پدر مددکاری اجتماعی در گفت‌وگو با خبرهای فوری مهم گفت: اگر این وضعیت هیجان‌زدگی در ایران بوجود آمده باعثش خودمان هستیم که خراب کردیم. یکی نیست به فدراسیون بگوید برای چه به رونالدو قالی دادی؟ برای چه به سایر بازیکنان ندادی؟ کمبودت کجاست؟ از پول چه کسی می‌دهی؟ آن هم در کشوری که آن فرش از بودجه دستگاه دولتی داده میشود! آیا ما برویم در یک کشوری بازی کنیم به بهترین بازیکن ما کسی کادو می‌دهد؟
به گزارش بخش فرهنگی سایت خبرمهم، مصطفی اقلیما، پدر مددکاری اجتماعی در پاسخ به این سوال که این نوع هیجان‌زدگی از دیدن یک شخصیت مثل کریستیانو رونالدو مختص جهان سوم است یا در همه جای دنیا مرسوم است، به مطهره حیدری، خبرنگار گروه رسانه‌ای خبرهای فوری مهم گفت: ببینید رونالدو یک بازیکن معروف است. ما باید برای خودمان یک ایده‌آل بسازیم. ما یک زمانی برای خودمان یک ایده‌آل داشتیم به طور مثال وقتی به شما می‌گفتند می‌خواهید چکاره شوید در پاسخ می‌گفتیم می‌خواهیم مثل مادر یا معلممان و… شویم.
این یعنی برای خودمان یک ایده‌آلی داشتیم اما تا ده یا بیست سال دیگر ما ایده‌آلی نداریم چون ایده‌ال‌هایمان را گم کردیم. هیچ کس برایمان ایده‌الی نشده.
برای همین به دنبال تعریفات و تمجیدهایی که وجود دارد می‌گردیم. و چون همه می‌گویند رونالدو اخلاق خوبی دارد، انسان خوبی است، خوش چهره است و… این‌ها میشود ایده‌آل ما که می‌خواهیم مثل او شویم.
اقلیما در ادامه افزود: در جهان سوم از یک شخصیت اینگونه بت سازی میشود درحالیکه در کشورهای دیگر می‌گویند یک بازیکن است دیگر.
پدر مددکاری اجتماعی تاکید کرد: اگر این وضعیت در ایران بوجود آمده باعثش خودمان هستیم که خراب کردیم. یکی نیست به فدراسیون بگوید برای چه به رونالدو قالی دادی؟ برای چه به سایر بازیکنان ندادی؟ کمبودت کجاست؟ از پول چه کسی می‌دهی؟ آن هم در کشوری که آن فرش از بودجه دستگاه دولتی داده میشود!
آیا ما برویم در یک کشوری بازی کنیم به بهترین بازیکن ما کسی کادو می‌دهد؟ فدراسیون با افراد فرق میکند. یک بخش دولتی یا خصوصی وقتی می‌خواهد این کار را انجام دهد به کل تیم می‌دهد. نه اینکه فرق بگذارد؟
فرق گذاشتن در کشور ما در خیلی جاهاست مثلا جمعیت را ببیند در اطراف هتل از زمین و زمان بالا می‌روند اما حالت عادی دو نفر اینگونه رفتار کنند در خیابان پلیس با آن‌ها برخورد میکند.
وی ادامه داد: این اشکالات و فرق‌هایی که بین آدم‌ها گذاشته میشود این هیجانات را ایجاد میکند. یکی از دلایل هم این است که جوانان و مردم ما هیچ چیزی برای شادی و سرگرمی ندارند. بعضی‌ها در این میان عاشق فوتبال هستند. حالا رونالدو آمده و ما با حضور او یک مقداری از هیجاناتمان را خالی می‌کنیم اما این هیجانات موقتی است. رفتارهای یک کشور و یک سیستم باعث بوجود آمدن این نوع هیجانات میشود.
اقلیما تاکید کرد: رفتار معلولی از علت‌هاست ما باید ببینیم که این رفتارها در اثر چه کمبودی ایجاد شده و چه سیستم و چه نوع قوانینی در این جامعه با چنین رفتارهایی وجود دارد.
در هیچ کشوری این رفتارها دیده نمی‌شود. وقت برای مردم عزیز است. رئیس‌جمهور به خیابان می‌آید کسی اینگونه برای دیدنش نمی‌آید با اینکه خیلی از مسائل مملکت به دست اوست.
در جوامع پیشرفته فرد مهم نیست. اما ما این چنین هستیم چون یک نفر را یک روزه معروف می‌کنیم و بعد می‌آوریمش پایین. در جهان سوم چون حکومت‌ها انحصار طلب هستند، هیچ چیزی برای مردم نمی‌گذارند.
مصطفی اقلیما اضافه کرد: فدراسیون فوتبال ما خودش را در حد یک بازیکن آورد پایین. آیا در کشور ما اینگونه کارها برای یک استاد دانشگاه انجام میشود؟ ما باید در جامعه ارزش‌ها را بالا ببریم.
ما نباید بگوییم چرا جوان ما این کار را میکند چون جوان بیکار است و این سرگرمی اوست. اگر کار داشته باشد یک ساعت هم وقت نمی‌گذاشت.
وی گفت: من چندین سال در آمریکا و فرانسه بودم و تا‌کنون چنین رفتاری را ندیدم. نهایت چند جوان دبیرستانی می‌آیند و امضا می‌گیرند و کسی هم هجوم نمی‌آورد.
این ما هستیم که از افراد غول می‌سازیم. شما یک نگاه بیندازید ببینید یک بازیکن فوتبال در کشور ما چقدر حقوق می‌گیرد و یک استاد دانشگاه چقدر حقوق می‌گیرد.
این‌ها را باید نگاه کنیم. ما خودمان این افراد را معروف می‌کنیم در حالیکه هیچ وقت از یک استاد دانشگاه که فوت کرده به طور مثال در حوزه مطبوعات یاد نمی‌کنیم اما تمام رسانه‌ها و مطبوعات می‌گویند فلان بازیگر یا فوتبالیست فوت کرده. در چنین جامعه‌ای ارزش‌های اجتماعی بالا نیست.
مصطفی اقلیما تاکید کرد: پس بهترین کار این بود که به تمام بازیکنان فرش اهدا شود؟ یا ندهید اصلا، مگر ما به عربستان می‌رویم به ما چیزی می‌دهند؟ قالی می‌دهیم که رونالدو همه جا اسم ایران را بیاورد؟ نه این تبلیغ نمی‌شود، ما فقط کوچک می‌شویم. خود رونالدو هم شاید ناراحت باشد که هم تیمی‌هایش نگرفتند این کار به هیچ کس حس خوب نمی‌دهد.
من نمی‌دانم کسانی که این پیشنهاد را دادند چگونه فکر کردند.
وی در پاسخ به این سوال که اقدامات یک شبه مسئولین در جهت آسفالت جاده، تعمیر ورزشگاه و… چه تاثیری در جامعه خواهد داشت وقتی این همه سال این کارها انجام نشده، گفت: ببینید همه می‌دانند در کشور ما کارها یک روزه انجام میشود و گر‌نه همه می‌گویند که دولت ایران از نظر بودجه هیچ مشکلی ندارد. این اقدامات را انجام دادند چون اعلام شده بود که اگر وضعیت این چنین باشد بازی برگزار نمی‌شود.
این یعنی ما باید زور بالای سرمان باشد تا یک کاری را انجام دهیم، مثل حضور خانم‌ها در استادیوم که اجازه داده نمی‌شود اما وقتی یک کشور خارجی فشار می‌آورد مجبور به صدور اجازه برای حضور بانوان میشود.
اقلیما افزود: چرا ما نباید یک ضابطه‌های درستی داشته باشیم که هیچ کس نتواند به ما زور بگوید؟ حتی پدر به پسر نباید زور بگوید. ما تحت فشار و زور کارها را انجام می‌دهیم جون ضوابط و قوانین مشخص نداریم اگر هم داریم اجرا نمی‌کنیم. این هیجانات با این فوتبال نمی‌خوابد چون مشکلات برطرف نشده و هنوز وجود دارد. بعد از بازی آیا فقر، بیکاری، تورم، عدم اطمینان افراد برطرف میشود؟
مصطفی اقلیما، پدر مددکاری اجتماعی در پایان گفت: شما اگر بیماری معده داشته باشید مسکن نهایتا نیم ساعت درد شما را درمان میکند اما دوباره به سراغتان می‌آید و دچار درد وحشتناک‌تری هم می‌شوید چون با مسکن وضعیت معده را بدتر کرده‌اید.
پس این‌ها هیچ چیزی را عوض نمی‌کند و تازه بدبینی را بیشتر میکند. چون اگر بودجه برای اصلاح خرابی‌ها نداریم خب بازی را بیندازند یک کشور دیگه، ولی اگر بودجه داریم خب در زمان خودش همه چیز را درست کنیم. اگر هم مسئول مربوطه کارش را درست انجام نداده اخراج و با او برخورد جدی کنید.
اگر بودجه نداریم پس چگونه در شرایط خاص بودجه دار می‌شویم؟! این‌ها سوالاتی است که مردم از خودشان می‌کنند.
