به گزارش بخش اجتماعی سایت خبرمهم، درگذشت مهرداد میناوند و حال نامساعد علی انصاریان و بستری شدن گوهر خیراندیش بهعنوان سلبریتیهای ایران، تلنگری دیگر بر این نکته است که کرونا خیلی بیش از آمارهایی که این روزها مسئولان بیان میکنند به همه ما نزدیک است و البته چه جانهایی که به واسطه این امر در خطرند، جانهایی که حتی جوان و ورزشکار هم هستند. اتفاق این روزها باز هم نیاز به واکسیناسیون سراسری از طریق واکسنهای مطمئن و مورد تایید سازمان جهانی بهداشت را گوشزد میکند؛ مسالهای که از قرار معلوم فعلا به یک معضل تبدیل شده است. دولت میداند باید این کار را خیلی زودتر از آنکه واکسنهای ایرانی بخواهند مورد استفاده سراسری قرار بگیرند آغاز کرده و میبایست اقدام به خرید واکسن کند. اما با توجه به شرایط پیچیدهای که برای ایران در این مساله پیش آمده است، وعده خرید واکسنهای چینی و روسی و کوبایی را میشنویم؛ کشورهایی که خواهینخواهی نگاه به آنها تم سیاسی، در قبال خرید واکسن را به نمایش میگذارد؛ البته از سوی دیگر لزوم استفاده از واکسنهای روسی یا چینی صرفا به همین علت، یعنی اینکه از شرق آمدهاند و نه غرب، نیز نوعی نگاهی خاص به ماجراست. باتوجه به اینکه مثلا گفته میشود واکسنهای سینوفارم چینی از مطلوبیت خوبی هم برخوردارند و در مسیر تاییدهای بایسته نیز قرار گرفتهاند. البته ناگفته نماند اطلاعات چینیها آنقدر در زمینه اصل کرونا مبهم است که در ردهبندی کشورهای جهانی درباره وضعیت مهار کرونا جای نمیگیرند.
وعده واکسن روسی
اما مشکل ایران، هشتم بهمنماه بود که محمود واعظی رئیس دفتر رئیسجمهور خبر از خرید واکسنهای روسی و ورودشان به ایران تا قبل از ۲۲ بهمن داد. وی گفت که ۲میلیون دوز واکسن خریداریشده از روسیه، در سه مرحله وارد کشور میشود. واعظی اضافه کرد که تاییدیه ایران در مورد واکسن روسی چند روز پیش صادر شده است. وی اما توضیح نداد ایران کدام واکسن روسیه را خریداری کرده است و اساسا تایید ایران چه ارتباطی با تاییدیه سازمانهای بینالمللی دارد و برچه اساس کشورمان بدون اینکه این سازمانها واکسن روسی را تایید کنند آنها را تایید کرده است؟ تهیه واکسنهای روسی از همان ابتدا نیز با اما و اگرهای بسیاری همراه بود. سازمان جهانی بهداشت بارها اعلام کرد که چون روسیه این واکسنها و اطلاعات راجع به آن را مخفی نگه داشته و البته اجازه نظارت یا نظر سازمان جهانی بهداشت را نیز در اینباره فراهم نکرده است، نمیتواند آن را تایید کند. با این حال خرید واکسن روسی در چنین شرایطی از سوی تهران آنقدر جدی شده که مینو محرز عضو ستاد مبارزه با کرونا اعلام کرد که به این واکسنها اعتماد ندارد و بهعنوان کادری از درمان آن را تزریق نمیکند. وی اظهار داشت: «تهیه و واردات واکسن کرونای روسی توسط دولت از شانس بد مردم ایران است. در حال حاضر به هیچ عنوان از این انتخاب راضی نیستم. من بهعنوان یکی از اعضای کادر درمان این واکسن را تزریق نمیکنم زیرا تاکنون هیچ اطلاعاتی از آن منتشر نشده است. واکسن کرونا باید دارای استانداردهای جهانی باشد.» همه اینها در حالی است که محرز پیشتر نیز در گفتوگویی بیان داشته بود برای نجات مردم باید از واکسن تاییدشده سازمان جهانی بهداشت استفاده کرد.
خواست مردم
موضوع خرید واکسنهای روسی باعث این پرسش شده است که اگر مقامات ایران، واکسنهای موردتایید سازمانهای بینالمللی و جهانی را که هماکنون در سراسر دنیا مورد استفاده قرار میگیرند، خریداری نمیکنند، چگونه واکسنی را که مورد تایید همگان نیست قابل استفاده میدانند؟ بههرروی به نظر میآید نگاه ما، خرید و تهیه واکسن کرونا با اما و اگر روبهرو کرده است تا حدی که تهران گزینههای زیادی نیز دراین راستا ندارد. شاید در شرایط فعلی هند بهترین گزینه است. وگرنه گزینههای غیر از روسی و چینی و هندی درنهایت به واکسن کوبایی ختم میشود؛ واکسنی که اطلاعات زیادی از آن منتشر نشده است ولی گفته میشد واکسنی مشترک با ایران است که فاز اول و دوم را پشت سر گذاشته و فاز سوم آن و آزمایشات انسانیاش قرار است در ایران انجام شود(!) این در حالی است که تاکنون واکسنهایی مانند فایزربیوان تک، مدرنا، آسترازنکا، نوواوکس از جمله واکسنهای موردتایید سازمانهای بینالمللی هستند که ظاهرا در لیست خریدهای ایران نیست./آرمان ملی