معمای یک دست

خانه‌شان در بخش قلعه‌نوی شهرری قرار دارد، درست کنار جاده ورامین. جلوی در خانه‌شان محوطه‌ای سرسبز و جوی آبی است؛ همان جوی آبی که در اولین اخبار منتشر شده، از آن به عنوان کانال آب یاد کرده بودند و لابد واژه کانال آب در ذهن خواننده یک مسیل عمیق و عریض را تداعی می‌کرد. اما حالا که آن را از نزدیک می‌بینیم، واژه کانال برای قد و قواره‌اش گشاد است.
پدر زهرا مبتلا به بیماری ام اس است و این روزها به‌دلیل فشار عصبی ناشی از گم شدن زهرا، حال وخیمی پیدا کرده و هفته قبل چند روزی در بیمارستان بستری شد. حسینی شیرازی با واکر به آهستگی قدم برداشت، جلوی در خانه‌شان، یعنی همان جایی که دخترش ناپدید شد، نشست و گفت:  مغازه‌ای که در کنار خانه ما قرار دارد، آژانس محل کار من و پدرم است که مجهز به دوربین مدار بسته است. شب حادثه در آژانس نشسته بودم و زهرا و خواهرش در حال بازی جلوی در خانه بودند. قرار بود به توصیه پزشک، به پیاده‌روی بروم و بچه‌ها می‌خواستند همراه من بیایند. برای همین اجازه گرفته بودند تا زمان پیاده‌روی من در کوچه بمانند و بازی کنند. دختر شش‌ساله‌ام در یک لحظه برای این‌که با مادرش کاری داشت به داخل خانه رفته بود و وقتی برگشت، دید زهرا دیگر جلوی در خانه نیست. دوربین مداربسته آژانس تصویر ضبط شده زهرا را در حالی نشان می‌دهد که در حال بازی‌کردن جلوی در خانه‌شان است و در یک لحظه به سمت راست یعنی به انتهای کوچه حرکت می‌کند. اما گویی کسی او را به سمت دیگری صدا می‌زند و ناگهان تغییر مسیر می‌دهد. زهرای خردسال به سمت دیگر کوچه رفته و دیگر بر نمی‌گردد. این در حالی است که کل این فیلم تنها ۱۷ ثانیه است.
اولین فرضیه برای یافتن ردی از زهرا این بود که شاید او داخل جوی آب افتاده باشد؛ جوی آبی که این روزها آب راکد آن را پر کرده است. پدر زهرا در این‌باره گفت:  یک ماه پیش زمانی که زهرا گم شد، این جوی پرآب بود و با آن زمین‌های کشاورزی اطراف آبیاری می‌شد. آن شب بعد از ناپدید شدن زهرا، اهالی کمک کردند و مسیر آب در جوی را تغییر دادند تا شدت آب کم شود. وقتی با نیروهای هلال‌احمر تماس گرفتیم، آنها داخل جوی را در سه‌نوبت با کمک سگ‌های زنده یاب گشتند. چند روز بعد هم چند نفر از اقوام وارد جوی آب شدند و تمام کف جوی را مورد بررسی قرار دادند اما خبری از زهرا نبود.

تلاش برای پیدا کردن ردی از زهرا از همان روز نخست در دستور کار پلیس قرار گرفته بود. پدر زهرا گفت:  حدود سه روز از گم‌شدن زهرا گذشته بود که پلیس آگاهی به ما گفت سرنخ‌های خوبی از بچه در دست دارند و تا سه روز دیگر زهرا را پیدا می‌کنند. اما حالا نزدیک یک ماه است زهرا گم شده و هنوز هم هیچ خبری از او در دست نیست.
به گفته حسینی‌شیرازی در این مدت افراد زیادی برای کمک به خانواده آنها تلاش کرده‌اند. یکی از این افراد یک خانم دکتر نیکوکار بوده که به گفته خودش کارش پیدا‌کردن کودکان گمشده است. پدر زهرا درباره این دکتر که به خانواده حسینی شیرازی هم مراجعه کرده است، گفت: خانم دکتری که سراغ ما را گرفت، می گفت برای پیدا شدن بچه‌های گمشده تلاش می‌کند و حتی در چند مورد بچه‌هایی را که ربوده شده و به ترکیه فرستاده شده بودند پیدا کرده و بازگردانده است. او برای پیدا کردن زهرا هم تلاش کرده بود و می‌گفت، فیلم ضبط شده دوربین مدار‌بسته را با نرم افزارهای کامپیوتری روشن کرده و در آن تصویر مچ دست یک نفر را دیده که دست زهرا را می‌گیرد.
پدر زهرا در ادامه افزود:  من فکر می‌کنم یک رهگذر زمانی که داشته از سر کوچه رد می‌شده یک لحظه چشمش به زهرا افتاده و به بهانه دادن خوراکی یا نشان دادن تلفن‌همراه، او را به سمت خودش کشانده است. حالا دیگر شکی ندارم زهرا را ربوده‌اند. البته زهرا دختری بود که حتی بغل فامیل هم نمی‌رفت و نمی‌دانم چه شده با آن فرد غریبه همراه شده است.
حسینی‌شیرازی در مورد حال این روزهای مادر زهرا می‌گوید: من و همسرم دو فرزند دیگر به جز زهرا داریم. یک پسر چهار و نیم ساله و یک دختر شش ساله. همسرم باید به آنها هم رسیدگی کند و برای همین این روزها سعی می‌کند بر خودش مسلط باشد.
پدر زهرا در آخر از ماموران پلیس تقاضا کرد همچنان به تلاش خود برای یافتن خبری از زهرا ادامه دهند. همچنین او از مردم تقاضا کرد تا پیدا شدن زهرا از انتشار عکس‌های او دست برندارند.