پیام اصلی آزادی نفتکش ایرانی چه بود؟/شکست زوج”واشنگتن- لندن” در مقابل تهران

به گزارش بخش بین المللی سایت خبرهای فوری، صدور دستور آزادسازی و رفع توقیف نفتکش ایرانی گریس ۱ توسط دادگاه جبل الطارق، نقطه پایان بازی هدفمندی بود که در آن سوی آتلانتیک توسط بولتون و پمپئو و البته با اجرای دولت انگلیس آغاز شد.

هدف مشاور امنیت ملی آمریکا از توقیف نفتکش ایرانی ، یکی اعمال فشار روانی و سیاسی به ایران و دیگری، ایجاد نوعی اتحاد و اجماع اجباری بین المللی علیه کشورمان بود، اما هیچ یک از اهداف واشنگتن در این بازی محقق نشد. واکنش قاطعانه، منطقی و هوشمندانه جمهوری اسلامی ایران در قبال توقیف نفتکش گریس ۱ ( از جمله استناد به استدلات حقوقی متقن و محکم ) و جدیت نیروهای مسلح کشورمان در پاسخ به اقدام وقیحانه انگلیس جایی برای هدایت بازی از سوی کاخ سفید باقی نگذاشت.

در حالی که واشنتگتن تصور می کرد توقیف نفتکش گریس ۱ به برگ برنده ترامپ و غرب در مواجهه با ایران تبدیل خواهد شد، آزادی نفتکش ایرانی( علی رغم ار اده و خواست آمریکا) بار دیگر به نقطه شکست و ناکامی کاخ سفید در برابر کشورمان مبدل گشت.

بدون شک لندن نیز در این معادله بازنده ای تمام عیار بوده است. نکته قابل تامل اینکه آزادسازی نفتکش ایرانی، آن هم علی رغم سفر جان بولتون به لندن و دیدار او با مقامات انگلیسی و اصرار ویژه مشاور امنیت ملی ترامپ بر استمرار توقیف نفتکش ایرانی به خوبی نشان داد که قدرت کاخ سفید و متحد سنتی آن یعنی انگلیس تا چه اندازه ای در برابر ایران تحلیل رفته است.

بدون شک، مجموعه تحولات مربوط به توقیف غیر قانونی کشتی گریس ۱ و توقیف کشتی متخلف انگلیسی از سوی ایران و همچنین برخی مجادلات جاری میان ایران و انگلیس دارای پشت پرده هایی است که بخش اعظم ان به تدریج و از طریق اقداماتی که جمهوری اسلامی ایران طی روزهای آتی دنبال خواهد کرد مشخص خواهد شد.

آنچه مسلم است اینکه بازی ضد ایرانی اخیر لندن در زمین واشنگتن، برای انگلیس دارای هزینه ها و تبعاتی خواهد بود که حداقلی ترین آنها،کاهش اعتبار حقوقی لندن در نظام بین الملل( به واسطه توقیف غیرقانونی نفتکش ایرانی) بوده است. اقدام اخیر دادگاه جبل الطارق جایی را برای دفاع انگلیس از توقیف نفتکش ایرانی باقی نگذاشت و نشان داد که لندن از ابتدا نیز مستمسکی قانونی و حقوقی برای این اقدام نداشته است. بدون شک این موضوع به صورتی قانونی و حقوقی از سوی جمهوری اسلامی ایران پیگیری خواهد شد.

در چنین شرایطی استدلال متقن و حکم جمهوری اسلامی ایران مبنی بر عدم تبعیت کشورمان ( و کشورهای غیر عضو در اتحادیه اروپا) از تحریمهای وضع شده توسط اتحادیه اروپا علیه بازیگران دیگر ( از جمله سوریه) به قوت خود باقیست. این استدلال، دارای منطقی حقوقی بوده و اساسا خدشه ناپذیر است. بدون شک حمایت همه جانبه جمهوری اسلامی ایران از دولت و ملت سوریه در عرصه مبارزه با تروریسم، سیاست راهبردی نظام بوده و تداوم آن، تحت هیج شرایطی از تصمیم و فشار کشورهای ثالث متاثر نخواهد شد.

در نهایت اینکه آزادسازی کشتی گریس ۱، نه تنها یک شکست سیاسی و حقوقی، بلکه فراتر از آن یک شکست راهبردی برای واشنگتن و لندن و متحدان این دو محسوب می شود. بدون شک در آینده ای نزدیک ابعاد گسترده تری از این شکست بزرگ افشا خواهد شد. /نورنیوز