از آن جا که تفاوت قیمت روی کالا و قیمت فروش این کنسروها، کمی عجیب است، برای بررسی موضوع، به‌همراه بازرسان سازمان صمت سراغ یکی از وانت‌ها می‌رویم. تعداد زیادی کنسرو ماهی با نام و برند‌های ناشناخته، درون وانت چیده شده و هر از گاهی راننده خودرویی که قیمت پایین کنسروها توجهش را جلب کرده، توقف و خرید می‌کند.
نشانی کلی فروشی مذکـور را می‌گیریم و در ادامه بررسی‌هایمان، از صاحبان وانت بار‌های بعدی که کنار جاده به فروش همین کنسروها مشغولند، محل خریدشان را می‌پرسیم و هر کدام، یک منطقه از شهر را اعلام می‌کنند؛ انگار موجی از کنسرو ماهی با قیمت‌های غیرواقعی وارد شهر شده.
از آن جا که هم اکنون، قیمت هر کنسروماهی ۱۸۰گرمی درجه‌یک با برند معتبر، بین ۱۳ تا ۱۵ هزارتومان است و قیمت هر کنسروماهی ۱۸۰ گرمی درجه دو و سه، حدود ۸-۷هزارتومان، درباره کنسرو‌های حاشیه جاده، این سوال پیش می‌آید که این‌ها درجه یک هستند یا درجه دو؟ اگر درجه یک‌اند و قیمتِ روی کنسرو حاکی از کیفیت است، پس این تخفیف عجیب برای فروش به چه دلیل است؟ اگر درجه دو است، چرا قیمت درجه‌یک بر آن درج شده؟ و اصولا وزن واقعی و کیفیت این کنسروها، چگونه است؟
برای پاسخ به این سوالات، چند نمونه خریداری شده را به سازمان صمت منتقل می‌کنیم. هم کم‌فروشی، هم تخفیف کاذب و هم گران فروشی.
«مهدی مقدسی» کارشناس دفتر نظارت و بازرسی سازمان صمت، توضیح می‌دهد: «طبق بررسی‌های مقدماتی، در فروش این کنسروها که تولیدی ۱۰ کارخانه مختلف واقع در بندرعباس و بندرامیرآباد است، کم‌فروشی، تخفیف کاذب و گران فروشی اتفاق افتــاده. در حالی که باید وزن محتوای خالص کنسرو، به گواه عددی که روی جعبه درج شده، ۱۸۰ گرم باشد، کل وزن هر کنسرو با ظرف ۱۶۰ گرم بود. ضمن این که وقتی محصولی با قیمت ۴۵۰۰ تومان به فروش می‌رسد، نشان دهنده این است که قیمت تمام شده تولید این کنسرو برای کارخانه همین بوده و قیمت ۱۱ یا ۱۴ هزارتومانِ درج شده، غیرواقعی است.
وی در ادامه، درباره گران فروشی این کنسروها هم می‌گوید: «بازرسان ما در بازرسی ها، مبنا را قیمت فاکتور خرید قرار می‌دهند و درصد سود تعریف شده را به این مبلغ اضافه می‌کنند و اگر کالا با مبلغی بالاتر از این رقم فروخته شده باشد، گران فروشی محرز میشود. با این نوع محاسبه، فارغ از کم‌فروشی و تخفیف دروغین، فروشندگان کنسرو جاده گلبهار، مرتکب گران فروشی هم شدند و کنسروی را که باید به قیمت ۵۱۰۰ تومان به فروش برسد، هفت هزارتومان می‌فروختند که در ادامه بابت تمام این موارد، با کارخانه تولید کننده برخورد خواهد شد.»
سلام فقط کنسرو ماهی نیست که این سرنوشت را دارد، رب گوجه، دستمال کاغذی، چای، حبوبات و …. همه به این مرض مبتلا هستند.
خدا لعنت کند آن وزیری را که به بهانه حمایت از تولید، نرخ گذاری پایه بر اساس آنالیز را از کارخانجات تولیدی برداشت و مردم مصرف کننده را بیچاره کرد.
مسؤلین سازمان صنعت باید به نرخ کالاهای تولیدی توجه داشته باشند تا مصرف کننده از این وضعیت تا به هنجار رهائی یابد.
من مرده شما زنده هیچ وقت به قیمت واقعی که گفتید پنج هزارو خورده ایی فروش نخواهد رفت حتی اگر ده سال مامور و بازرس بفرستید به این قیمت نخواهند فروخت