حداقل مردم را عصبانی نکنید
خبرمهم: چند خطی در باره معصومه ابتکار و تمام مسئولینی که آقازاده‌های شان به بهانه‌های مختلف در غرب حضور دارند و سعی می‌کنند با توجیهات عجیب این حضور را طبیعی جلوه دهند
به گزارش بخش سیاسی سایت خبرمهم، « پسرم رفته آمریکا درس بخواند، پسرم با همسرش رفته آمریکا درس بخواند، درسش که تمام شد بر می‌گردد و… پسر من هم مثل بقیه! تحصیل در آمریکا تایید خوی سلطه گری آمریکا نیست. در آمریکا تحصیل کردن از قدیم بود. خیلی‌ها رفتند آمریکا تحصیل کردند اما لزوما تحصیل در آنجا به معنای تایید سیاست‌های دولت آمریکا نیست.» این‌ها پاسخ‌هایی است که معصومه ابتکار در واکنش به چرایی حضور فرزندش در آمریکا داده اما اخیراً کلیپی از خانم ابتکار منتشر شده که جا دارد به برخی مسائل پرداخته شود. آمریکا پررنگ‌ترین قسمت زندگی ابتکار! حتی اگر حضور در تسخیر لانه ی جاسوی آمریکا در ۱۳ آبان ۱۳۵۸ را از زندگی معصومه ی ابتکار حذف کنیم بازهم آمریکا از پررنگ‌ترین قسمت‌های زندگی وی به شمار می‌رود! به بخش‌هایی از زندگینامه ی وی توجه کنید: « معصومه ابتکار فرزند تقی ابتکار در سال ۱۳۳۹ در تهران به دنیا آمد. معصومه ابتکار به همراه والدین خود شش سال در شهرهای فیلادلفیا و ایالت ماساچوست در آمریکا اقامت داشت. پدرش، تقی ابتکار، دومین رئیس سازمان حفاظت محیط زیست ایران پس از انقلاب اسلامی، دانش‌آموخته دانشگاه پنسیلوانیا بود. او تحصیلاتش را در ایران در مدرسه بین‌المللی ایران زمین ادامه داد و در سال ۱۳۵۶ وارد دانشگاه پلی تکنیک در رشته مهندسی پتروشیمی شد. اما در سال ۶۰ تغییر رشته داد و لیسانس خود را از دانشگاه شهید بهشتی در تکنولوژی پزشکی، فوق‌لیسانس و دکترا را با احراز رتبه اول در رشته ایمنی‌شناسی (ایمونولوژی) از دانشگاه تربیت مدرس گرفت. بعداً عضو هیئت علمی همین دانشگاه شد. معصومه ابتکار با سید محمد هاشمی ازدواج نموده و حاصل ازدواجشان دو فرزند می‌باشد. پسر وی در آمریکا تحصیل می‌کند. معصومه ابتکار از دانشجویانی بود که در تسخیر سفارت آمریکا مشارکت داشت.»
اگر آمریکا بد است…
«اگر آمریکا بد است چرا برای ما مردم بد است و برخی مقامات مسئول خیلی هاشان در آمریکا در حال تحصیل هستند» این سوالی است که رضا رشیدپور در برنامه حالا خورشید از خانم ابتکار پرسید و او در پاسخ گفت:«آمریکا را در بحث تحصیلات و کار خیلی‌ها انتخاب می‌کنند و در آنجا به تحصیل مشغول می‌شوند. بالاخره از لحاظ علمی ما باید خیلی توانمندی‌ها را برای کشورمان داشته باشیم. خیلی از مسئولان ما در آمریکا و اروپا درس خوانده‌اند؛ یعنی هیچ اشکالی ندارد. نه اشکال سیاسی دارد، نه اشکال شرعی. بچه‌ها ممکن است خودشان حق انتخاب داشته باشند. اگر فردی به سن ۲۵ الی ۳۰ سالگی برسد خودش حق انتخاب دارد و شما نمی‌توانید به دلیل اینکه مقام و مسئول هستید جلوی حق انتخاب فرد را بگیرید. ولی این مسئله با سیاست‌های خصمانه آمریکا در دنیای امروز ارتباط ندارد.»
حضور فرزندان مسئولان در آمریکا به مردم هم مربوط است!
ابتکار در کلیپی که به تازگی منتشر شده، لبخندزنان به حضور فرزندش در آمریکا اشاره کرده می‌گوید: این مباحثی است که رسانه‌های معاند به راه انداخته اند…! همه می‌روند فرزند من نیز رفته است… درسش تمام شد بر می‌گردد… و…
فضای مجازی را که دنبال می‌کنیم به واکنش‌های جالب توجهی بر می‌خوریم؛ کاربری نوشته: اصلا خیال کنید هر چه می‌کشیم از مدیریت شما است بازهم درس خواندن پسر شما در آمریکا به ما مربوط نیست!؟ دیگری می‌نویسد این چه درس خواندنی است که تمام نمی‌شود! و دیگری می‌نویسد حالا که دلش خواسته برود آمریکا و رفته نکند دلش خواست بازنگردد بازهم می‌آیید و لبخندزنان می‌گویید دلش خواسته بماند؟
بحث آقازاده ها، زندگی‌های آن چنانی و توضیحاتی که بیشتر توجیه است نه توضیح! بحث دراز دامنی است فی الحال نه دست مان به قانون می‌رسد و نه کاری می‌توانیم انجام دهیم .روی صحبت با فقط خانم ابتکار نیست اما حضور فرزندان برخی مسئولان در غرب که ۴ دهه است علیه آن شعار می‌دهند قطعا به مردم ربط دارد چون موضعگیری‌های همین دست مسئولانی که شعار سر می‌دهند و برای فرزندانشان به هر طریق ممکن دلار تهیه و ارسال می‌کنند، روی زندگی تک تک مردم تاثیر گذاشته است. ۴ دهه است پست گرفته‌اید نوش جان تان، فرزندتان در آمریکا زندگی و تحصیل می‌کند لابد می‌تواند و مبارکش باشد جلوی دوربین لااقل قیافه ی حق به جانب نگیرید و نخندید این یعنی نادان فرض کردن مخاطب یعنی مردم را هیچ انگاشتن. حالا که بلد شده‌اید شعار بدهید و فرزندان تان را به آمریکا بفرستید لااقل یاد بگیرید برای پاسخ به این سوال مهم که مطالبه‌ای عمومی است اندکی دیگرگون پاسخ بدهید مثلا قیافه‌ای مغبون و ناراحت بگیرید و نشان دهید از این حادثه ناراحت هستید و علی رغم میل باطنی بدان تن در داده‌اید تا بیشتر از این روی اعصاب مردم راه نروید و مردمِ عصبانی را بیشتر از این عصبانی نکنید.
درست فهمیده اید؛ مردم نجیبی داریم!
خودمانی و سربسته می‌گویم؛ خوب فهمیده‌اید که مردمی نجیب و مهربانی داریم یعنی در عین حال که می‌دانند دارید به آن‌ها خلاف می‌گویید اما بازهم شما را تحمل می‌کنند اما آن چه این مردم نجیب را عصبانی می‌کند خندیدن است خندیدنی که ادب روزنامه نگاری اجازه نمی‌دهد واگرنه می‌نوشتیم مصداق چیست و چه معنایی دارد!/آفتاب یزد
