به گزارش بخش ورزشی سایت خبرهای فوری، به طور حتم از این پس نگاه ویژه‌ای به این مربی خواهد شد به این خاطر که فدراسیون فوتبال او را به عنوان مربی تیم ملی انتخاب کرده است. به عبارت ساده‌تر اسکوچیچ با حضور در تیم ملی صاحب اعتبار میشود!
تیم ملی از کارلوس کی‌روش به مارک ویلموتس رسید و از مارک ویلموتس به اسکوچیچ. البته این بدین معنی نیست که اسکوچیچ از نظر دانش فنی چیزی کمتر از مارک ویلموتس و حتی کارلوس کی‌روش دارد، اما مربیگری همه اش دانستن مسائل فنی نیست. اسکوچیچ به مراتب اسمی کوچک‌تر از مارک ویلموتس و کارلوس کی‌روش است و این نشان می‌دهد فدراسیون فوتبال در انتخاب سرمربی تیم ملی راه سراشیبی را پیش گرفته است.
روزی که قرارداد کارلوس کی‌روش تمدید نشد در حالی که او دوست داشت باز هم به این حضور ادامه دهد تصور می‌شد انتخاب بعدی انتخاب قوی‌تری باشد، اما مارک ویلموتسی به تیم ملی آمد که برخلاف گفته آقایان حتی مربی محجوبی هم نبود و حالا پول روز‌هایی که برای تیم ملی کار نکرده را هم می‌خواهد؛ یعنی او می‌خواهد از حضور در تهران و ۴۰ روز گردش درآمد ۸ میلیون یورویی داشته باشد. عدم انتخاب یک مربی سرشناس برای تیم ملی به بهانه مشکلات مالی فقط یک توجیه بود، چون قرارداد مارک ویلموتس سنگین‌تر از کارلوس کی‌روش بود و از همه مهمتر در سال‌های اخیر دستمزد مربی تیم ملی را فیفا از محل درآمد‌های ایران پرداخت می‌کرده است.
اسکوچیچ برای تیم ملی؛ سابقه حضور او به تیم‌هایی، چون ملوان، خونه به خونه و فولاد برمی‌گردد. او در تیم ملوان بهترین تیم شهرستانی نشد. نتوانست خونه به خونه را به لیگ برتر بیاورد. با فولاد هم قهرمانی در لیگ برتر را تجربه نکرد و تنها با صنعت نفت بهترین نتایج این تیم در تاریخ حضور در لیگ برتر را گرفت که این موقعیت هم رو به افول است.
اگر صرف حضور عملکرد خوب در یک تیم لیگ برتری ملاک است که خیلی‌ها می‌توانند داعیه حضور در رأس کادر فنی تیم ملی را داشته باشند. مثلاً عبدا… ویسی که به همراه استقلال خوزستان قهرمان لیگ برتر شد و شاهین شهرداری بوشهر را به لیگ برتر رهنمون کرد. اگر قرار به انتخاب اسکوچیچ بود چرا این همه انتخاب سرمربی تیم ملی زمان برد؟
چرا دایی نه؟ او که اسمی‌تر از اسکوچیچ بود و یک بار با سایپا قهرمان لیگ برتر شده است و چند قهرمانی در جام حذفی نیز در کارنامه او دیده میشود. صرف مصاحبه علیه یک فرد که نباید حضور این مربی را در تیم ملی وتو می‌کرد. او اگر اشتباهی در مصاحبه اش مرتکب شده است باید قانونی به عملی که مرتکب شده پاسخ می‌داد، اما این بهانه خوبی نبود که حضور او در تیم ملی وتو شود.
شاید فدراسیون فوتبال فکر می‌کند دو بازی پیش روی تیم ملی دم دستی است و هر مربی‌ای می‌تواند تیم ملی را در این دو بازی به پیروزی برساند؛ در حالی که ما پیش‌تر بازی با بحرین و عراق را باختیم و به طور حتم دو بازی پیش رو آسان نخواهد بود. امیدواریم با اسکوچیچ به گونه‌ای قرارداد بسته شود که رئیس جدید امکان تغییر او را داشته باشد. به یاد داشته باشیم درِ فیفا همیشه به روی بازیکنان و مربیان خارجی که در فوتبال ایران کار می‌کنند، باز است. دست‌کم انتظار این است که فدراسیون فوتبال در عقد قرارداد با اسکوچیچ درست عمل کند و به این یکی دیگر غرامت چند میلیاردی ندهیم.
تیم ملی از کارلوس کی‌روش به مارک ویلموتس رسید و از مارک ویلموتس به اسکوچیچ. البته این بدین معنی نیست که اسکوچیچ از نظر دانش فنی چیزی کمتر از مارک ویلموتس و حتی کارلوس کی‌روش دارد، اما مربیگری همه اش دانستن مسائل فنی نیست. اسکوچیچ به مراتب اسمی کوچک‌تر از مارک ویلموتس و کارلوس کی‌روش است و این نشان می‌دهد فدراسیون فوتبال در انتخاب سرمربی تیم ملی راه سراشیبی را پیش گرفته است.
روزی که قرارداد کارلوس کی‌روش تمدید نشد در حالی که او دوست داشت باز هم به این حضور ادامه دهد تصور می‌شد انتخاب بعدی انتخاب قوی‌تری باشد، اما مارک ویلموتسی به تیم ملی آمد که برخلاف گفته آقایان حتی مربی محجوبی هم نبود و حالا پول روز‌هایی که برای تیم ملی کار نکرده را هم می‌خواهد؛ یعنی او می‌خواهد از حضور در تهران و ۴۰ روز گردش درآمد ۸ میلیون یورویی داشته باشد. عدم انتخاب یک مربی سرشناس برای تیم ملی به بهانه مشکلات مالی فقط یک توجیه بود، چون قرارداد مارک ویلموتس سنگین‌تر از کارلوس کی‌روش بود و از همه مهمتر در سال‌های اخیر دستمزد مربی تیم ملی را فیفا از محل درآمد‌های ایران پرداخت می‌کرده است.
اسکوچیچ برای تیم ملی؛ سابقه حضور او به تیم‌هایی، چون ملوان، خونه به خونه و فولاد برمی‌گردد. او در تیم ملوان بهترین تیم شهرستانی نشد. نتوانست خونه به خونه را به لیگ برتر بیاورد. با فولاد هم قهرمانی در لیگ برتر را تجربه نکرد و تنها با صنعت نفت بهترین نتایج این تیم در تاریخ حضور در لیگ برتر را گرفت که این موقعیت هم رو به افول است.
اگر صرف حضور عملکرد خوب در یک تیم لیگ برتری ملاک است که خیلی‌ها می‌توانند داعیه حضور در رأس کادر فنی تیم ملی را داشته باشند. مثلاً عبدا… ویسی که به همراه استقلال خوزستان قهرمان لیگ برتر شد و شاهین شهرداری بوشهر را به لیگ برتر رهنمون کرد. اگر قرار به انتخاب اسکوچیچ بود چرا این همه انتخاب سرمربی تیم ملی زمان برد؟
چرا دایی نه؟ او که اسمی‌تر از اسکوچیچ بود و یک بار با سایپا قهرمان لیگ برتر شده است و چند قهرمانی در جام حذفی نیز در کارنامه او دیده میشود. صرف مصاحبه علیه یک فرد که نباید حضور این مربی را در تیم ملی وتو می‌کرد. او اگر اشتباهی در مصاحبه اش مرتکب شده است باید قانونی به عملی که مرتکب شده پاسخ می‌داد، اما این بهانه خوبی نبود که حضور او در تیم ملی وتو شود.
شاید فدراسیون فوتبال فکر می‌کند دو بازی پیش روی تیم ملی دم دستی است و هر مربی‌ای می‌تواند تیم ملی را در این دو بازی به پیروزی برساند؛ در حالی که ما پیش‌تر بازی با بحرین و عراق را باختیم و به طور حتم دو بازی پیش رو آسان نخواهد بود. امیدواریم با اسکوچیچ به گونه‌ای قرارداد بسته شود که رئیس جدید امکان تغییر او را داشته باشد. به یاد داشته باشیم درِ فیفا همیشه به روی بازیکنان و مربیان خارجی که در فوتبال ایران کار می‌کنند، باز است. دست‌کم انتظار این است که فدراسیون فوتبال در عقد قرارداد با اسکوچیچ درست عمل کند و به این یکی دیگر غرامت چند میلیاردی ندهیم.
آیا از انتخاب اسکوچیچ برای هدایت تیم ملی می‌توان دفاع کرد؟
ابراهیم قاسم‌پور: اسکوچیچ به‌دردبخور نیست!
کارشناس فوتبال کشورمان در این خصوص گفت: تیم ملی سرمربی بزرگ بین‌المللی نیاز دارد و اسکوچیچ به درد فوتبال ملی ما نمی‌خورد. مگر مربیان داخلی ما چه چیزی کمتر از اسکوچیچ دارند و در کل فاکتور‌های برتری او نسبت به داخلی‌ها چه بوده است؟ تیم ملی ما حتی اگر به جام جهانی صعود کند، دلیل بر کیفیت بالای فنی اسکوچیچ نیست و حیف شد که هاشمیان را سرمربی تیم ملی نکردیم و اگر هم قرار بود اسکوچیچ را مربی تیم ملی کنیم، می‌شد او را دستیار هاشمیان کرد.
حمید درخشان: کاش شأن تیم ملی را پایین نمی‌آوردیم
کاپیتان اسبق تیم ملی و پرسپولیس در این خصوص گفت: کاش با این انتخاب شأن تیم ملی را پایین نمی‌آوردیم. فدراسیون با این کار در حق مربیان خوب ایرانی اجحاف کرد. حالا فدراسیونی‌ها همه را به جان هم انداخته‌اند. رفته‌اند سرمربی را آورده‌اند که چندین تیم ما را دور زده است و هیچ کارنامه‌ای ندارد. فدراسیون روی گزینه ایرانی پافشاری می‌کرد، ولی ناگهان اسکوچیچ را به عنوان سرمربی برگزید و این نشان می‌دهد حتی برای حرف‌های خودشان هم ارزش قائل نیستند.
جواد زرینچه: این چه طرز مربی آوردن است؟
مدافع اسبق تیم ملی در این خصوص گفت: اگر می‌خواستیم سرمربی خارجی داشته باشیم، اصلاً چرا کارلوس کی‌روش را عوض کردیم؟ ما حتی اگر با ویلموتس هم کنار می‌آمدیم، بهتر از این بود که اسکوچیچ را سرمربی تیم ملی کنیم. متأسفانه فدراسیون هم اوضاع سپاهان را به هم ریخت و هم شرایط صنعت نفت را بحرانی کرد. حالا چه کسی جوابگوی درد آبادانی‌هاست؟ این چه وضع مربی آوردن است؟ به نظر من این انتخاب خیلی مشکل دارد و کاش کی‌روش را حفظ کرده بودیم تا تیم ملی دچار این همه مشکل نشود.
سیروس دین‌محمدی: من که شوکه شدم!
هافبک اسبق تیم ملی در این خصوص گفت: من که از شنیدن این خبر شوکه شدم. واقعاً چه کسی او را سرمربی تیم ملی کرد؟ یعنی در فوتبال ایران بهتر از اسکوچیچ نداشتیم؟ به نظر من علی دایی یک سر و گردن بالاتر از او بود، اما انتخاب اسکوچیچ نشان داد چقدر در فدراسیون فوتبال ما مسائل پشت پرده وجود دارد. وقتی یک سرمربی خارجی بدون اسم و رسم و کارنامه را سرمربی تیم ملی می‌کنید، نشان می‌دهد اهداف خاصی در پس این انتخاب وجود داشته است.
ناصر ابراهیمی: این بدترین اتفاق ممکن بود
سرمربی اسبق تیم ملی در این خصوص گفت: از وقتی شنیدم اسکوچیچ سرمربی تیم ملی شده، هاج و واج مانده‌ام. یعنی اسکوچیچ بهتر از دایی و قلعه‌نویی بود؟ نمی‌دانم چه مسائلی پشت پرده وجود داشته و چه منافعی را مدنظر قرار داده‌اند که اسکوچیچ را سرمربی تیم ملی کرده‌اند. به نظرم این بدترین اتفاق ممکن بود و تیم ملی موفق نخواهد شد و همه از این انتخاب شوکه هستند. به نظر من ما در داخل مربیانی داشتیم که یک سر و گردن بالاتر از اسکوچیچ بودند، ولی فدراسیون به آن‌ها توجهی نکرد./خبرورزشی
