد بحران اقتصادی سال ۱۹۹۸ به‌وجود آمد و پس از آن نیز دو بحران دیگر، یکی رکود جهانی سال ۲۰۰۸ و دیگری رکود اقتصادی سال ۲۰۱۴ را پشت‌سر گذاشت.
کریستوفر میلر، استادیار دانشگاه تافتس که مطالعاتش در حوزه اقتصاد روسیه متمرکز است، به سی‌ان‌ان می‌گوید: «وقتی پوتین به چالش‌های اقتصادی نظر می‌کند، فکر می‌کنم برای او رشد اهمیت کمتری دارد و بقای اقتصادی به منظور عبور از بحران اولویت بیشتری دارد.»
از سال ۲۰۱۴، روسیه ذخایر ارز‌های خارجی خود را به‌طور چشمگیری افزایش داد و به ۵۰۰ میلیارد دلار رساند (چهارمین کشور در دنیا) و بدهی‌های خارجی‌اش را از طریق شناور کردن ارز خود پرداخت کرد، به عبارت دیگر ارزش پول خود را کاهش داد تا به تقویت صادرات خود بپردازد و با دلارزدایی عایق مستحکمی برای حفاظت از سیستم مالی این کشور در برابر ایالات‌متحده به‌وجود آورد و خرج و دخل‌های دولت را متعادل ساخت.
روسیه حتی در دوران شکننده قیمت نفت، قیمت نفت را روی ۴۰تا۴۵ دلار روی هر بشکه بست. این رقمی است که بودجه روسیه برای تعادل به آن نیاز دارد. صادرات عمده روسیه نفت است و اساس تقلا و جنگ روسیه در این حوزه است. در این راستا ادوارد چوو، دستیار ارشد در مرکز مطالعات راهبردی مطالعات بین‌المللی گفت: «مردم به‌ویژه در واشنگتن درباره تاثیر گاز بر نفت مبالغه می‌کنند. به ازای هر یک دلاری که روسیه از طریق صادرات به‌دست می‌آورد، ۸۰ سنت آن مربوط به نفت میشود و ۲۰ سنت آن برای گاز است.» با این حال سیاست‌های کرملین دارای هزینه‌هایی هم بوده و به پس‌انداز مردم این کشور آسیب وارد کرده است.
از آنجا که رئیس‌جمهوری روسیه به‌دنبال جایگزینی برای سوئیفت، سیستم غربی پرداخت بانکداری جهانی است و رابطه خود را با چین گرم‌تر کرده است، مشخص است که اخراج شدن از کلوب جهانی اقتصاد غرب اهمیت چندانی برای پوتین ندارد. سیاست‌گذاران و سیاستمداران در اروپا و ایالات‌متحده همچنان به بحث و گفتگو درباره بهترین رویکرد برای مبارزه با انتقام‌جویی روسیه ادامه خواهند داد، اما آن‌ها نمی‌توانند برج و باروی اقتصادی پوتین و سیاست‌هایی را که برای مبارزه با تحریم‌ها اتخاذ می‌کند، نادیده بگیرند.
اگر ایالات‌متحده بخواهد به‌تن‌هایی و بدون اجماع‌نظر متحدان اروپایی‌اش، تحریم‌های بیشتری را علیه روسیه در نظر بگیرد، در عمل به رابطه ترنس‌آتلانتیکی خود ضربه خواهد زد.
