به گزارش بخش اجتماعی سایت خبرمهم، در رابطه با گوشهگیری کودکان اظهار کرد: گوشه گیری به معنی کناره گیری از جمع و در خلوت نشستن است و در کودکان هم این گوشه گیری وجود دارد، به طوری که کودک گوشه گیر از دیگران دوری کرده و با این کار، خود را با محیط سازگار میکند.
وی افزود: البته هر نوع تنهایی گزینی، گوشه گیری تلقی نمیشود، چرا که هر کودکی ممکن است به تنها بودن علاقه داشته باشد تا به خودشناسی و حل مشکلات خود بپردازد.
این روانشناس با اشاره به اختلال گوشه گیری تصریح کرد: زمانی گوشه گیری اختلال محسوب میشود که کودک از بودن در میان جمع هراس پیدا کند و مضطرب شود که در این شرایط، اگر گوشه گیری به موقع درمان نشود، باعث به وجود آمدن حالات روانی شدید و افسردگی میشود.
ثابت با بیان اینکه گوشه گیری نشانههای متفاوتی دارد، گفت: محدود کردن فعالیتها، خجالت و سکوت، ناتوانی در برقراری رابطه با دوستان و معلمان، فرار از فعالیتهای اجتماعی، به تعویق انداختن کارها، بی حوصلگی، کسالت، احساس خستگی و نگرانی از جمله نشانههای گوشه گیری هستند.
وی ادامه داد: عوامل متعددی باعث گوشه گیری در کودکان میشوند که از آن جمله میتوان به نابسامانیهای خانوادگی مثل طلاق والدین، بی پاسخ گذاشتن پرسشهای کنجکاوانه کودکان، بی حوصلهگی در برقراری ارتباط سالم با کودکان، نبودن الگوی اجتماعی مناسب، حمایت افراطی همراه با چشم پوشی شدید، نواقص جسمی و بیماریهای طولانی، انتقاد و بهانه گیری بی دلیل والدین اشاره کرد.
این روانشناس با ارائه راهکارهایی برای کاهش گوشه گیری کودکان تأکید کرد: برای درمان گوشه گیری کودکان، باید ابتدا عوامل زمینه سازی چون تحقیر و احساس گناه از بین برود که در این مورد، روان درمانی و مشاوره فردی و گروهی میتواند بسیار موثر باشد که در این میان نمیتوان از نقش معلمان و والدین هم در برطرف شدن این اختلال به آسانی عبور کرد.
ثابت در ادامه افزود: احساس ارزشمندی از طریق برجسته کردن موفقیتهای کودکان و آموزش حس مسئولیت پذیری به آنها باعث میشود که کودکان از گوشه گیری به سمت فعالیتهای اجتماعی سازنده در خانه و اجتماع و مکانهای آموزشی گرایش پیدا کنند./yjc