یک پژوهشگر حوزه مسکن هشدار داد: تولید مسکن نسبت به دورهی زمانی هشت سال پیش با کاهشی شدید روبروست و امروزه میزان تولید به یک چهارم ان زمان رسیده است.
به گزارش بخش اقتصادی سایت خبرمهم، خبرآنلاین نوشت: نارسایی سیاستهای مسکنی در ایران سبب شده است حالا بالا بودن هزینه تامین مسکن و عدم توازن عرضه و تقاضا به یکی از بغرنجترین مشکلات خانوادههای ایرانی بدل شود. در این فضا باید در نظر داشت همواره بخشی از شعارهای کاندیداها در انتخابات ریاست جمهوری به بخش مسکن معطوف میشود و راهکار را نامزدهای انتخابات در ساخت مسکن و تامین مصالح ساختمانی و امثالهم میجویند.
محمود اولاد، کارشناس اقتصادمسکن معتقد است: مشکلات بازار مسکن سالهاست اصلا در محدوده این بازار نیست و وابسته به سایر بحرانهای اقتصادی کلانتر هست که بر پیکره مسکن هم سایه میاندازد.
وی با اشاره به سقوط آزاد تولید مسکن در ایران گفت: در حال حاضر ساخت، تولید و عرضه مسکن به شدت کاهش پیدا کرده و بررسیها نشان میدهد میزان تولید مسکن حدود یک چهارم هفت الی هشت سال پیش است. در ضمن باید در نظر داشت هر چند بعضا این شاخص به مدت کوتاه افزایش جزئی پیدا میکند اما دیگر شاهد ارقام اعلامی اوایل دهه نود نیست.
او با تاکید بر اینکه عامل مهم کاهش تقاضا مانع از روشن شدن ابعاد فاجعهبار این کاهش در اقتصاد ایران شده است، ادامه داد: در بازار هم میبینیم که معاملات محدود به خانهها با سال ساخت بالاتر و به اصطلاح دست دوم است. در این شرایط تنها انتقال مالکیت اتفاق میافتد و این انتقال مالکیت تاثیری بر رشد دادههای اقتصادی ندارد.
اولاد تاکید کرد: هر چقدر این شرایط رکودی در عرضه مسکن ادامه پیدا کند این خطر جدیتر میشود که با اندک حرکتی در زمینه تقاضا با رشد انفجاری قیمت مواجه شویم.
این کارشناس اقتصادی در ادامه در پاسخ یه این سوال که سن دسترسی به مسکن برای خانهاولیها چقدر است؟ توضیح داد: شاخص دسترسی به مسکن از تقسیم قیمت یک واحد متعارف بر درآمد سالانه هر فرد گرفته میشود، اگر یک فرد کل درآمدش را صرف پس انداز به منظور اخذ مسکن کند میزان متوسط مطلوب با احتساب متغیرهای متراژی و جغرافیایی حدودا بین ۷ تا ۱۰ سال تخمین زده میشود، و با توجه به اینکه تمام درآمد یک فرد صرف مسکن نمیشود این عدد دو برابر یعنی حدود ۲۰ سال میشود، در صورتی که در شرایط استاندارد این فرد طی ۵ سال اول ورودش به بازار کار بتواند با وام صاحب ملک شود و ۱۵ سال آینده را صرف پرداخت قسط وام کند شرایط معقولی متوجه فرد است.
او در توضیح این مطلب افزود: اگر قیمت مسکن تقسیم بر درآمد بالای ۱۰ سال بشود شرایط خطرناکی پیرامون فرد است، اگر این رقم بالاتر برود یعنی این فرد در طی سی سال کاری نتوانسته صاحب خانه بشود، متاسفانه در کشور ما این رقم خیلی بالاتر است که بین دهکهای مختلف متفاوت است ولی به طور متوسط سالهای انتظار برای خرید یک مسکن معمولی تا ۳۵ سال رسیده که رقم وحشتناکی است. این بدان معناست که بعضا کار به جایی میرسد که دو نسل باید کار کنند تا صاحب خانه شوند.
وی گفت: مدت انتظار برای خرید مسکن برای دهکهای پایین حتی بالاتر از این رقم هم هست و طبق محاسبات با قیمت امروز و درامد امروز برای این دهکها ممکن است تا ۱۳۰ سال هم طول بکشد تا کسی در دهکهای پایین درامدی صاحب ملک شود. به این ترتیب یعنی پنج الی شش نسل باید قسط بدهند تا بتوانند مالک شوند. به این ترتیب میتوان اینگونه برداشت کرد که با این فاصله قیمتی میان درامد و قیمت مسکن، خرید ملک برای دهکهای پایین درامدی به امر غیرممکن تبدیل میشود که تاثیرات آن در اقتصاد و جامعه نمود خواهد یافت.