گویا نظامی‌ها پاستور را رهـا نمی‌کنند
به گزارش بخش سیاسی سایت خبرمهم، نظامیان در سال‌های گذشته علاوه بر مجاهدت در مسیر حراست از مرزهای کشور، فعالیت‌های دیگری نیز داشته‌اند. ورود به حوزه انتخابات و حوزه اقتصاد از جمله این اقدامات است. حضور نظامیان در عرصه سیاسی در دیدگاه امام امری پذیرفته شده نیست اما در سال‌های گذشته نظامیان بسیاری پا به حوزه انتخابات گذاشته‌اند. علاوه بر این، فعالیت‌های گسترده نهادهای نظامی در حوزه اقتصاد، سبب شده تا برخی از چهره‌های سیاسی آنان را در بخشی از معضلات اقتصادی مسئول بدانند. با این حال روز گذشته یک نامزد احتمالی انتخابات ورود نظامیان به عرصه انتخابات را بدون مشکل ارزیابی کرد.
ورود به انتخابات برای چه کسانی جایز نیست؟
«برای سپاهی‌ها جایز نیست که وارد بشوند به دسته‌بندی و آن طرفدار آن یکی، آن یکی طرفدار آن یکی، به شما چه ربط دارد که در مجلس چه می‌گذرد؟ در امر انتخابات باز هم به من اطلاع دادند که بین سپاهی‌ها باز صحبت هست، خوب انتخابات در محل خودش دارد میشود، جریانی دارد، به سپاه چه کار دارد که آن‌ها هم اختلاف پیدا بکنند، برای سپاه جایز نیست این، برای ارتش جایز نیست این. سپاهی را از آن تعهدی که دارد، از آن مطلبی که به عهده اوست باز می‌دارد و همین طور ارتش را.» این سخنان که مضمون آن ماه‌ها در رسانه‌های گوناگون مطرح شد، بخشی از سخنان امام خمینی(ره) بنیان‌گذار انقلاب در جلد ۱۹ صحیفه نور است. بر این مبنا نامزدی نظامیان در انتخابات، موضوعی نیست که بتوان آن را به سادگی پذیرفت.
رفتار نظامی‌گری و راهکار نظامی
برخی از چهره‌های سیاسی جریانات اصلاح‌طلب و اصولگرا بر این باور هستند که یک نظامی با استعفا و قطع ارتباط خود با بدنه نظامی، می‌تواند بر اساس قانون اساسی به عنوان شهروند ایران به در انتخابات ثبت‌نام کند. با این حال دیدگاه دیگری نیز وجود دارد که می‌گوید، حتی در صورت استعفای نامزد از نهاد نظامی، خوی نظامی‌گری در این افراد وجود دارد و همه مسائل اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی با عینک نظامی مورد بررسی قرار می‌گیرد. چندی پیش علی صوفی فعال سیاسی اصلاح‌طلب، در گفت‌وگو با ««آرمان ملی»» درباره رئیس جمهور نظامی گفت: «خود این افراد نیز اگر بخواهند، نمی‌توانند به عنوان یک عنصر سیاسی با دیدگاه سیاسی در تعارض با الزامات نظامی‌گری در عرصه ابراز وجود کنند. این رفتار در چارچوب نظامی‌گری جایی ندارد. بنابراین این افراد اساسا گزینه خوبی برای ریاست جمهوری نیستند.» این امور سبب میشود، تا پشتوانه لازم از رئیس جمهور نظامی وجود نداشته باشد.
۴ نظامی در یک قاب
نامزدی چهره‌هایی با سابقه نظامی در انتخابات، از سال‌ها پیش اتفاق افتاده است و طرح مجدد این موضوع به دلیل تکثر نامزدهای احتمالی انتخابات با چنین سابقه‌ای است. علی شمخانی اولین نامزد نظامی انتخابات ریاست جمهوری در تاریخ جمهوری اسلامی بود که در سال ۱۳۸۰ به عنوان نامزد در انتخابات مطرح شد. در انتخابات‌های بعدی محمدباقر قالیباف و محسن رضایی بودند که با داشتن سابقه امنیتی وارد عرصه انتخابات شدند. در این دوره اما اعلام نامزدی سردار حسین دهقان به عنوان اولین نامزد احتمالی انتخابات، شوکی را بر بدنه فعالان سیاسی جریان‌ها وارد کرد. در ادامه نیز سردار سعید محمد برای ثبت‌نام در انتخابات پا جلو گذاشت. علاوه بر این، احتمال نامزدی قالیباف و رضایی همچنان مطرح است. انتخاباتی با ۴ نامزد نظامی تصویری بود که از انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم به وجود آمد. همین امر بود که بسیاری از فعالان سیاسی و بخشی از بدنه مردمی را نگران کرد.
قدرت اجرائی آزموده شد
نظامیان از سال‌ها پیش با در اختیار داشتن بنیاد خاتم و برخی دیگر از نهادها، ورود گسترده‌ای به حوزه اقتصاد داشتند. همچنین مطابق برخی از گزارشات غیر رسمی، درآمد حاصل از مجموع این فعالیت اقتصادی، رقم کلانی خواهد بود. در همین راستا بهزاد نبوی فعال سیاسی اصلاح‌طلب در شهریور سال ۹۸ گفت: «در کشور ما ۴ نهاد هست که ۶۰ درصد ثروت ملی را در اختیار دارند؛ ستاد اجرائی فرمان امام، قرارگاه خاتم، آستان قدس و بنیاد مستضعفان، هیچ یک از این‌ها ارتباطی با دولت و مجلس ندارند.» در صورت صحت این اطلاعات، نظامیان پیش از ورود به قوه‌مجریه نیز سابقه اجرائی داشته و دارند. بر این اساس باید شرایط اقتصادی کشور را به‌گونه‌ای ارزیابی کرد که نهادهای نظامی نیز درباره شرایط اقتصادی کشور پاسخگو باشند.
با تمامی این احوال روز گذشته سردار حسین دهقان نامزد احتمالی انتخابات ریاست جمهوری به مهر گفت: «یک نگرانی وجود دارد و آن این است که ممکن است روزی نظامی‌ها بخواهند اداره کشور را به عهده بگیرند و کودتا کنند که این امکان ندارد. در کشور ما هرگز این اتفاق نمی‌افتد و از این بابت نباید نگران بود. خب یک بار هم نظامی‌ها حکومت را به دست بگیرند، مگر چه اشکالی دارد. بپذیرید که در جمهوری اسلامی ایران هیچ سپاهی از اول نظامی نبوده است. یک وقت می‌گوئیم سپاه یا ارتش یا نیروهای مسلح اراده کردند که فلانی را رئیس‌جمهور بکنند، خب چنین چیزی اتفاق نمی‌افتد و یک وقت می‌گوئیم یک نفر سپاهی با همه ظرفیت‌های سپاه، نیروهای مسلح و بسیج می‌خواهد رئیس‌جمهور بشود و این هم ممکن نیست اما حالا یک سپاهی آمده خودش را در معرض انتخاب مردم قرار داده است، باید شورای نگهبان بررسی کند، تأیید صلاحیت کند، بیاید مبارزه کند و رأی آورد. هیچ زور و اجباری در کار نیست.»/آرمان ملی
