«بانگ» کرونا در «بانک» ها

به گزارش بخش اجتماعی سایت خبرمهم، اخیرا برای ضمانت یکی از آشنایان به بانکی خصوصی مراجعه کردیم. بعد از مراجعه و ارائه مدارک مورد نیاز، در حد ۵ دقیقه منتظر ماندیم و بعد تنها با یک امضای دیجیتالی، کار ضمانت تمام شد و از بانک خارج شدیم. چند روز قبل برای دریافت وامی ۱۵ میلیون تومانی به بانک ملی مراجعه کردم. به رغم معرفی نامه آموزش و پرورش، باید علاوه بر ارائه مدارک مورد نیاز، فتوکپی تمام صفحات شناسنامه و یک قطعه عکس را هم تحویل می‌دادم. روز شنبه به بانک مراجع کردم که مقرر شد روز دوشنبه برای تحویل مدارک و تشکیل پروند در شعبه حضور پیدا کنم. با تکمیل پرونده، گفتند دقیقا یک هفته بعد به همراه ضامن در بانک حاضر شوم. در موعد مقرر به همراه ضامن مراجعه کردم؛ دوباره اصل کارت ملی و شناسنامه را خواستند. با تایید یکی از کارکنان محترم، صرفا به ارائه کارت ملی اکتفا شد. آن گاه نیروی محترم باجه بانک گفتند باید ماسک تان را بردارید تا پس از تطبیق با کارت ملی، هویت تان برایم احراز شود. پس از احراز هویت؛ بعد چندین برگه را تحویلم دادند که ضمن امضاء باید اثرانگشت هم می‌زدم. دقیقا همین برخوردها با ضامنم هم شد. کارکنان خدوم بانک در این روزها با ایثار و جان فشانی در محل خدمت حاضر می‌شوند و بر آن مامورانِ معذور حرجی نیست؛ ولی سوال من از متولیان و فرادستان بانک ملی این است چه زمانی قرار است بانک ملی متناسب با روز و نیاز مردم تصمیماتی در خور اتخاذ کند؟ این شیوه پرداخت وام و این بروکراسی نفس گیر، در این ایام کرونایی چه توجیهی دارد؟ آیا جان کارکنان صادق بانک‌ها و ارباب رجوع برای تان اهمیتی دارد؟
اصلا در این ایام خاص کرونایی، برای حفظ سلامت کارکنان تان و برای تسهیل در پرداخت اعتبارات چه تدبیری اندیشیده اید؟ این شیوه مدیریتی شما چه سنخیتی با دولت الکترونیک دارد؟ چرا باید برای یک وام ۱۵ میلیونی کپی تمام صفحات شناسنامه‌ام را تقدیم بانک تان کنم؟ آیا مدیران فرادستی نمی‌توانند در ایام کرونایی تدبیری بیندیشند که مراجعین بدون خروج از خانه با مدارک اسکن شده، تشکیل پرونده بدهند و بعد در روز و ساعت مشخصی صرفا برای امضاء راهی بانک شوند؟ آیا این انگشت زنی استامپی و این شیوه مدیریتی کهنه در عصر دولت الکترونیک، زیبنده سیستم بانکی ماست؟ بنا بر اعلام برخی کارشناسان، کارمندان بانک ها، پس از کادر درمان، دومین قربانیان کرونا هستند.در حیرتم در این عصر جان‌گیری کرونا، مدیران فرادستی بانک ها، برای صیانت از جان کارکنان شریف و خدوم خود، کاهش مراجعات مردم و کم شدن تراکم کاری در بانک‌ها چه بخشنامه‌ای تدوین کرده اند؟
چرا باید یک کارمند بانک در این شرایط خطرناک، برای احراز هویت یک فرد که تشکیل پرونده داده، مراجعین را ملزم کند ماسک شان را یک لحظه بردارند و خود و مراجعه‌کننده را با خطر مواجه کند؟ آیا در این شرایط کرونایی هنوز باید از استامپ استفاده کرد؟ چرا یک بانک خصوصی آن گونه با سرعت و دقت کارش را انجام می‌دهد ولی بانک دولتی با پیشینه ما با این همه تبلیغات وسیع، باید بروکراسی حاکم بر آن این گونه نفس گیر و عقب مانده باشد؟
در این عصری که کرونا جان و جهان می‌گیرد؛ آقای “همتی” همتی کنید تا بانک ها، بیش از این به قربانگاه کارکنان دلسوز و مردم مظلوم تبدیل نشوند. بانگ کرونا را در بانک‌ها بشنوید. لطفا برای جان انسان ها، حرمت قائل شوید. به قول مولوی: «ما نیز مردمانیم، نی کم ز سنگ کانیم»/آفتاب یزد