حجاب لاکچری با طعم اینستاگرام/وقتی همه چیز عادی می شود

به گزارش بخش فرهنگی سایت خبرمهم،  دختران جوان اینستاگرامی، اینفلوئنسر‌های مذهبی، حجاب استایل‌هایی که در صفحات خود، مدل‌های مختلف لباس و روسری را برای مخاطبان به نمایش می‌گذارند. همچنین ویدیو‌هایی درباره مدل‌های جذاب بستن شال و روسری و پست‌هایی درباره نحوه ست کردن رنگ ها، کیف و کفش و ساعت و .. به اشتراک می‌گذراند. آن‌ها به نوبه‌ی خود دغدغه تبلیغ حجاب را دارند و مشغول کار فرهنگی هستند تا بانوان را به حجاب علاقه‌مند کرده و نشان دهند با حجاب زیبا هم می‌توان در جامعه حضور داشت.

یکی از حجاب استایل‌ها که برند شخصی خود را دارد، درباره فعالیتش می‌گوید: «انسان‌ها تمایل به زیبایی دارند و این نیازشان حتما باید پاسخ داده شود. بعضی‌ها به دلیل عقایدشان می‌خواهند حجاب داشته باشند و موهایشان پیدا نباشد از این حس که ناشی از زیبایی‌شناسی است صرف نظر می‌کنند، ولی ممکن است دچار حس بدی شوند. برای همین اگر یک پوشش مناسب و متناسب داشته باشند به حس خوبی می‌رسند.».

اما سوال اینجاست این تعریفی که آن‌ها از حجاب ارائه می‌دهند و این فرم جلوه‌گرانه در استایل‌های حجاب چقدر به اصل و فلسفه‌ی حجاب نزدیک است و چقدر با آن مغایرت دارد؟

فرشته روح افزا، عضو شورای عالی فرهنگی اجتماعی زنان و خانواده، درباره فلسفه‌ی حجاب می‌گوید: در پرتو امنیت اخلاقی و حقیقیِ حجاب، شخصیت زن و مرد مورد احترام واقع شده و تعرض و تحقیری نسبت به آن‌ها صورت نمی‌گیرد. ولی اگر حضور افراد در جامعه ظهور و بروز جنسیتی پیدا کند تعامل اندیشه و رشد عقلی از جامعه رفته و جامعه به سمت سطحی نگری می‌رود و مردم به دنبال انتخاب چیزی می‌روند که چشم نواز است… و اینکه زنان در پی جلب توجه باشند تمام استعداد هایشان در این موضوع جمع می‌شود که چگونه خود را نشان دهند تا نگاه تاییدی دیگران را جلب کنند.
حال سوال اینجاست با گرایش به زیبایی که در انسان نهفته است باید چکار کرد؟

وی اینطور اضافه‌می کند: «گرایش به زیبایی را خدا در وجود همه گذاشته است و باید به آن پاسخ داده شود. میل به دیده شدن اصلا چیز بدی نیست، ولی محل پرداختن به آن بستر ناامن جامعه نیست بلکه خانواده مکان امن‌تری برای بروز زیبایی ست. اینکه افراد درگیر تایید ظاهری شوند باعث لطمه دیدن خودشان می‌شود و دوری از آن و به دنبال تایید باطنی رفتن، اندیشه را متبلور کرده و در قالب هنر، گفتار و نوشتار بروز می‌کند و به این صورت افراد در جامعه رشد می‌کنند و جامعه را هم متعالی می‌کنند.»

نقدی که به این سبک پوشش وارد است رعایت نکردن اصل حجاب، یعنی جلب توجه نکردن است. ولی حجاب استایلیستی که در بخش قبلی به ارائه نظراتش پرداختیم در این‌باره نیز می‌گوید که این حرف را منطقی نمی‌داند و خودنمایی زمانی مطرح است که بار منفی داشته باشد و باعث تحریک شود، اما ما می‌خواهیم بگوییم با حجاب زیبا هم می‌توان در جامعه حضور داشت و خانم‌ها را به حجاب علاقه‌مند کنیم. این جلب توجه می‌تواند مفید باشد. او در توضیح حرف‌های خود می‌گوید هر چیز جدیدی باعث جلب توجه می‌شود برای مثال سال‌های اولیه ورود چادر‌های آستین دار، آن‌ها هم جلب توجه می‌کردند، اما در جهت مثبت و خانم‌ها به آن رو آوردند. پس نمی‌توانیم بگوییم این جلب توجه با حجاب مغایرت دارد!

نکته‌ای که در اینباره وجود دارد این است که چادر‌های آستین دار در صورت جلب توجه باز هم از پوشیدگی برخوردار بودند، ولی ما در اکثر مدل‌ها و استایل‌های حجاب این را نمی‌بینیم. روح افزا نیز ضمن تاکید بر این نکته که تنوع در پوشش زمانی که جلب توجه نداشته باشد مورد قبول است؛ درباره این مدل‌ها می‌گویند: «اکثر استایل‌هایی که می‌بینیم مدگرایی و ظاهرگرایی در آن‌هاست. همچنین با مدل‌های غیر مرسوم بستن شال و روسری و کمی آرایش برای رنگ و لعاب دادن، نمی‌توانیم توجیه کنیم که حجاب را رعایت کرده ایم. این‌ها در جامعه جا نمی‌افتد و عادی نمی‌شود.»

از طرفی این حجاب استایل‌ها برش‌هایی از زندگی شاد و مرفه خود را در صفحه‌ی شخصی پر فالور به اشتراک می‌گذارند و به سوال‌های مخاطبان درباره خرید‌های لاکچری کیف، کفش، ساعت و لوازم آرایش مورد استفاده‌شان در عکس‌ها پاسخ می‌دهند و به این ترتیب لایف استایل خود را نیز تبلیغ و ترویج می‌کنند.

این در حالی‌ست که بسیاری از دنبال‌کننده‌های آن‌ها از سطح رفاهی پایین‌تری برخوردارند و فشار روانی زیادی را متحمل می‌شوند. ولی از آنجا که این استایل‌ها به نوعی الگو برای سنجش شیک پوشی و باکلاس بودن تبدیل شده است همه می‌کوشند با صرف هزینه بیشتر در امر پوشاک نشان دهند به این طبقه‌ی اجتماعی مرفه نزدیک اند و این خود رواج مصرف گرایی، تجمل‌گرایی و چشم و هم‌چشمی بین مردم جامعه است.

پای صحبت‌های تعدادی از مصرف کنندگان محصولات حجاب استایل نشستیم و دلیل استفاده و گرایش به این مد را جویا شدیم. تعدادی از آن‌ها اینطور بیان می‌کنند: «وجود این استایل‌ها خیلی خوب است و نشان می‌دهد محجبه‌ها افسرده و بی‌کلاس نیستند.» و، اما یکی از آن‌ها در جواب اینکه آیا جلب توجه دیگران به پوشش و استایل خودمان برای گرفتن تایید آن ها، با اصل حجاب مغایرت ندارد؟ ” می‌گوید: «خداوند زیباست و زیبایی هارا دوست دارد. یعنی خدا راضی است که ما آراسته نباشیم و تیپ نزنیم که جلب توجه نشود؟»

چند نفر از مصرف کنندگان نیز از گران بودن این لباس‌ها می‌گویند و یک نفر دلیل استفاده خود را چنین بازگو می‌کند: «این لباس‌ها گران هستند و عمدتا پوشیدگیِ مورد نظر را ندارند، ولی در بعضی مجالس از آن‌ها استفاده می‌کنم چرا که استفاده از آن باب شده است و شیک پوشی و سطح اجتماعی آدم را با آن می‌سنجند.»

زنگ خطر دقیقا اینجا به صدا در می‌آید که می‌بینیم تعریف جدیدی که حجاب استایل‌ها از حجاب در جامعه جا می‌اندازند و بیشتر یک تظاهر به حجاب برای کسب درآمد است؛ مانند مریضی در جامعه شیوع پیدا کرده است و قربانی اصلی آن افرادی هستند که واقعا به حجاب اعتقاد دارند و نه معتقد به استفاده از این استایل‌ها هستند و نه گریزی از آن دارند؛ و حالا ذهن درگیر کشمکش جدیدی می‌شود که واقعا حجاب استایل‌ها چه میزان به دنبال کسب درآمد هستند و چقدر دغدغه‌ی تبلیغ فرهنگ حجاب را دارند؟

روح افزا در اینباره چنین اظهار نظر می‌کند: «حجاب استایل‌ها نگاه تجاری به دین دارند. حد و حدود پوشش را رعایت می‌کنند، ولی محتوای آن را نه و به دنبال خریداری نگاه دیگران‌اند. در واقع از ضعف شخصیتی همه ما (که میل به زیبایی‌ست) پول در می‌آورند. چادر‌های گل کاری شده و مانتو‌های میلیونی را تبلیغ، و جیب خودشان را پر می‌کنند.»

ایشان از خانواده‌هایی می‌گویند که در تهیه مایهتاج زندگی خود دچار مشکل اند، ولی مبالغ بسیاری صرف پوشش ظاهر خود می‌کنند تا نگاه تاییدی جامعه را بگیرند. «اما مگر همه‌ی ما می‌توانیم به پول‌های کلان دست یابیم که مطابق با سبک زندگی آن‌ها زندگی کنیم؟»

در پایان باید به این سوال پاسخ داد که آیا بدون حجاب استایل ها، قشر محجبه ما الگویی امروزی برای پوشش خود دارد؟ و نهاد‌های متولی حجاب چه نقشی در این الگوسازی دارند؟
روح افزا در پایان چنین پاسخ می‌دهد: «ما الگوی جایگزین کم نداریم، ولی آن‌ها بلد نشده اند، خانم دکتر محجبه‌ای که یک چهارم عمل هایش را مجانی انجام می‌دهد، شاعره محجبه‌ای که به عمق مطالب مهم رخنه می‌کند و امثال این ها. ولی کسی به آن‌ها کاری ندارد! به جایش سلبریتی‌ها هستند که خودشان از نظر اخلاقی و ظاهری الگوی مناسبی نیستند. متاسفانه برنامه‌های تلوزیونی به دنبال آدم‌هایی که در ذهن مردم تاثیر میگذارند نمی‌روند کسانی که خوب زندگی می‌کنند، شخصیت خود را می‌شناسند و برای درست زندگی کردن کم‌تر می‌خورند یا می‌پوشند تا به دیگران نیز کمک کنند. این‌ها الگو نمی‌شوند و به جای آن ارزان‌ترین افراد را الگو می‌کنند. نهاد‌های متولی حجاب کم کاری که هیچ، صفر کاری دارند! اما اگر ما این الگو‌ها را ارائه دهیم حتی می‌توانیم نجات بخش سلبریتی‌ها هم باشیم!»/خبرگزاری دانشجو