معترضان دستبردار نیستند
خبرهای فوری: عراقیها همچنان علیه سیاستهای عادل عبدالمهدی اعتراض میکنند
به گزارش بخش بین المللی سایت خبرهای فوری، اعتراض در عراق امر جدیدی نیست. از زمان سرنگونی صدامحسین پس از مداخله نظامی آمریکا در سال ۲۰۰۳، بارها مردم عراق در شهرهای مختلف این کشور به خیابان آمدند، ولی حالا بیش از یک ماه است که عراقیهای معترض خیابانها را در قرق خود درآوردهاند تا اینبار کل نظام سیاسی برآمده بعد از مداخله آمریکا را هدف قرار دهند. میدان تحریر بغداد به نماد اعتراضات تبدیل شده است و فعالان آن را منطقهای انقلابی میخوانند؛ هرچند اعتراضات به پایتخت محدود نیست و اینبار عراقیها، فارغ از خطوط قومی و مذهبی، در همه شهرها به صف تظاهرات پیوستهاند تا علیه فساد ساختاری و اقتصاد نابسامانی اعتراض کنند که زندگی میلیونها عراقی را به مخاطره انداخته است. اعتراضات اخیر بزرگترین و گستردهترین اعتراضات در ۱۵ سال اخیر بوده است، اما هزینه این ایستادگی هم همانطور که انتظار میرفت، هنگفت بود: در حدود یک ماه گذشته بیش از ۳۰۰ نفر از معترضان کشته شدند و تعداد مجروحان هم به بیش از ۱۵ هزار نفر رسید.
با این حال، این سرکوب خونین، عراقیها را از ادامه اعتراضشان دلسرد نکرده است. در ادامه این اعتراضها، شنبهشب تظاهراتهای گستردهای در شهرهای عراق در جریان بود که دستکم هفت کشته و دهها زخمی بر جای گذاشت. روز یکشنبه، منابع امنیتی و پزشکی عراق اعلام کردند که در جریان اعتراضات شنبهشب نیروهای امنیتی معترضان را در بغداد و شهرهای جنوبی، هدف شلیک گلوله قرار دادند. به گزارش نیویورکتایمز در شهر ناصریه، نیروهای امنیتی با شلیک گلوله و پرتاب کپسولهای گاز اشکآور اقدام به متفرقکردن معترضانی کردند که روی سه پل اصلی شهر جمع شده بودند. مقامات بهداشتی و پلیس ابتدا اعلام کردند که سه معترض کشته شدند و سپس منابع بیمارستانی گفتند که معترض دیگری هم درپی شلیک گلوله به سرش در بیمارستان جان خود را از دست داده است. بهگفته این منابع، بیش از ۵۰ نفر نیز در درگیریهای شنبهشب مجروح شدهاند که بیشتر این جراحتها ناشی از شلیک گلوله و کپسولهای گاز اشکآور بوده است.
آنطورکه منابع گفتهاند، در بندر امالقصر در نزدیکی بصره هم دو معترض کشته و ۷۰ نفر زخمی شدند. خواسته معترضانی که شنبهشب در این بندر گرد هم آمده بودند، بازگشایی جادهها بود. پیش از این مقامات این شهر برای جلوگیری از رسیدن معترضان به ورودیهای این بندر، جادهها را مسدود کرده بودند.
در بیش از یک ماه گذشته، اعتراضات امالقصر به دلیل اهمیت استراتژیک و اقتصادیاش برای عراق بازتاب گستردهای در رسانههای جهانی داشته است. این بندر مهمترین راه ارتباطی عراق با کشورهای همسایه به شمار میرود و بسیاری از محصولات غذایی ازجمله گندم، شکر و سبزیجات از طریق همین بندر وارد عراق میشود. درعینحال مقامهای عراقی میگویند فعالیتهای این بندر تاکنون تحت تأثیر اعتراضها قرار نگرفته و کامیونها همچنان بدون مشکل وارد بندر امقصر میشوند. اعتراضات شنبهشب طبق معمول هفتههای گذشته در بغداد هم ادامه داشت و آنطورکه در گزارشها آمده یکی از معترضان هم در خیابان الرشید در مرکز پایتخت درپی شلیک نیروهای امنیتی جان خود را از دست داده است. روز گذشته معترضان عراقی در استان بصره هم به خیابانها آمدند و راههای این استان و از جمله مسیر منتهی به پالایشگاه بصره را مسدود کردند. آنطورکه راشاتودی گزارش داد فراخوانهایی برای اعتصاب عمومی در این استان شنیده میشود. دانشآموزان برخی از مدارس نیز کلاسهای درس را ترک کردند و به خانههای خود بازگشتند. برخی منابع بیمارستانی به رویترز گفتهاند پس از شلیک گاز اشکآور به داخل بیمارستانی در مرکز ناصریه، مقامات این بیمارستان نوزادان و کودکان را از بیمارستان خارج کردهاند. اعتراضها روز گذشته (یکشنبه) نیز ادامه داشت و آنطور که منابع گفتهاند معترضان برخی از ساختمانهای دولتی را در این شهر به آتش کشیدند. در بصره هم صدها معترض با سوزاندن تایر خودروها مسیرهای این شهر را مسدود کرده و از رسیدن کارمندان دولتی به محل کارشان جلوگیری کردند. معترضان همچنین در پاسخ به خشونت نیروهای پلیس، برخی از خودروهای امنیتی را به آتش کشیدند. در کربلا هم درپی حمله نیروهای امنیتی دستکم ۲۴ نفر زخمی شدند. همزمان با ادامه اعتراضات در بغداد و تعدادی از استانهای دیگر عراق، تظاهرات در استان «میسان» نیز از سرگرفته شد و تعدادی از مسیرها در این استان مسدود و دانشگاهها و مدارس بسته شد.
اعتراضات در عراق از اوایل ماه اکتبر، در اعتراض به فساد ساختاری، بیکاری گسترده و کمبود خدمات عمومی در شهرهای مختلف این کشور آغاز شد؛ با این حال درپی سرکوب خشن و خونین این اعتراضات، خواستههای معترضان رادیکالتر شد و اینبار کل نظام سیاسی درهمتنیده عراق را نشانه گرفت. بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که حتی با برکناری دولت عادل المهدی، رئیسجمهوری عراق، معترضان به خواستههای خود نمیرسند، چراکه نظام سیاسی کنونی عراق به دلیل سهمخواهیهای گروهها و احزاب مختلف اجازه اصلاحاتی عمده و ساختاری نمیدهد. /شرق