به گزارش بخش ورزشی سایت خبرمهم، «ویروس کرونا بسیاری از کسب‌وکارها را تعطیل یا نیمه‌تعطیل کرده است. آنهایی هم که در ظاهر دایر و برقرار هستند، از رونق افتاده‌اند و هزینه هنگفتی بابت شیوع ویروس تاجدار می‌پردازند. فوتبال اما یک پدیده استثنایی است که حتی در همین شرایط سخت و بی‌سابقه تاریخی، با قدرت به مسیر خود ادامه می‌دهد.
کرونا تنها توانست در چهار ماه ابتدایی ظهورش موجب توقف مسابقات فوتبال شود؛ وقفه‌ای که باید اسم آن را دوران «گیجی» گذاشت اما پس از آن همه چیز از سر گرفته شد و حتی با سرعت بیشتری ادامه یافت. مدیران فدراسیون‌های ملی و بین‌المللی در سراسر جهان برای این که وقفه رخ داده را جبران کنند و تقویم مسابقات را به حالت ایده‌آل سابق برگردانند، فشار و شتابی را به بازیکنان تیم‌ها تحمیل می‌کنند که در تاریخ سابقه نداشته است. افزایش تعداد تعویض‌ها از سه به عدد پنج به خاطر این است که فوتبالیست‌ها فشار کمتری تحمل کنند و از پس فرمول بی‌رحمانه هر سه روز یک بازی بربیایند. با این همه، صدای اعتراض مربیان بلند است؛ آخرین‌شان هم پپ گواردیولا سرمربی منچسترسیتی بود که گفت: «برای اتحادیه فوتبال انگلیس فقط کسب سود اهمیت دارد. آنها فکر می‌کنند بازیکنان آدم‌آهنی هستند.»
در روزهایی که بسیاری از سینماها و تئاترهای جهان تعطیل هستند و اگر برنامه‌ای هم داشته باشند با استقبال اندک مخاطبان مواجه میشود، هفته‌ای چند مسابقه فوتبال بسیار مهم در سراسر جهان برگزار میشود. این ماندگاری و بقا در سخت‌ترین شرایط، یک دلیل عمده دارد؛ گردش مالی وحشتناک فوتبال. در واقع تعطیلی این پدیده، مساوی است با از بین رفتن انبوهی از قراردادهای نجومی و سرسام‌آور. پس توپ می‌چرخد، حتی اگر چرخ دنیا نچرخد.
این روزها لیگ قهرمانان آسیا به مراحل حساس رسیده است؛ مسابقاتی که با الگوبرداری از لیگ قهرمانان اروپا به‌طور متمرکز و فشرده برگزار میشود. چرا تیم‌ها باید هر سه روز یک‌بار بازی کنند و هر چهار روز یک‌بار تست کرونا بدهند؟ چرا الهلال به خاطر ثبت بیش از ۲۰ عضو کرونایی باید از مسابقات کنار گذاشته شود اما بازی‌ها ادامه یابد؟ دلیلش را چندی پیش روزنامه الاتحاد امارات فاش کرده بود؛ این که تعطیلی لیگ قهرمانان آسیا به معنای از بین رفتن مجموعا سیصد میلیون دلار قراردادهای اسپانسری است که کنفدراسیون فوتبال آسیا با مشتریانش بسته؛ پس اگر مثل خیلی از فوتبالی‌های ایران این روزها ماشین‌حساب دست‌تان گرفته‌اید و پاداش‌های ۵۰ یا ۱۰۰هزار دلاری نمایندگان کشورمان را حساب می‌کنید، یادتان باشد سود اصلی را کنفدراسیون برده است.
اعداد دیگری هم وجود دارد که شاید برای‌تان جالب باشد. مجموع درآمد لیگ برتر انگلستان از حق پخش تلویزیونی روشن نیست اما کافی است بدانیم نشریه میرر اخیرا فاش کرده سازمان لیگ برتر انگلستان قرارداد سه‌ساله‌اش با یک شرکت چینی را به خاطر تاخیر طرف آسیایی در پرداخت قسط اول فسخ کرده. ارزش همین یک قلم قرارداد، ۵۶۴ میلیون پوند بوده است. در همین لیگ فصل گذشته باشگاه لیورپول به تنهایی ۱۵۲ میلیون یورو بابت حق پخش تلویزیونی درآمد کسب کرد. این رقم پارسال برای بارسلونا در اسپانیا حدود ۱۶۶ میلیون یورو بوده است؛ پس واضح است که فوتبال تعطیل نخواهد شد؛ حتی اگر تا ابد هیچ تماشاگری امکان حضور روی سکوها را نداشته باشد!»/دنیای اقتصاد
