به گزارش بخش ورزشی سایت خبرهای فوری، بیرانوند در سال ۲۰۱۹ درخشش خوبی با تیم ملی در جام ملت‌ها داشت و از شش‌بازی که تیم ایران انجام داد، در پنج‌بازی گل نخورد. البته در بازی با ژاپن سه گل خورد. درخشش او در این مسابقات به مهار پنالتی مقابل عمان مربوط میشود. بیرانوند در بازگشت به ایران هم همراه پرسپولیس قهرمان ایران شد.
در جام باشگاه‌های آسیا هم در شش‌بازی بیرانوند پنج گل خورد و پرسپولیس حذف شد. در لیگ امسال هم که بیرانوند کارنامه خوبی نداشته و گل‌های مفت زیادی خورده و مقابل عراق و بحرین هم که خوب نبوده. چرا انتظار داشتید مرد سال آسیا بشود؟ حداقل در سال ۲۰۱۹ او حتی نمی‌تواند مرد سال فوتبال ایران بشود!
بله. آن بیرانوند رویایی مربوط به سال ۲۰۱۸ بود. همان کسی که در جام جهانی پنالتی رونالدو را گرفت و شوت حکیم زیش را از کنار تیر عمودی بیرون کشید، در باشگاه‌های آسیا ضربه سر ژاوی را از زیر تیر دروازه بیرون کشید و به فینال آسیا رفت و در باشگاه‌های ایران هم ستاره پرسپولیس بود.
سال ۲۰۱۸ حق بیرانوند را خوردند اما امسال او شایسته مرد سال فوتبال آسیا نبود و اکرم عفیف کارنامه بسیار بهتری داشت. فضای مجازی پر شده از پیام‌ها و ستایش‌های بی‌دلیل. مثلا این را نگاه کنید: معاون وزیر ورزش و جوانان گفت: سال ۲۰۱۸ باید قطعاً بیرانوند مرد سال فوتبال آسیا می‌شد و مانند امسال لابی‌های ناجوانمردانه و مغایر با روح ورزش از سوی برخی کشورهای عربی و انتخاب‌های جهت‌دار AFC به‌راحتی حق فوتبال ایران را در چنین موقعیت‌هایی تضییع می‌کند.
وزیر ورزش هم پیام ویژه ای ارسال کرد و در آن اعلام کرد که عدم انتخاب بیرانوند خدشه به روح جوانمردی در رشته فوتبال بوده است.
این آدرس غلط است. اکرم عفیف شایسته‌ترین فوتبالیست آسیا در سال ۲۰۱۹ بوده است. با اختلاف بسیار. اگر قرار به اعتراض و دلجویی بود، باید پارسال اینکار را انجام می‌دادیم.
پارسال بیرانوند می‌توانست و شایسته کسب عنوان بهترین مرد سال فوتبال آسیا بود. امسال که حتی رادوی کروات هم روی خط دروازه پرسپولیس از بیرانوند مطمئن‌تر است. بقیه انتخاب‌ها هم این‌گونه بوده است. سردار آزمون بسیار درخشان ظاهر شده است اما کارنامه او در مقابل سونگ هیون مین و درخشش عجیبش در سطح فوتبال اروپا شانسی نداشته است. /هفت صبح
