به گزارش بخش فرهنگی سایت خبرهای فوری، میراث فرهنگی یا پیشینه تاریخی هر کشور شناسنامه آن سرزمین است شناسنامه ای که نه تنها ساکنان فعلی این آب و خاک زیر چتر آن شناخته می‌شوند، بلکه آیندگان نیز هویت خود را در سایه آن تعریف میکنند. امانتی که اگر قدر آن را ندانیم دیگران آن را به نام خود مصادر میکنند و شاید به روزگاری برسیم که دیگر نشانه ای از تمدن اصیل ایرانی برایمان باقی نماند.
با انتشار خبر نامه شماری از احزاب کشور به مسئولان میراث فرهنگی در مورد تلاش برخی کشورهای همسایه برای مصادره فارابی که در پی افتتاح خانه موزه فارابی در استانبول توسط دانشگاه ملی فارابی قزاقستان و شهرداری استانبول، با حمایت شورای همکاری کشورهای ترک‌زبان و سفارت قزاقستان در ترکیه انجام شد ، بار دیگر داغ اهمال کاری و سهل نگاری مسولین فرهنگی در حفظ اثار فرهنگی کشور تازه شد .
در ادامه نگاهی می اندازیم به مشاهیر ایرانی که به نوعی دیگران نیز داعیه تعلق آنان به تاریخ خود را دارند.
مولوی
دولت ترکیه مولوی را به عنوان شاعر ترک معرفی می‌کند. در سال ۲۰۰۷ ثبت پرونده جهانی «هشتصدمین زادسال مولوی» با نام «مولانا جلال‌الدین بلخی رومی» توسط کشور ترکیه انجام گرفت.
ملانصرالدین
ایرانیان، ترک‌ها، عرب‌ها، افغانی‌ها، قفقازها، هندی‌ها، پاکستانی‌ها و بوسنیایی‌ها عقیده دارند ملانصرالدین متعلق به فرهنگ آن کشور است.
این در حالی است که مورخین ما معتقدند ملانصرالدین شخصیتی ایرانی بوده‌است و معرفی وی به عنوان یک شخصیت ترک دروغ تاریخی است. با این وجود طبق ادعای دولت ترکیه سنگ قبر ملانصرالدین در منطقه آک شهیر در نزدیکی قونیه پیدا شده‌است.
ابن سینا
ابن سینا، پزشک و شاعرایرانی نیز مورد ادعای کشورهای همسایه است. از سویی علاوه بر ترکیه کشور ازبکستان ابن‌سینا را ازبک می‌خواند. شبکه خبری بی‌بی‌سی نیز در یکی از برنامه‌هایش از عنوان دانشمند عرب برای ابن سینا استفاده کرد که مورد انتقاد شدید ایران قرار گرفت. همچنین دولت امارات متحده عربی جایزه اختراعات و ابداعات با نام ابن‌سینا را به صورت سالانه به مخترعین اهدا می‌کند و روبات ابن‌سینا با لباس عربی نیز ساخته شد.
شهرزاد قصه‌گو
شهرزاد قصه‌گو زنی ایرانی است که به دلیل نقش کلیدیش در داستان‌های هزار و یک شب که قصه‌ای است که ابتدایی‌ترین نسخهٔ آن به زبان عربی موجود است و در برخی موارد در جهان وی را شخصتی عرب می دانند.
فردوسی
در مراسم بزرگداشت انتخاب «غزنین» به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام در سال ۲۰۱۳، وزیر و سفیر افغانستان در صحبت‌هایش فردوسی را برخاسته از افغانستان دانست.
فارابی
رئیس فرهنگستان هنر قزاقستان ملیت فارابی را قزاقستانی دانست که با واکنش شدید مجامع ادبی و علمی ایران مواجه شد و از سوی دیگر رادیو و تلویزیون دولتی کشور ترکیه با انتشار گزارشی نسبتاً مفصل از معتقدان به ایرانی بودن این فیلسوف بزرگ انتقاد کرده و تأکید کرده‌است که این شخصیت علمی، ترک بوده‌است و در ادماه تلاش هایش نیز چند روز پیش
عمر خیام
روزنامه القبس چاپ کویت عمر خیام را دانشمند و ریاضی‌دان عرب و ستاره‌شناس ایرانی معرفی کرد و طی مقاله‌ای مدعی شد که وی شاعر نبوده وشعرهایش را دیگران برایش سروده‌اند.
نظامی گنجوی
دولت جمهوری آذربایجان اشعار کاشی‌کاری‌شده فارسی بر روی بدنهٔ مقبره نظامی که به فارسی بودند را با اشعار ترکی جایگزین کرد و سفیر جمهوری آذربایجان در لندن به معرفی نسخه خطی خمسه نظامی گنجوی، به عنوان اثر فرهنگی ایرانی، در کتابخانه ملی انگلستان اعتراض کرد
خواجه نصیرالدین طوسی
در سال ۲۰۱۳ میلادی، پایگاه جستجوگر گوگل، به مناسبت ۸۱۲ امین سالگرد تولد خواجه نصیرالدین طوسی، تصویری از وی در وبسایت خود گذاشت که در کشورهای عربی قابل دسترسی بود. به گفته بی‌بی‌سی، در این عکس بر ایرانی‌تبار بودن این دانشمند تأکید شده بود که واکنش‌هایی را در کشورهایی عربی درپی‌داشت.
ابوریحان بیرونی
شبکه تی‌آرتی ترکیه طی برنامه‌ای ابوریحان بیرونی و فارابی و ابن سینا را به عنوان مفاخر تاریخی ترکیه معرفی کرده‌است .
بیهقی
در مراسم بزرگداشت انتخاب «غزنین» به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام در سال ۲۰۱۳، وزیر و سفیر افغانستان در صحبت‌هایش بیهقی را به غزنین در افغانستان نسبت داد.
پوریای ولی
پوریای ولی یکی دیگر از مفاخر ایران‌زمین است که به دلیل ناآگاهی به دست فراموشی سپرده‌شده‌است. افغانستان برای ثبت ملی و ادعای مقبره پوریای ولی اقدام به سندسازی کرده‌است و این در حالی است که مقبرهٔ پوریای ولی در شهر خوی قرار دارد.
جمال الدین اسدآبادی
از جمله شخصیت هایی که افغان ها نیز ادعاهایی در ارتباط با هویت تاریخی وی مطرح کرده‌اند.
اقبال لاهوری
شاعری ایرانی که پاکستان ادعاهایی را در مورد ریشه تاریخی وی دارد .
باید در کنارهمه این موارد برخی سنت ها و آداب که ریشه در فرهنگ غنی ایرای دارد و برخی کشورها در پی مصادره آن به نام خود هستند نیز موارد ذیل نیز قابل توجه است .
طرح همه این موضوعات در حالی است که برخی از کارشناسان معتقدند اسامی فوق الذکر متعلق به قرن ۲ تا ۹ هجری هستند و در این دوره ما کشوری به نام ایران نداریم و ایالات و حکومتهای خود مختار ایرانی داریم که زیر چتر خلافت عباسی ادامه حیات می دادند. به همین دلیل این مشاهیر مطالب علمی خود را به عربی مینوشتند و بر همین اساس است که امروز کشورهای عربی نسبت به هویت تاریخی این افراد ادعاهایی را مطرح میکنند .
به هر تقدیر انچه که امروز بیش از همه حایز اهمیت است توجه جدی مسوولین فرهنگی و به طور مشخص مسوولین وزارتخانه جدید التاسیس میراث فرهنگی و گردشگری به حفظ ریشه های فرهنگی مردمان این سرزمین است و قطعا نقش دستگاه دیپلماسی نیز در این میان حایز اهمیت است .
