برخورد سلیقه‌ای با دورکاری کارمندان
بیش از هشت‌ماه از شیوع ویروس کرونا در کشور می‌گذرد و حالا دیگر مسوولان دولتی نیز دورکاری در شرایط کنونی را، سیاستی برای در امان ماندن نیروی کار جامعه و خانواده‌های‌شان از این ویروس و حتی کاهش هزینه‌های رفت‌و‌آمد و ترافیک و … می‌دانند. در اوایل دورکاری چالش‌های زیادی مثل نبود زیرساخت‌های کافی، اینترنت پرسرعت، کارتابل مشخص کاری و توجیه نبودن مدیران نسبت به زمانی که آن‌ها در منزل برای کارشان می‌گذارند، وجود داشت. اکنون اما آنقدر شرایط شیوع کرونا خطرناک شده که کمتر کسی به چالش‌های موجود توجه می‌کند. اما از طرفی دیگر برخی مدیران معتقدند که دورکاری تجربه‌ای تازه برای آن‌هاست و به نوعی با به تأخیر افتادن برخی امور، نه فقط از کیفیت کارها کاسته میشود، بلکه نمی‌توان بر عملکرد کارمند نظارت درستی داشت.
این نگاه مدیران باعث برخورد سلیقه‌ای آن‌ها با دستورات ستاد ملی مبارزه با کرونا درباره دورکاری میشود. اگرچه از اوایل آبان امسال محدودیت‌های شدید کرونایی در ۴۳شهرستان بحرانی کشور که بیشترین میزان شیوع و ابتلا به ویروس کرونا را دارند به مدت یک هفته اعمال شد اما خیلی زود این دستور در کلانشهرهایی نظیر تهران تا پایان آبان‌ماه تمدید شد. آقای انوشیروان بندپی، استاندار تهران در این باره گفته است: «دورکاری ۵۰درصدی کارکنان دولت در شهر تهران و الزام استفاده ماسک از سوی شهروندان از اقدامات پیشگیرانه برای قطع ویروس کروناست اما در این شرایط نیازمند اقدامات پیشگیرانه بیشتری هستیم. با توجه به اینکه پیش‌بینی می‌کردیم که در فصل سرما شیوع این ویروس جهش پیدا می‌کند تصمیم گرفتیم دورکاری ۵۰درصدی کارکنان دولت در شهر تهران را اجرایی کنیم.»
بنا بر این دستورالعمل دورکاری ۵۰درصد نیروها در کلانشهر تهران باید رعایت شود، اما دستور دورکاری از سوی ستاد ملی مبارزه با کرونا نه فقط در تهران بلکه در برخی از شهرستان‌های دیگر که در وضعیت بحرانی قرار دارند از سوی مدیران استانی و شهری با جدیت پیگیری نشد. برخی از مدیران در استان‌هایی نظیر اصفهان و لرستان اعلام کرده‌اند که منعی برای دورکاری کارمندان وجود ندارد و کارمندان با شرایط خاص و بیماری زمینه‌ای می‌توانند دورکاری کنند، اما بسیاری از کارمندان دستگاه‌های مختلف می‌گویند مدیران‌شان اعلام کرده‌اند که باید دستور مستقیمی از سوی ستاد استانی کرونا به آن‌ها برای اجرای دورکاری و شیفت‌بندی کارمندان داده شود.
با این وجود اگر سری به رسانه‌های استانی بزنید اخباری مبنی بر دورکاری ۵۰درصدی نیز مشاهده میشود. استان البرز، ایلام و همدان از جمله استان‌هایی هستند که این دستور در شهرهای بحرانی آن‌ها در حال اجراست. اما بسیاری از کارمندان در شهرستان‌های مختلف از نحوه اجرای این دستورالعمل گلایه‌مندند. یکی از این کارمندان اداره نیمه دولتی به «صبح‌نو» می‌گوید: محدودیت‌ها باید از این هم شدیدتر شوند و این تشدید لازم است. زیرا اول باید زنده بمانیم تا بتوانیم کار و زندگی کنیم. وی ادامه می‌دهد: «برخی از مدیران چون نمی‌توانند نیروهای خود را از دور مدیریت کنند نسبت به دورکاری نگاه بدی دارند. بسیاری هم صرفا دل‌شان می خواهد نیروی کار خود را در محل کار حاضر ببینند وگرنه خودشان به خوبی می‌دانند که این کارها را هم می‌توان در خانه انجام داد.»
بدیهی است قرنطینه خانگی و دورکاری، رهگیری هوشمند، حفاظت از گروه‌های آسیب‌پذیر، اعمال و تشدید محدودیت‌ها، تشدید بازرسی و نظارت‌ها، افزایش تعداد تست‌ها، افزایش تعداد تخت‌های بستری، فرهنگسازی استفاده از ماسک از خانه تا خانه، استفاده از ظرفیت رسانه‌ها، نظارت بیشتر شهرداری‌ها بر بخش حمل‌ونقل از جمله کارهای مهمی است که برای
ریشه‌کن کردن این ویروس باید انجام شود و هرکدام از این موارد که به درستی پیگیری نشود، منجر به رشد تساعدی این ویروس خواهد شد.
سازمان اداری و استخدامی چه می‌گوید؟
از اوایل آبان‌ماه که دورکاری کارمندان اعلام شد، سازمان اداری و استخدامی کشور دستورالعملی را مبنی بر چگونگی دورکاری شاغلان کشور منتشر کرد. در این دستورالعمل آمده است: لازم است دستگاه‌های اجرایی ضمن توجیه کارکنان خود در خصوص هدف ستاد مدیریت و مقابله با کرونا از اتخاذ این تصمیم، با اتخاذ روش‌هایی از قبیل نوبت‌بندی به صورت روزانه (حضور یک روز درمیان کارکنان)، کاهش حضور کارکنان در ادارات را به‌نحوی برنامه‌ریزی کنند که امکان مسافرت‌های بین شهری و ترددهای غیرضروری درون شهری به حداقل کاهش یابد. این بخشنامه تا سی‌ام آبان۱۳۹۹ لازم‌الاجرا خواهد بود./صبح نو
من در جای دولتی کار می‌کنم.رئیس ما با منت هفته ای یک روز دورکاری در نظر میگیرن و هرچقدر اعتراض می‌کنیم که این موضوع دستور هست و به تشخیص واحد نیست کار خودشون رو می‌کنند کاش اقلا جایی بود که می‌شد به اون ارگان شکایت کرد و ترتیب اثر میدادن.حیف که بخشنامه ها برای عمل نشدنه؛؛؛