به گزارش بخش سیاسی سایت خبرمهم، حدود ۱۰ ماه تا انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ باقی مانده و از همین حالا رقابت در طیف‌های مختلف سیاسی قابل مشاهده است. جریان اصولگرایی به واسطه عملکرد دولت روحانی که به پای اصلاح‌طلبان نوشته شده است خود را پیروز ۱۴۰۰ می‌داند با این حال صحنه انتخابات در ایران همیشه با سوپرایز‌های مختلفی همراه بوده است. بنابراین اینکه این جریان بخواهد خود را برنده بداند نیز چندان نمی‌تواند
واقع بینانه باشد. در چنین شرایطی بحث در اردوگاه اصلاح‌طلبی این است که آیا می‌توان کاندیدایی تمام اصلاح‌طلب معرفی کرد که
از سد فیلترها عبور کند یا نیاز است بار دیگر با یک کاندیدای غیراصلاح‌طلب وارد شد. در این زمینه برخی معتقدند هستند چهره‌هایی چون رئیس سابق مجلس می‌تواند برای اصلاح‌طلبان کارساز باشد! با این حال قاطبه جریان اصلاحات با اینکه یکبار دیگر اصلاح‌طلبان از فردی غیر از اصلاح‌طلب حمایت کنند مخالف است. در میان چهره‌های اصلاح‌طلبی که هم شانس بسیار بالایی برای گرفتن تایید صلاحیت دارند وهم میان اصلاح‌طلبان اجماع ایجاد کنند بدون تردید نام محمدرضا عارف حائز اهمیت است. او در سال ۹۲ نیز کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری بود اما بنا به مصلحت‌هایی و همچنین ایجاد وحدت بین گروه‌های اصلاح‌طلب که زمینه ساز پیروزی در انتخابات‌های ۹۲ ،۹۴ و۹۶ شد استعفا داد. با این حال وقتی ائتلاف با اصولگرایان پروژه‌ای شکست خورده است عجیب است برخی جریان‌ها و به ویژه کارگزاران بار دیگر تمایل به پیمودن چنین مسیری دارند. عارف اما می‌تواند در واقع راه حل معادله باشد. او هم اصلاح‌طلب است و هم تایید شورای نگهبان را به احتمال زیاد دارد. از سوی دیگر در انتخابات ۹۴ نیز توانست به عنوان سرلیست اصلاح‌طلبان از تهران رای اول را کسب کند. موضوع مهم این است که اگر به فرض او بتواند رئیس جمهور شود مانند روحانی این نگرانی وجود ندارد که سمت سایر جناح‌ها غش کند چرا که از چهره‌های قدیمی اصلاح‌طلب شناخته میشود و به اصطلاح شناسنامه دار است. به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبان باید از سال ۹۲ درس بگیرند و این بار با هوشیاری بیشتری نسبت به انتخابات ۱۴۰۰ برنامه ریزی داشته باشند. عارف نه تنها می‌تواند با بکارگیری نیروهای تمام اصلاح‌طلب مسیر و اهداف این جریان را دنبال کند بلکه با بدنه قدرت نیز از رابطه نسبتا خوبی برخوردار است و می‌تواند فشار‌ها بر دولت اصلاح‌طلب بعدی را کاهش دهد. به نظر می‌رسد به جای دنبال روی گزینه‌هایی که قبل و بعد از انتخابات رفتارشان غیرقابل پیش‌بینی است باید بر روی بهترین گزینه‌های موجود در جریان اصلاح‌طلب تمرکز کرد. پیش از این برخی چهره‌های اصلاح‌طلب نظیر علی صوفی نیز از عزم عارف برای ۱۴۰۰ گفته بودند. این فعال سیاسی همچنین درباره این موضوع گفته بود که هربار در شورای عالی سیاستگذاری رای‌گیری برای ریاست این شورا انجام شد اجماع بر سر انتخاب عارف به عنوان رئیس شورا بود.
بنابراین وقتی دبیران کل احزاب اصلاح‌طلب برسر عارف به عنوان رئیس شورا به اجماع رسیده‌اند این ظرفیت برای او وجود دارد که به عنوان کاندیدای اصلاح‌طلبان برای ۱۴۰۰ نیز مطرح شود. گزینه‌های اصلاح‌طلب فعلی همچون جهانگیری اگرچه گزینه خوبی هستند اما به دلیل نقش آنها در دولت فعلی روحانی بعید است مردم کمترین توجهی را نسبت به آنان داشته باشند./آفتاب یزد
