به گزارش بخش اجتماعی سایت خبرمهم، «این گزارش می‌گوید تقریبا از هر ۱۰نفر در سراسر جهان ممکن است یک نفر قبلاً آلوده شده باشد اما «اکثریت قریب به اتفاق مردم جهان همچنان در معرض خطر هستند.» به همین دلیل هم تعداد زیادی از کشورها به قرنطینه دوباره و تعطیلی گسترده فکر می‌کنند؛ ایده‌ای که البته در تعدادی از کشورها اجرای آن به‌سادگی ممکن نخواهد بود.
گاردین گزارش داده، در جمهوری چک، کشوری که در روزهای اخیر آمار شیوع کرونا در آن جهشی چشمگیر داشته، مخالفت با استفاده اجباری از ماسک به خشونت و برخورد نظامی منتهی شده است. گاردین، تعداد معترضان را حدود ۲هزار نفر برآورد کرده است. مقاومت مردم در برابر اجرای قرنطینه و سیاست‌های محدودکننده تنها مشکلی نیست که در پراگ، پایتخت جمهوری چک گزارش شده باشد، شهرهای مختلف آلمان اعتراضات مشابهی داشتند و در لندن هم مردم اگر بتوانند و جریمه نشوند برای اجرای سختگیرانه سیاست‌های پیشگیرانه همراهی نمی‌کنند.
این مقاومت و بعضا احساس خشمی که افراد در خود احساس می‌کنند در هر جامعه‌ای با شیوه‌ای متفاوت نمود پیدا می‌کند؛ از مقاومت در برابر استفاده از ماسک گرفته تا اعتراض‌های خیابانی و واکنش‌های دیگر. طولانی شدن دوره بیماری کرونا در جهان و ناسازگاری شیوه‌های پیشگیری از این بیماری با زندگی اجتماعی و عادات روزمره مردم در دنیای مدرن، حالا و در آغاز فصل سرما که پیش‌بینی میشود با افزایش فزاینده آمار ابتلا و مرگ‌ومیر ناشی از کووید-۱۹ همراه باشد به مشکل پیچیده‌ای تبدیل شده است. این شرایطی است که نه‌تنها در ایران که در بیشتر کشورهای جهان دیده میشود و سهل‌گیری مردم در مراقبت‌های بهداشت فردی و اجتماعی که لازمه کنترل کروناست در بیشتر کشورهای جهان از الگوی مشابهی پیروی می‌کند و در این میان تنها کشورهایی توانسته‌اند همچنان بخش زیادی از جامعه را برای اجرای پروتکل‌های بهداشتی با خود همراه کنند که به استفاده از نیروهای نظامی و پلیس در اجرای پروتکل‌ها متوسل شده و جرایم سنگینی را بابت اجرا نشدن پروتکل‌های بهداشتی از مردم دریافت می‌کنند.
این موضوع هم البته راه حل بدون پیامدی نیست. مردمی که تحت تأثیر کرونا کسب و کارشان آسیب دیده، درآمد زیادی ندارند و در عین حال در معرض استرس مداوم ابتلا به کرونا هستند یا فرد و افرادی از نزدیکان و دوستانشان را از دست داده‌اند، نسبت به دریافت این جرایم و فشارهای از بالا هم واکنش منفی نشان می‌دهند. دولت‌های سراسر جهان جهت تلاش برای کاهش سرعت انتشار ویروس مجبور شده‌اند رفت‌وآمد عمومی را محدود کنند با تعطیل‌کردن مشاغل و اماکن، سعی بر کنترل شیوع این ویروس دارند که تأثیر مخربی بر اقتصاد داشته است. طبق اعلام سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD)، خسارات وارد شده به اقتصادهای بزرگ جهان در جریان پاندمی کرونا ۴برابر بحران مالی جهانی ۲۰۰۹ است. در همین حال، سازمان ملل متحد گفته است که به‌دلیل تاثیر کووید – ۱۹ تا پایان سال ممکن است تا ۲۶۵میلیون نفر با خطر گرسنگی روبه‌رو شوند.»/همشهری
