به گزارش بخش اجتماعی سایت خبرمهم، تجارت مواد مخدر بعد از اسلحه و فحشا سومین حرکت پول‌ساز در جهان است. از کلمبیا و مزارع کوکا تا مزارع پهناور کشت خشخاش در افغانستان و گلدان‌ها و باغچه‌های پرورش ماری‌جوانا و گُل در تهران و شهرهای ما، نشان از نابودی انسان‌ها دارد. مرگ تدریجی جوانان در پس‌کوچه‌های اروپا تا مخروبه‌های کابل و مناطق آلوده تهران، نشان می‌دهد که مافیای مواد مخدر، جنگ نابرابری را با بشر شروع کرده‌اند. سن اعتیاد و ورود آن به جامعه زنان، یکی از اصلی‌ترین نگرانی‌ها خانواده شده و به‌رغم مبارزه و جانفشانی‌های پلیس و نهادهای مبارزه بامواد مخدر، مافیای تولید مخدر هر روز با نام و ظاهر جدید ماده‌ای را عرضه می‌کند تا فرزندان ما را فریب دهند. «نخ»، «علف»، «شیشه»، «گل» و «ماری‌جوانا» و حشیش کالای این بازار مرگ‌آفرین هستند. بیش از ۶۵درصد از زندانیان، مستقیما درگیر با مواد مخدر و سهم قابل‌توجهی از طلاق‌ها ریشه در اعتیاد و عوارض ناشی از آن دارند.
رسیدن کف سنی اعتیاد به ۱۴سال فاجعه‌ای است که تهدید جدی علیه نسل‌ها به حساب می‌آید. در این میان ۲۲سازمان و نهاد دخالت‌گر در زمینه‌های مرتبط با مواد مخدر با بودجه‌های هنگفت فعالیت می‌کنند اما چرا نتیجه‌ای مطلوب و ملموس نمی‌گیریم؟ ۹۵درصد از مراکز ترک اعتیاد و کمپ‌ها در اختیار بخش خصوصی و بقیه دولتی هستند. نگارنده این سطور قصد سیاه‌نمایی ندارد، اما هشدار می‌دهد که امروز به معتاد به چشم یک کالای تجاری نگریسته میشود! چراکه تعداد قابل‌توجهی از آنها به دلیل ناکارآمدی پروسه ترک، دوباره به سوی مصرف بازمی‌گردند و بارها با چشمان خود افرادی را دیده‌ام که بیش از ۵۰ بار ترک کرده‌اند. گاهی نیز اخبار تلخی از کمپ‌های ترک اعتیاد درز پیدا می‌کند که موجب شرمساری و نگرانی فزون‌تر میشود. از سگ‌درمانی یعنی رها کردن سگ‌های درنده به‌طرف بیماران تا کتک‌درمانی تا انواع داروهایی که توسط افراد فاقد صلاحیت تولید می‌شوند، ترفندهایی شناخته‌شده در ترک اعتیاد در اینگونه مراکز هستند. بعضی از کمپ‌های ترک هیچگونه ضوابط بهداشتی و درمانی را رعایت نکرده و توسط مدیرانی اداره می‌شوند که تاچند وقت پیش خود از مشتریان پروپاقرص همین کمپ‌ها بوده‌اند. تجارت متادون و نشت آن نیز به بازار آزاد نیز چهره دیگری در ظلم به معتادان و کسب پول‌های میلیاردی است. در این میان مسئولان کمتر به پیشگیری به عنوان عامل موثر و کارآمد در محور مقابله با اعتیاد توجه می‌کنند. ایجاد تمرکز در سیاست‌‌گذاری‌ها و نظارت جدی به مرحله ترک، درمان و پیگیری‌های بعد از درمان و اشتغالزایی و کارآفرینی برای بهبودیافتگان موانع اصلی در جلوگیری از بازگشت بهبودیافتگان هستند. تکلیف معتادان یقه‌سفید، یعنی کسانی که به خاطر شغل و درآمد و تغذیه مناسب هیچ‌گاه مورد توجه نیستند و برخی از آنها کوکایین مصرف می‌کنند (که هرگرم آن دومیلیون و پانصدهزار تومان بوده) چیست؟
پر واضح است که مشتریان برج‌نشین و دارای درآمدهای نجومی ربطی به کارتن‌خواب‌ها ندارند. با همه این توصیفات گاهی احساس میشود که گویا اراده جدی برای مبارزه و ریشه‌کنی اعتیاد و مواد مخدر در جامعه وجود ندارد. پلیس و نیروهای وابسته در مرزها و شهر‌ها تا پای جان ایستاده‌اند. قوه قضائیه و دادگاه‌ها به پرونده‌های انبوه و مرتبط رسید‌گی و از اعدام تا زندان و جریمه براساس اندازه جرایم تعیین و اعمال می‌کنند. پس عیب کار کجاست؟ روشن است که تعدد مراکز تصمیم‌سازی، اجرا و فقدان حضور و مشارکت مردم در پیشگیری و مقابله منافذ اصلی در مسیر هستند. زیان‌های معنوی و مادی به خانواده‌های معتادین- از والدین تا همسران و فرزندان- قابل بیان و محاسبه نیستند پریشانی خانواده‌ها، فرار دختران، ترک تحصیل و خروج از خانه پسران تا انحرافات اخلاقی زنان عوارض واضح و جبری موجود در راه خانواده‌ها هستند./آرمان ملی
