خروج از ان. پی. تی چه عواقبی برای ایران دارد؟
خبرهای فوری: روز سه شنبه طرح خروج ایران از پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای، در مجلس شورای اسلامی اعلام وصول شد. موضوع خروج از این رژیم حقوقی بین المللی پس از آن بر سر زبان‌ها افتاد که کشور‌های غربی بدون اینکه به هیچ یک از تعهدات خود در برجام وفادار باشند، بحث فعال شدن مکانیسم ماشه و برگشت تحریم‌های شورای امنیت برای ایران را پیش کشیدند.
به نظر می‌رسد که یک رویکرد در ایران وجود دارد که مایل است از امکان خروج از npt به عنوان یک کارت تهدید استفاده کند. پیگیری این موضوع از سوی کشورمان در شرایط فعلی چه عواقب یا مزایی برای ما دارد؟
روال معمول این است و در npt هم آمده که اگر کشوری احساس کند، بودن در npt مصالحش را به خطر می‌اندازد، بعد از اینکه تصمیم به خروج گرفت باید سه ماه قبل از خروجش آژانس بین المللی انرژی اتمی را در جریان امر قرار دهد. خروج از npt امر پیجیده و سختی نیست و در متن آن این اختیار برای کشور‌ها وجود دارد که اگر مصالح آن‌ها تامین نشد آن را ترک کنند.
اگر کشوری مانند ایران یا هرکشور دیگر بخواهد واقعا از npt خارج شود، باید به اعضا و این سازمان ثابت کند که چه نوع از مصالحش با ماندن در آن به خطر افتاده است. مثلا ایران می‌تواند اعلام کند که آزادی استفاده صلح آمیز از انرژی هسته‌ای از کشور ما گرفته شده و بدون استناد به مفاد npt و جنبه‌های حقوقی آن npt ایران را متهم به انحراف از فعالیت‌های هسته‌ای کرده و اینکه ایران با وجود حضور در npt و قبول ممنوعیت‌ها دچار تحریم‌های شدید شده است.
واقعیت این است که در شرایط کنونی برای ایران بودن یا نبودن در npt فرق زیادی ندارد چرا که شدیدترین تحریم‌ها اعلام شده و اگر هم خارج شود، این تحریم‌ها کماکان پا برجا خواهند بود و از این نظر چیزی برای کشور ما تغییر نخواهد کرد.
ایران چطور می‌تواند ثابت کند که از حضور در npt بهره‌ای نبرده است؟ واکنش دیگر اعضا و کشور‌های غربی چه خواهد بود؟
ایران می‌تواند برای سازمان انرژی اتمی دو دلیل بیاورد. دلیل اول این است که ایران مشغول اجرای تعهداتش است، اما حقوقی که باید به خاطر اجرای تعهدات به کشور ما تعلق بگیرد، به ما داده نشده است. در وهله دوم می‌تواند به فشار سنگینی که به ایران از نظر سیاسی و اقتصادی وارد شده اشاره کند.
اگر ایران از npt خارج شود، دو اتفاق ممکن است که بیفتد. اول اینکه فشار سنگینی علیه ایران از سوی کشور‌های غربی اعمال شود که می‌تواتد شامل فشار‌های اقتصادی، سیاسی و حتی شاید نظامی باشد. این رویکردی است که کشور‌هایی که با ایران ضدیت دارند دنبال می‌کنند.
امکان دوم که منطقی‌تر از دیدگاه قبلی است، می‌گوید باید بررسی شود که ایران به چه علتی می‌خواهد از npt خارج شود، اگر این علت‌های شناسایی و برطرف شود و ایران هم از تصمیمش منصف شود، در مجامع بین المللی از کشورما تقدیر خواهد شد و ماجرا حداقل در این بخش حل میشود. امکان هر دوی این عکس العمل‌ها از سوی دیگر کشور‌ها وجود دارد، ولی من فکر می‌کنم که امکان اتفاق اول با توجه به نفوذ آمریکا و اسراییل بیشتر از بقیه باشد.
در صورتی که تهدید ایران عملی شود و این رژیم حقوقی را ترک کند، عکس العمل دیگر کشور‌ها چطور خواهد بود؟
npt یک رژیم حقوقی بین المللی است که تقریبا همه کشور‌ها عضو آن هستند و حتی برخی از کشور‌ها برای کسب پرستیژ بین المللی به آن پیوسته اند. خارج شدن از چنین رژیم حقوقی می‌تواند به اعتبار کشور‌ها آسیب وارد کند. به هر حال npt تاکنون تا اندازه‌ای برای محدود کردن کشور‌ها به دسترسی به سلاح‌های هسته‌ای موفق عمل کرده است.
ما می‌دانیم که حضور در npt مانند دیگر رژیم‌های حقوقی و سازمان‌های بین المللی مزایایی برای کشور‌ها دارد. ایران در طول سال‌هایی که عضو npt بوده چطور از این مزایا استفاده کرده؟
بحث خروج ایران از npt در ادامه کاهش تعهدات ایران در برجام مطرح شده. ایران در حال حاضر تعهداتش را طبق مفاد توافق هسته‌ای لغو کرده، ولی همچنان زیر نظر آژانس است و با آن همکاری دارد و در npt هم مانده است. آن پروسه قبلی تمام شده و حالا کشورما به فکر فرایند دیگری است که حقوق خود را به دست بیاورد. ایران با باز کردن باب صحبت در مورد خروج از npt امیدوار است که کشور‌های غربی امریکا را تحت فشار قرار دهند و تغییری در وضعیت برجام اتفاق افتاده و یا حتی تحریم‌هایی که از سوی ایالات متحده بر ایران اعمال شده، لغو شوند. چرا که آنچه مشخص است عدم وفاداری غرب به وعده‌هایی است که قولش را داده بوده و درخواست‌های ایران برای انجام این وعده‌ها دور از ذهن نیست. /خبرآنلاین
