مگر همه مشکلات از بیرون تحمیل میشود؟
به گزارش بخش سیاسی سایت خبرمهم، چند ماهی تا برگزاری انتخابات ریاستجمهوری مانده و تاکنون گمانههای زیادی درباره تصمیمات گروههای سیاسی برای شرکت در این انتخابات صورت گرفته است. یکی از این گمانهها حضور کاندیدای نظامی در عرصه انتخابات است. این حضور را چگونه ارزیابی میکنید؟طبیعی است هرچه به زمان برگزاری انتخابات نزدیکتر میشویم و فضای انتخاباتی بر کشور غالب میشود، گمانهزنیها در خصوص کاندیدای محتمل از سوی سیاسیون افزایش پیدا میکند. اکنون همین فضا بر کشور حاکم است و چهرههایی از حوزه سیاسی – نظامی و سیاسی – غیرنظامی مطرح میشوند، اما در نهایت مردم باید انتخاب کنند و رای دهند که انتخاب آنها بستگی به فضای آینده کشور دارد. هنوز نمیتوان گفت که چه گزینهای از چه طیفی قرار است از سوی مردم برای ریاستجمهوری انتخاب شود و بطور حتم این فضا در آینده کم کم برای مطرح شدن چهرههای پرفروغتر با رونق سیاسی بالاتر آماده خواهد شد. در عین حال این مردم هستند که آینده خود را رقم میزنند. شاید مردم کاندیدایی را انتخاب کنند که پیش از این از نحوه عملکردش در بخشهای دیگر راضی بودهاند و تفاوتی نمیکند این چهره ، سیاسی یا نظامی باشد. من الان نمیتوانم تعصب خاصی روی گزینه خاصی داشته باشم و این امر بستگی به شرایط کشور و عملکرد مسئولان دارد.
بیشتر به عملکرد مجلس بستگی دارد یا به عملکرد رئیسجمهور هر کدام در حوزه کار خودشان موثر هستند. اگر مجلس عملکرد خوب، قابل قبول و مشهودی داشته باشد، میتواند در انتخابات تاثیرگذار باشد و اگر دولت در خصوص مسائل اقتصادی و معشیتی مردم یا سیاست داخلی و خارجی، اقدام درخوری انجام دهد ، میتواند تاثیرات خاص خودش را در انتخابات داشته باشد البته بهدلیل آنکه دولت در این هفت سال و اندی، عملکرد مطلوبی نداشته ، معلوم نیست که چه آیندهای پیش رو خواهد داشت. دولت نمیتواند این نارضایتی عمومی و عملکرد بد خود را جبران کند. من بعید میدانم که دولت در این مدت اندک باقی مانده، بتواند به جبران مشکلاتی بپردازد که در حوزه معیشتی مردم از اشتغال گرفته تا قیمت دلار سبب نارضایتی مردم شده است. دولت تنها میتواند این مسائل را کمی تعدیل کند اما از عمر مجلس زمان زیادی نمیگذرد و نمیتوان اذعان داشت که آیا عملکردش در نظر انتخابکنندگانش تاثیری خواهد داشت یا خیر با اینکه بتواند در نظر افرادی که تاکنون رای ندادهاند، تغییری ایجاد کند. در این مدت ما شاهد عملکرد خاصی از مجلس یازدهم نبودهایم. دولت که رها است، مجلس هم که نتوانست در این مدت کوتاه جلوی گرانیها را بگیرد. هنوز عملکرد قابل ملاحظهای از مجلس مشاهده نشده است. باید ببینیم در این چند روز آینده میتواند قدم قابل قبولی بردارد که نظر مردم را به سمت گرایشهای خودش جلب کند یا خیر. هنوز باید منتظر ماند و قضاوت زودهنگام نباید داشت.
یعنی شما فکر میکنید دولت در مدت باقی مانده تا انتخابات ریاست جمهوری مردم را به حال خودشان رها کرده است؟الان نظرهای متفاوتی وجود دارد. برخی همین نظر را دارند و اعلام کردند که پاستور تعطیل شود. همه مشاهده میکنیم که قیمتها به شکلی افسارگسیخته در حال افزایش است. دولت باید اوضاع و احوال کشور را کنترل کند. فروشنده و مغازهدار باید بداند که چشم ناظری از طرف مردم وجود دارد که جلویش را بگیرد. الان این احساس ترس و نگرانی در فروشنده نیست و هر کاری که دلشان میخواهد انجام میدهند بنابراین دولت الان یک چنین وضعیتی دارد؛ یعنی وضعیت نابسامانی از لحاظ خصوصا اقتصادی و سیاسی دارد. نمیشود همه مشکلات را به گردن دیگران انداخت و گفت که همه از بیرون به ما تحمیل شده است. بخشی از این مشکلات، جزو مسائل داخلی کشور است مانند مشکلاتی که در تامین مواد اولیه و تولید وجود دارد پس با توجه به اوضاع کنونی، مشخص میشود که کنترل و مدیریت درستی صورت نمیگیرد، بنابراین دولت به رغم اینکه میگوید ما کنترل و نظارت میکنیم اما آن کنترل و قدرتی که مردم باید احساس کنند، وجود ندارد.
در هر دوره انتخابات، هر دو جریان سیاسی کاندیداهای متعددی را معرفی میکنند. این تعدد کاندیداها به نوعی آفت انتخابات محسوب نمیشود؟البته که مشکلاتی ایجاد میکند زیرا کاندیداهای متعدد در مجلس شورای اسلامی شهر و روستا تا یک حدی قابل قبول است. هرچند که برای ۲۹۰ کرسی مجلس، حدود ۱۶هزار و اندی کاندیدا داشتیم. بررسی پروندهها و صلاحیتها در آن زمان محدود مشکل است و هم نظارت و دقتهای لازم شکل نمیگیرد. لذا ما مشاهده میکنیم که تخلفاتی شکل میگیرد. در باب ریاست جمهوری ولی قطعا همین طور است. ما یک نفر را میخواهیم اما تعداد زیادی مطرح میشوند. شرایط خاصی در قانون اساسی مطرح شده است که کاندیداهای مطرح شده باید واجد این شرایط باشند. اگر نظام ما یک نظام حزبی خوب و جا افتادهای باشد، هر جریان حزبی یک یا دو نفر را مطرح کند. تا هفت یا هشت نفر قابل قبول است که بعد از بررسیها حدودا چهار نفر باقی بمانند. باید دید که سوابق کاریشان به چه صورت است و آیا قولهای انتخاباتیای که میدهند قابل اجرا هست یا خیر اما بهدلیل آنکه ما آن نظام حزبی مطلوب را نداریم، هر جریان و حزبی، همه مدعی تشکیلات هستند و کاندیدا معرفی میکنند که اکثر این حزبها مینیبوسی و خانوادگی هستند. ممکن است بسیاری از آنها مطابق آنچه که قانون اساسی گفته است، رجل سیاسی نباشند و شورای نگهبان آنها را رد کند. باید افرادی مطرح شوند که واقعا رجل سیاسی باشند.
شما از رجل سیاسی نام بردید. تحلیل شما از این واژه چیست؟ آیا کاندیداتوری برای زنان ممنوع است یا…
اخیرا یکی از مسئولان گفته بود که امکان دارد در آینده خانمها هم بتوانند کاندیدا شوند اما در قانون اساسی از رجل سیاسی نام میبرد. از مردانی که در صحنههای سیاسی کشور، عملکرد مطلوبی داشتهاند، یاد میکند. این افراد میتوانند بهعنوان رجل سیاسی مطرح شوند. در مجلس طرحی این چنینی در حال بررسی است که احتمالا به این انتخابات نمیرسد اما من در هر صورت بعید میدانم که این طرح بتواند جوابگوی مساله باشد. یعنی بتواند به معنای درست قضیه، بحث رجل سیاسی را تعریف و شفاف کند./آرمان ملی