حشمت‌الله فلاحت پیشه: کسانی که با ایجاد تابوهایی چون مذاکره غیر‌مستقیم یا خودداری از مذاکره، انرژی و زمان کشور را هدر دادند، به منافع ملی ایران آسیب رساندند و اکنون باید پاسخگو باشند./ اگر پرونده سال آخر دولت آقای روحانی و سال نخست دولت آقای رئیسی، که ایران در آستانه احیای برجام بود، توسط هیئتی منصف و پایبند به منافع ملی بررسی شود، آشکار خواهد شد که نفوذ از ناحیه افراطیون، فرصت‌های دیپلماسی را از بین برد و جنگی که به ایران تحمیل شد، نتیجه این نفوذ بود.
به گزارش بخش سیاسی سایت خبرمهم، حشمت‌الله فلاحت‌پیشه، رئیس پیشین کمیسیون امنیت ملی مجلس در گفت‌وگو با مطهره حیدری، خبرنگار گروه رسانه‌ای خبرهای فوری مهم در پاسخ به این سوال که آیا امیدی به توافق و حل مسائل از طریق دیپلماسی وجود دارد؟، گفت: به اعتقاد بنده، روش‌های سنتی مذاکره دیگر نمی‌توانند به توافقی میان ایران و ایالات متحده منجر شوند. تجربه‌های پیشین، از جمله عدم مذاکره مستقیم، استفاده از میانجی‌ها، یا خودداری کامل از مذاکره، تنها به زیان منافع ملی ایران بوده است. برخی در ایران به عدم مذاکره مستقیم با آمریکا افتخار می‌ورزیدند، اما پس از جنگ آشکار شد که کشورهای میانجی، از اروپا گرفته تا چین و روسیه، در ظاهر نقش میانجی داشتند، اما در واقع منافع خود را دنبال می‌کردند. در این میان، تنها منافع ملت ایران به حاشیه رانده شد و کشور در نهایت گرفتار جنگ گردید.
وی در ادامه افزود: مذاکره اصلی پذیرفته‌شده در نظام بین‌الملل است. بسیاری از مناقشات جهانی، از جمله دو جنگ جهانی، از طریق مذاکره به پایان رسیده‌اند. با این حال، برخی کشورها مذاکره را چنان به تأخیر می‌اندازند که متحمل خسارات و تلفات سنگینی می‌شوند. به باور من، کسانی که با ایجاد تابوهایی چون مذاکره غیر‌مستقیم یا خودداری از مذاکره، انرژی و زمان کشور را هدر دادند، به منافع ملی ایران آسیب رساندند و اکنون باید پاسخگو باشند. در دوره نخست ریاست‌جمهوری آقای ترامپ، اینجانب پیشنهاد مذاکره اضطراری مطرح کردم، اما مورد شکایت قرار گرفتم. بعدها مشخص شد خانواده فردی که از من شکایت کرده بود، متهم به فروش نفت تحریمی بود. این امر نشان می‌دهد که تابوی عدم مذاکره تنها به سود کاسبان تحریم و به زیان ملت ایران بوده است.
فلاحت‌پیشه با‌اشاره به کاسبان تحریم تاکید کرد: شرایط کنونی نتیجه انباشت تابوهای گذشته است؛ تابوهایی که تنها به سود کاسبان تحریم تمام شده‌اند. ایالات متحده پیش از جنگ تمایل بیشتری به مذاکره نشان می‌داد، اما پس از جنگ، تحولات به نفع آقای نتانیاهو پیش رفت. واقعیت این است که دیپلمات‌ها معمارانی هستند که منافع ملی را کنار یکدیگر قرار می‌دهند. منافع ایران و ایالات متحده در حوزه دیپلماسی به یکدیگر نزدیک‌تر است تا منافع ایالات متحده با اسرائیل، زیرا اسرائیل تنها به جنگ می‌اندیشد. این امر بنیانی کافی برای مذاکره مستقیم ایران و آمریکا فراهم می‌آورد تا با کنار گذاشتن تابوها، از بروز جنگی جدید جلوگیری کنند.
این نماینده پیشین مجلس نسبت به مکانیسم ماشه و تهدید کشورهای اروپایی به فعال‌سازی آن گفت: اینجانب طی ده سال گذشته بارها تأکید کرده‌ام که مسئله هسته‌ای ایران صرفاً میان ایران و ایالات متحده است. دیگر بازیگران، از جمله اروپا، از این بحران سوءاستفاده کرده‌اند. اروپا بدون هماهنگی با ایالات متحده قادر به اقدام مستقل نیست. یکی از بزرگ‌ترین خطاهای تیم سیاست خارجی ایران این بود که پیش از پایان دوره دو ماهه آقای ترامپ، به جای مذاکره مستقیم با آمریکا، گرفتار بازی دیپلماتیک اروپا شد. در آن زمان، نتانیاهو توانست ترامپ را به سوی خود جلب کند و نتیجه آن جنگی علیه ایران بود. مذاکره با اروپا صرفاً اتلاف وقت است. چالش اصلی میان ایران و ایالات متحده است.
فلاحت‌پیشه با تأکید بر احتمال تنش‌های کنونی و جنگ افزود: در حال حاضر، احتمال جنگ بیش از دیپلماسی است. نیروهای نظامی ایران در حال بازسازی توان تهاجمی و دفاعی خود هستند، اما این به معنای انفعال دیپلمات‌ها نیست. از منظر آماری، دو سال از دوران طلایی ترامپ باقی مانده و پس از آن، ایالات متحده وارد فضای انتخاباتی خواهد شد. ترامپ قراردادهای تجاری به ارزش ۴۰۰ تریلیون در منطقه منعقد کرده که بخش عمده آن به امنیت منطقه وابسته است. نتانیاهو استاد جنگ‌های بی‌پایان است، اما ایالات متحده نمی‌تواند بیش از این منافع خود را درگیر جنگ‌های او کند. ایران و آمریکا می‌توانند بر اساس یک سازوکار امنیت منطقه‌ای به توافق برسند که بعداً با کشورهای منطقه گسترش یابد. دیپلمات کارآمد کسی است که در دشوارترین شرایط راه‌حل بیابد.
وی در‌خصوص جنگ‌های بی‌پایان نتانیاهو، توضیح داد که منظور از جنگ‌های بی‌پایان، جنگ‌هایی است که مدیریت نمی‌شوند. نتانیاهو جنگ را آغاز می‌کند، اما توانایی پایان دادن به آن را ندارد. ایالات متحده که قراردادهای کلان تجاری منعقد کرده، نمی‌تواند آینده خود را به نتانیاهو گره بزند. این فرصتی است که ایران و آمریکا به‌صورت مستقیم و بدون واسطه مذاکره کنند و به توافق دست یابند.
حشمت‌الله فلاحت‌پیشه در پایان با اشاره به تغییر در شورای عالی امنیت ملی و پیام ورود علی لاریجانی گفت: ورود آقای لاریجانی دو پیام دارد. در داخل، این پایان دیرهنگام تسلط افراطیون بر سیاست خارجی و داخلی ایران است. افراطیون با شعارهای تند خود، ایران را منزوی کردند. در جریان جنگ، ایران تنهاترین کشور در برابر ائتلاف منطقه‌ای و جهانی به رهبری اسرائیل بود. این نتیجه اقدامات افراطیون بود که حتی به نخبه‌کشی انجامید و افرادی که خواستار تنش‌زدایی بودند را کنار زدند. پیام دوم برای خارج از کشور، نشان‌دهنده تمایل به مذاکره و دوری از افراطی‌گری است. اما این تحولات دیرهنگام و پرهزینه بوده‌اند. هیچ کشوری در تاریخ معاصر به اندازه ایران تاوان رفتارهای افراطی را نپرداخته است. افراطیون، از جمله شاخه‌های کاذب آنها، با مهره‌چینی و نخبه‌کشی، فرصت‌های دیپلماتیک کشور را نابود کردند. اگر پرونده سال آخر دولت روحانی و سال نخست دولت رئیسی، که ایران در آستانه احیای برجام بود، توسط هیئتی منصف و پایبند به منافع ملی بررسی شود، آشکار خواهد شد که نفوذ از ناحیه افراطیون، فرصت‌های دیپلماسی را از بین برد و جنگی که به ایران تحمیل شد، نتیجه این نفوذ بود.
