ریچارد اسکویلر»، پزشک برجسته استرالیایی یک سال بعد از آنکه برای درمان سرطان «گلیوبلاستوما» با یک روش کاملا جدید تحت معالجه قرار گرفت، همچنان از سلولهای سرطانی آزاد است.
به گزارش بخش اجتماعی سایت خبرمهم، ایسنا نوشت: منابع خبری گفتهاند او اولین بیمار در جهان است که با این روش معالجه میشود.
این درمان آزمایشی در واقع مبتنی بر تحقیقاتی است که این پاتولوژیست برجسته روی سرطان پوست انجام داده است.
نوع سرطان گلیوبلاستوما که پروفسور اسکویلر به آن مبتلا شد آنقدر تهاجمی است که بیشتر مبتلایان در کمتر از یک سال میمیرند اما این پزشک ۵۷ ساله روز گذشته (سهشنبه) اعلام کرد آخرین اسکن امآرآی بار دیگر نشان داد که تومور باز نگشته است.
پروفسور اسکویلر یکی از سرشناسترین پزشکان استرالیاست و امسال در کنار همکار و دوست خود، «جورجینا لانگ» به پاس مطالعات مهم در زمینه سرطان پوست ملانوما شخصیت سال استرالیا شد.
تحقیقات این دو نفر در یک دهه گذشته روی ایمنیدرمانی که از سیستم ایمنی بدن برای حمله به سلولهای سرطانی استفاده میکند به بهبود چشمگیر معالجه ملانومای پیشرفته منجر شده است.
نیمی از این بیماران اکنون کاملا درمان میشوند درحالی که قبلا کمتر از ۱۰ درصد بیماران درمان میشدند.
پروفسور لانگ و تیمی از پزشکان در واقع از همین تحقیقات برای معالجه پروفسور اسکویلر استفاده میکنند؛ به این امید که درمانی قطعی برای سرطان او پیدا کنند.
پروفسور لانگ و تیمش دریافتند ایمنیدرمانی زمانی روی ملانوما بهتر اثر میکند که از ترکیبی از داروها استفاده شود، و این داروها پیش از انجام جراحی برای برداشتن تومور تجویز شود.
پروفسور اسکویلر سال گذشته اولین بیمار مبتلا به سرطان مغز شد که پیش از خارج کردن غده، با دارو تحت ایمنی درمانی قرار گرفت.
او همچنین اولین کسی است که واکسنی را دریافت میکند که منحصرا بر اساس ویژگیهای تومور او ساخته شده است. این واکسن قدرت داروها برای یافتن سلولهای سرطانی را تقویت میکند.
به گزارش بیبیسی، پروفسور اسکویلر بعد از چند ماه تحمل معالجات سخت در آغاز سال که در آن از حملات صرع، مشکلات کبدی و ذاتالریه رنج کشید، میگوید که اکنون بیشتر احساس سلامتی میکند.
او با اشاره به اینکه حالا بار دیگر هر روز ورزش میکند که برای او به معنی روزانه ۱۵ کیلومتر دو سبک است، تاکید کرد: مدتها بود که به این خوبی نبودم. مسلما به این معنی نیست که سرطان مغزم درمان شده، اما واقعا خوب است که میدانم هنوز برنگشته، پس هنوز وقت دارم از زندگی با همسر و فرزندانم لذت ببرم.
این نتایج تا اینجا باعث هیجان فوقالعادهای شده است که شاید این دو محقق در آستانه کشفی باشند که در آینده بتواند به حدودا ۳۰۰ هزار نفر که سالانه در جهان به این نوع سرطان مغز مبتلا میشوند کمک کند.