به گزارش بخش ورزشی سایت خبرمهم، در شرایطی که استقلال با فرهاد مجیدی به فینال جام حذفی راه یافته و در لیگ برتر هم به حداکثر مقام ممکن یعنی نایب قهرمانی رسیده است، باز هم زمزمه هایی مبنی بر تلاش آبی ها برای بازگرداندن آندره آ استراماچونی به گوش می رسد، مسئولان و مدیران استقلال هر چند این تلاش ها را قویا تکذیب می کنند اما تجربه نشان داده همین تکذیب ها نشان دهنده جدی بودن ماجراست!
سرمربی ایتالیایی استقلال زمانی که هدایت این تیم را عهده دار بود، عملکرد فنی خوبی از خود بر جای گذاشت و توانست نتایج خوبی با آبی ها بگیرد، هر چند صدرنشینی که استقلال آن روزها با استراماچونی تجربه کرد، ناشی از بازی های عقب افتاده سایر تیم ها بود اما نمی توان انکار کرد که استقلال از نظر فنی تکان جدی خورده بود و فوتبال با کیفیتی ارائه می داد اما در نهایت مطالبات پرداخت نشده باشگاه به این مربی در کنار مشکلات دیگری مانند نبود مترجم و … باعث شد که این مربی قراردادش را یک طرفه فسخ کند.
با توجه به وضع اقتصادی کشور و مشکلات ارزی به وجود آمده و خصوصا تجربه شکایت هایی مانند شفر، برانکو، استراماچونی و البته گل سرسبدشان ویلموتس، به نظر می رسید که دست اندر کاران فوتبال حداقل مدتی قید حضور مربی خارجی را زده و با گزینه های داخلی کار را پیش ببرند. چرا که در حال حاضر با توجه به نرخ تبدیل ارز، ارزان ترین مربی خارجی هم قراردادی زیر ۱۰ میلیارد تومان نخواهد داشت. ضمن اینکه وزارت ورزش هم خرید بازیکن و مربی خارجی جدید را برای سرخابی ها ممنوع کرده است!
مدیران استقلال باید توضیح دهند که در فسخ یک طرفه و محکومیت باشگاه استقلال به پرداخت کل هزینه قرارداد این مربی در فصل گذشته چه کسی مقصر بوده است؟ اگر مقصر استراماچونی بوده که چرا دوباره سراغ او رفته اند. اساسا وقتی قرارداد همکاری به اختلاف و درگیری قضایی می کشد، هیچ انسان عاقلی مجددا قرارداد همکاری با همان طرف دعوا امضا نمی کند! اگر هم مشکل از مدیران استقلال بوده چه تضمینی وجود دارد که این اشتباه تکرار نشود و استراماچونی را دوباره راهی دادگاه های قضایی نکند؟
در شرایطی که فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش به دلیل قرارداد فاجعه آمیزی که با ویلموتس بسته شده به شدت تحت فشار افکار عمومی قرار دارند، مشخص نیست با چه حساب و کتاب و با چه منطقی برای بازگشت استراماچونی تلاش می شود؟ چه تضمینی وجود دارد قراردادی درست و منطقی نوشته شود و بالفرض که قرارداد درست باشد، بودجه ۶۰-۷۰ میلیارد تومانی برای یک مربی در یک فصل حتی در صورتی که تضمین کننده قهرمانی هم باشد چه توجیهی دارد؟ آیا به راستی باشگاه ها در فوتبال ایران به این اندازه درآمد زا هستند که اگر قهرمان شوند، از نظر اقتصادی صرف داشته باشد که فقط و فقط برای سرمربی این اندازه هزینه شود؟
در رسوایی پرونده ویلموتس نهادهای نظارتی غیرورزشی مانند نمایندگان مجلس، سازمان بازرسی کل کشور و … ورود کرده اند تا مقصران را شناسایی کرده و با آن ها برخورد کنند که البته کار پسندیده ای است، اما بهتر است نمایندگانِ نظارتی این نهادها نقش پیشگیری هم داشته باشند چرا که علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد.
سابقه برخورد استراماچونی با مدیران استقلال نشان داده که این مربی جدی و سختگیر به شدت مقرراتی است و مسلما حاضر به امضای قراردادی که به نفعش نباشد نیست. مدیران ورزش ایران هم که یدطولایی در بی نظمی و شلخته پرداخت کردن قسط های قرارداد دارند، به همین دلیل از هم اکنون می توان متصور شد که بازگشت استراماچونی احتمالا منجر به کلید خوردن پروژه ای به نام ویلموتس ۲ شود./جماران
