مانوئل مونتایا فرناندز حدود ۶ ماه قبل از رقابت‌های هندبال قهرمانی آسیا هدایت تیم ملی هندبال ایران را به عهده گرفت. او با دعوت بازیکنان جوان و با تجربه تیم ملی ایران را تشکیل داد و تنها با سه لژیونر، تیم ملی را راهی مسابقات هندبال قهرمانی آسیا کرد. تیم ملی در مسابقات قهرمانی آسیا ضمن کسب سهمیه جهانی در رده چهارم ایستاد.
به گزارش بخش ورزشی سایت خبرمهم، قرارداد مانوئل مونتایا فرناندز با فدراسیون هندبال ایران تا بعد از مسابقات قهرمانی آسیا بود و او بعد از اتمام مسابقات تصمیم به جدایی از تیم ملی گرفت. او معتقد است که یک تیم برای موفقیت نیاز به امکاناتی دارد که اگر مهیا نشود نتیجه لازم کسب نخواهد شد.
فرناندز در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص حضورش در تیم ملی هندبال ایران اظهار کرد: من فقط کمک کردم تا تیم ملی جهانی شود و درکی که من از واژه تیم دارم این است که همه باید به هم کمک کنیم. افتخار می‌کنم که سرمربی تیم ملی بودم اما دلیل موفقیت این بود که بازیکنان به من ایمان داشتند و من هم آنها را باور داشتم. من از فدراسیون هندبال و پاکدل تشکر می‌کنم که برای هدایت تیم ملی به من اعتماد کردند.
مانوئل در مورد سطح هندبال ایران و هندبالیست‌های ایرانی گفت: همان ابتدا هم که وارد ایران شدم گفتم ایران بازیکنان باتجربه و جوان خوبی دارد. همچنین رقابت و تیم‌های خوبی در لیگ ایران هست و من این تفکر که همان ابتدا نسبت به ایران داشتم هنوز هم دارم. من تعدادی بازیکن می‌شناختم که اغلب میل به پیشرفت داشتند. تیم ایران در سطح آسیا نشان داد که می‌تواند با تمام کشورهای آسیایی بجنگد فقط پایین‌تر از قطر و بحرین است که تجربه بین‌المللی بیشتری دارند. با توجه به نظر و تجربه من تیم ایران تنها زمانی بهبود می‌یابد که از چهارچوب کنونی خارج شود. آنها نیاز به رقابت و مبارزه با تیم‌های قدرتمند در بازی‌های دوستانه و رسمی دارند.
وی در پاسخ به این سوال که کمبودها و کاستی‌هایی که در تیم ملی هندبال وجود دارد و سبب جدا شدنش از تیم ملی شد چیست گفت: من نمی‌خواهم در مورد کاستی‌ها و مشکلات خاصی صحبت کنم ولی نظر من این است که برای ادامه رشد و رسیدن به اهداف عالی باید راه رسیدن به آنها را انتخاب و دنبال کنیم. البته راه رسیدن به اهداف آنطور که من در نظر دارم نیست. فدراسیون تعیین کننده مسیر است و مربی تنها می‌تواند با استدلال و دلایل شرایط را تغییر دهد. اگر مربی تغییرات را درک نکند دو راه دارد، یا به مسیر ادامه دهد در شرایطی که می‌داند راه به جایی نخواهد برد و یا جدا شود.
فرناندز افزود: به عقیده من یک تیم فقط با تلاش و اشتیاق ساخته نمی‌شود. یک تیم به شرایطی احتیاج دارد که بتواند راه خود را ادامه دهد و به یک ساختار و سازمانی نیاز دارد که کمترین اشتباه را انجام دهد. یک تیم باید برنامه‌های واقعی داشته باشد تا بتواند آن رشته ورزشی را تقویت کند. من در حسن نیت فدراسیون و اینکه برای رفع نیازها تلاش می‌کند شک ندارم، اما وقتی که نمی‌تواند کمبودها و مسائل موجود را پوشش دهد، به آن کمک نمی‌شود، مشکلات اقتصادی وجود دارد و من این شرایط را می‌بینم که کاستی‌ها وجود دارد و فکر می‌کنم که ادامه دار هم خواهد بود بهترین کار برگشت به خانه است.
او گفت: به عنوان مربی باید راه را انتخاب کنم زیرا می‌دانم اگر در پایان نتایج لازم حاصل نشود من مقصر خواهم بود. نمی‌خواهم راهی را که انتخاب نکرده‌ام و فکر می‌کنم ما را به موفقیت نمی‌رساند را انتخاب و دنبال کنم.
سرمربی سابق تیم ملی هندبال ایران در پاسخ به این سوال که آیا تصمیمش نهایی است و تغییر نخواهد کرد گفت: من تصمیم را ناگهانی و احساسی نگرفته‌ام، البته شاید دیگران فکر کنند من اشتباه می‌کنم اما من حق دارم که خودم تصمیماتم را بگیرم. من این بازی را انجام ندادم که بخواهم تهدید به ترک تیم یا به کسی فشار وارد کنم. این تصمیم را گرفتم و دلیل آن را برای بازیکنان، رئیس فدراسیون و کادر فنی توضیح دادم.
او همچنین گفت: همیشه گفته‌ام ایران بازیکنان خوبی دارد که مطمئناً به موفقیت دست پیدا می‌کنند، شرایطی که هندبالی‌های ایران از آن لذت ببرند. من آینده را نمی‌دانم فقط می توانم به شما بگویم که من اولین حامی تیم ملی هندبال ایران خواهم بود.
وی در پایان در خصوص ایران گفت: ایران را زیاد نمی شناسم، من فقط به تهران، جزیره کیش و قبلا هم به تبریز رفته‌ام. ایران چیزهای زیادی، شهرهای بکر، طبیعت و تاریخ دارد که من فقط آنها را توانسته‌ام در تلویزیون ببینم. البته که دوست دارم به ایران برگردم و از همه اینها لذت ببرم. همچنین من همیشه قدردان مردم ایران خواهم بود زیرا آنها همیشه رفتار مهربانانه ای با من داشتند که باعث شدند من احساس کنم در خانه‌ام هستم. ایران و مردمش همیشه در قلب من جای خواهند داشت./ایسنا
