عباسی، نائب رئیس انجمن علمی حقوق کودک ایران: پدوفیل نوعی کشش جنسی مداوم به کودکانی است که معمولا به سن بلوغ نرسیدند و چون قوه تمیز و تشخیص درستی ندارند با ترس، دلهره و نگرانی یا تهدید تسلیم شوند. این اختلال در ۳ یا ۵ درصد افراد دیده شود و قابل درمان است./ از منظر حقوق تطبیقی، حمایت از کودکان و نوجوانان مورد وفاق جامعه جهانی قرار گرفته و در کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل متحد در سال ۱۹۸۹ به تصویب رسیده. در نظام حقوقی ما نیز با مصوب ۱۳۹۹ مجلس شورای اسلامی مورد توجه قرار گرفته و بنابر مراتب مختلف و نوع سو‌استفاده جنسی از کودکان، مجازات‌های خفیف تا شدید برای افراد مرتکب در نظر گرفته شده.
به گزارش بخش اجتماعی سایت خبرمهم، محمود عباسی، استاد دانشگاه و نائب رئیس انجمن علمی حقوق کودک ایران به مطهره حیدری، خبرنگار گروه رسانه‌ای خبرهای فوری مهم در‌خصوص تعریف گرایش پدوفیلی گفت: پدوفیلی نوعی کشش جنسی مداوم به کودکانی است که معمولا به سن بلوغ نرسیدند. این اختلال که نوعی پارافیلیا یا اختلال جنسی نیز نام دارد ممکن است در ۳ یا ۵ درصد افراد دیده شود. پدوفیلی به عبارتی نوعی تخیل در مورد برانگیختگی جنسی شدید و گرایش جنسی یا رفتار‌های مکرر جنسی با کودکان کمتر از ۱۳ سال است که قوه تمیز و تشخیص درستی ندارند و ممکن است با ترس، دلهره، نگرانی و یا تهدیدی که از ناحیه این افراد مواجه می‌شوند، باعث تسلیم‌شان شود.
وی ادامه داد: در‌خصوص اینکه پدوفیلی یک رفتار ژنتیکی است یا آموختنی، باید گفت هنوز مطالعات دقیقی که نتیجه مشخصی داشته باشد در این زمینه انجام نشده اما می‌توانم بگویم پدوفیلی‌ها قابل درمان هستند. اگر حتی برای افراد پرونده‌ای نیز در‌این مورد تشکیل شود، از طریق دستگاه قضایی و پزشک قانونی می‌توانند به متخصصین و صاحب نظران مراجعه کنند.
عباسی، استاد دانشگاه در‌رابطه با ابعاد حقوقی پدوفیلی‌ها گفت: از نظر جرم شناسی و روانشناسی پدوفیلی بیشتر در مورد کسانی صدق می‌کند که خود در دوران طفولیت و کودکی دچار خشونت جنسی شدند. این مسئله از نظر قانون جزا به عنوان سوءاستفاده جنسی یا بهره‌کشی جنسی مورد مطالعه قرار می‌گیرد. از منظر حقوق تطبیقی اگر بخواهیم به این موضوع نگاه کنیم، این مسئله در برخی از کشورها مورد وفاق جامعه جهانی قرار گرفته و تبلور عینی آن را می‌‌توان در کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل متحد دید که در سال ۱۹۸۹ به تصویب رسیده و همین‌طور در پروتکل الحاقی آن تحت عنوان خرید و فروش و .. کودکان دید.
دکتر عباسی اضافه کرد: همچنین در چارچوب این کنوانسیون کشورهای عضو متعهد شدند که برای حمایت از کودکان در حوزه‌های مختلف از جمله خشونت جنسی قوانین خاصی را تصویب کنند و خوشبختانه این موضوع در نظام حقوقی ما هم به طور واضح و روشن مورد توجه قانون‌گذار قرار گرفته. در اینجا می‌خواهم تاکید کنم به قانون اطفال و نوجوانان مصوب ۱۳۹۹ مجلس شورای اسلامی که در آن خشونت و بهره‌کشی جنسی تعریف شده و بر مبنای همین تعاریف قانون‌گذار آمده احکام حاکم بر این موضوع را مورد توجه قرار داده. بنابراین می‌توانیم بگوییم پدوفیلی، خشونت جنسی و بهره‌کشی اقتصادی از کودکان و نوجوانان جرم و قابل تعقیب کیفری است و بنابر مراتب مختلف و نوع سو‌استفاده جنسی از کودکان، مجازات‌های خفیف تا شدید برای افراد مرتکب در نظر گرفته شده. از این حیث باید بگوییم قانون حمایت از اطفال و نوجوانان در کشور ما پیش‌رو، دقیق و همه جانبه است.
البته در وزارت بهداشت و دانشگاه‌های علوم پزشکی برای حمایت از افراد جامعه از جمله کسانی که قربانی این نوع خشونت‌ها می‌شوند مراکز رفتار پر‌خطر در نظر گرفته شده.
نائب رئیس انجمن علمی حقوق کودک ایران تاکید کرد: سازمان بهزیستی نیز با ایجاد اورژانس اجتماعی با شماره ۱۲۳ زمینه‌ای را فراهم کرده که هرکس در کشور شاهد بهره‌کشی و سوءاستفاده از کودکان باشد، به این مراکز اطلاع دهد و خوشبختانه در این قانون اختیارات وسیع و گسترده‌ای به مددکاران اجتماعی داده شده و حتی می‌توانیم بگوییم قانون‌گذار به نوعی نقش شبه ضابط قضایی برای آن‌ها قائل شده تا حدی که می‌توانند در صحنه حاضر شوند و از کودکان مورد خشونت قرار گرفته حمایت کنند.
وی ادامه داد: همچنین این تکلیف بر روی دوش دستگاه قضایی هم نهاده شده و طبق ماده ۶ حمایت از اطفال و نوجوانان وظایف و اختیارات دستگاه‌های مختلف شمرده شده. در‌همین قانون پیش‌بینی شده که قوه قضاییه مکلف است در دادگستری‌های سراسر کشور کمیته حمایت حقوقی و قضایی از اطفال و نوجوانان را ایجاد کند. همین‌طور دادسراهای سراسر کشور نیز مکلف شدند که واحدهای قضایی حمایت از اطفال و نوجوانان را ایجاد کنند. به نظر می‌آید که ساختارهای خوب و مورد نیاز بر‌اساس این قانون ایجاد شده و گام‌های خوبی هم در این جهت برداشته شده است.
دکتر محمود عباسی با تاکید بر اینکه نباید نام قربانیان این پدیده افشا شود، گفت: این پدیده چون معمولا با حیثیت و اعتبار و شخصیت افراد و خانواده‌ها سروکار دارد معمولا افشا نمی‌شود و همه سعی در کتمان آن دارند که خب طبیعی است و یکی از وظایفی سنگینی که بر روی دوش دستگاه‌هاست این است که نباید بزه‌دیدگان و کودکان بزه‌دیده و قربانی خشونت نامشان افشا شود و عکسشان در معرض عموم قرار بگیرد. این کار جرم است ولی متاسفانه گاهی می‌بینیم که عکس و تصویر کودکان قربانی خشونت را منتشر می‌کنند و این کار از نظر قانونی و اخلاقی اساسا غلط است و باید از آن جلوگیری شود.
محمود عباسی، استاد دانشگاه و نائب رئیس انجمن علمی حقوق کودک ایران در پایان افزود: به طور کلی ساز‌وکارهای لازم برای حمایت از کودکان قربانی خشونت و پدوفیلی در جامعه فراهم شده منتهی یک تکلیف سنگینی بر‌عهده سازمان بهزیستی است. این سازمان وظایف و اختیارات زیادی در این خصوص دارد. تست یا راهی هم برای تشخیص سلامت روان افرادی که با کودکان سروکار دارند وجود ندارد. البته نمی‌توانیم تست مشخصی هم راجع به این موضوع داشته باشیم و خیلی منطقی نیست ولی در همان مصاحبه‌ها و پرسشنامه‌های عمومی که طراحی میشود و برای جذب افراد استفاده میشود باید به مسائل و موضوعات مهم توجه شود.
