حجت الاسلام محسن غرویان: آیتالله هاشمی رفسنجانی با اعتقاد راسخ به آزاداندیشی دینی سعی داشت اسلام را در جهان معاصر به نحوی ارائه کند که همراه با جذابیت باشد نه دین گریزی!/ من خودم درخصوص مخالفتهایی که آیتالله مصباح و جبهه پایداری با آقای هاشمی داشتند به ایشان گفتم که چرا هیچ پاسخی نمیدهید، گفتند من آقا فرصت ندارم به این بحثها بپردازم. هیچ ارزشی برای مخالفتهای سطحی و کودکانه قائل نبودند.
به گزارش بخش سیاسی سایت خبرمهم، حجت الاسلام محسن غرویان، استاد حوزه علمیه قم به مطهره حیدری، خبرنگار گروه رسانهای خبرهای فوری مهم درخصوص ویژگیهای شخصیتی آیتالله هاشمی رفسنجانی گفت: آیتالله هاشمی رفسنجانی، از شخصیتهای برجسته و تاثیرگذار در تاریخ انقلاب اسلامی ایران بود و با ویژگیهای منحصربهفردی شناخته میشد که او را از دیگر سیاستمداران متمایز میکرد. یکی از برجستهترین این ویژگیها، روحیه گفتوگو و مذاکره ایشان بود، تاحدی که معتقد بود بسیاری از بحرانها، چه در داخل و چه در خارج از کشور، از طریق گفتوگو و تبادل نظر قابل حل هستند. ایشان با گوش دادن به نظرات مخالفین و ارائه دیدگاههای خود، سعی در حل و فصل مسائل داشت و این رویکرد را در سطوح مختلف، از جمله در تعامل با کشورهای دیگر به کار میگرفت. درحالیکه خیلی از شخصیتهای ما اهل گفتگو و مذاکره نیستند ولی آقای هاشمی آمادگی گفتوگو با آمریکا و اروپا را هم داشت.
وی تاکید کرد: یکی دیگر از جنبههای قابل توجه در شخصیت ایشان، اعتقاد راسخ به آزاداندیشی دینی بود. او با برگزاری جلسات متعدد با اساتید حوزه و دانشگاه، بر اهمیت گفتوگو بین جناحهای مختلف و تبادل آزادانه اندیشهها تاکید داشت. من خودم عضو گروهی بودم که ایشان تحت عنوان آزاد اندیشی دینی تشکیل داده بودن و جلسات را در مجلس تشخیص مصلحت نظام برگزار میکردند. آقای هاشمی همیشه معتقد بود برای رفع خیلی از مسائل داخلی کشور باید از جناحهای مختلف در جلسات حضور داشته باشند و با آزاد اندیشی و صحبت به نتیجه درست رسید. میگفتند هرکسی دید آزاد، اندیشه و تفکر خودش را ارائه کند. به مخالفین اجازه میدادند بدون هیچ ترس و واهمهای حرفشان را بزنند.
محسن غرویان ادامه داد: آقای هاشمی رفسنجانی همچنین معتقد بود مسائل سیاسی و اجتماعی نباید در فضای امنیتی مطرح شوند، بلکه دانشگاهها و حوزهها باید محلی برای آزاداندیشی دینی باشند. به گفته وی، حتی مسائل اعتقادی و دینی هم باید به صورت آزادانه مطرح شود. از نظر ایشان باید فضایی باشد تا افراد بتوانند نظرات خود را بدون ترس و لکنت به زبان بیاورند.
به نظر من اگر آیتالله هاشمی رفسنجانی در قید حیات بودند، بسیاری از تنشهای داخلی را از طریق گفتوگو حل میکردند و کار را تا حدی پیش میبرند که حتی یک سری اختلافات میان قوای مقننه، مجریه و قضاییه بوجود نمیآمد. لذا معتقدم روحیه گفتگو و اعتدال از ویژگیهای برجسته آیتالله هاشمی رفسنجانی بود و ایشان واقعا جز سیاستمداران متفکر به حساب میآید. سیاستمداری که سعی داشت اسلام را در جهان معاصر به نحوی ارائه کند که همراه با جذابیت باشد نه اینکه باعث دین گریزی در بین افراد شود.
استاد حوزه علمیه قم افزود: نگاه رفسنجانی به اسلام، قرآن و آموزههای دینی به گونهای بود که میگفت ما باید آموزههای دینی را با جریانهای جهانی تطبیق دهیم تا بتوانیم یک دفاع عقلانی از مسائل داشته باشیم. من این چیزهایی که میگویم را از نزدیک لمس کردم. بنابراین نکته سوم در شخصیت آیتالله هاشمی رفسنجانی، عقلانیت بود. ایشان با اعتقاد به دین عقلانی، انقلاب را طریق میدانستند. موضوعیتی برای انقلاب قائل نبودند. میگفتند ما انقلاب کردیم و انقلاب اسلامی باید ما را به یک جامعه آرام همراه با آرامش و آسایش برساند.
وی اضافه کرد: معنای انقلابی بودن از نظر آیتالله هاشمی بداخلاقی نبود. بلکه در تفکرات ایشان همواره انقلابیگری همراه با دیپلماسی بود و حتی میگفتند باید به دیپلماسی جهانی با دیدگاههای مکاتب سیاسی جهان توجه کنیم. از نظر آقای هاشمی باید انقلابیها براساس اخلاق، رفتار عاقلانه و حکیمانه و مسالمت آمیز با جوامع شرق و غرب مواجه شده و براساس همین عقل و عقلانیت حرکتهای انقلابی را پیش برد. ایشان در برخورد با مردم بسیار با اخلاق رفتار کرده و همیشه احترام مخالفین فکری خود را نیز رعایت میکردند. بنده از نزدیک شاهد بودم که از هرگونه برخورد تند و خشن با ادبیات غیراخلاقی پرهیز میکردند و سعی داشتند کشمکشها و تنشها را به صلح و آشتی برسانند.
حجتالاسلام غرویان تاکید کرد: من شاهد بودم حتی با اینکه آیتالله مصباح یزدی و محمد یزدی برخوردهای خیلی تندی با آقای هاشمی رفسنجانی داشتند ولی ایشان در مقابل با این بزرگان بسیار محترمانه و مودبانه برخورد میکردند. همیشه هم تاکید داشتند که احترام این بزرگان از نظر اخلاقی امر واجبی است که باید رعایت کنیم.
آیتالله هاشمی رفسنجانی همواره بر اهمیت نقش مردم در تعیین سرنوشت کشور و مشروعیت حکومت تاکید داشت. یکی از ویژگیهای بارز شخصیتی ایشان، احترام عمیق به افکار عمومی و رای مردم بود. حتی معتقد بود مشروعیت هر حکومتی بر پایه اراده عمومی استوار است.
غرویان درخصوص دیدگاه هاشمی رفسنجانی نسبت به ولایت فقیه گفت: وی در مورد مسئله ولایت فقیه نیز دیدگاه خاصی داشت و میگفت ولی فقیه در صورت عدم برخورداری از رای مردم، حکومتش مشروعیت نخواهد داشت. آقای هاشمی تاکید داشت ولی فقیه نباید با زور و تحمیل بر جامعه حکومت کند، بلکه باید ولایت خود را به رای مردم بگذارد. در صورتی که مردم به او رای دهند و او را بپذیرند، ولایت او مشروعیت پیدا کرده و میتواند تشکیل حکومت دهد. این دیدگاه آیتالله هاشمی رفسنجانی نشان از اهمیت و جایگاهی است که ایشان برای نقش مردم در نظام سیاسی قائل بود. برای همین هم همیشه در طول سالیان انقلاب خودش را در معرض رای مردم قرار میداد و به راحتی در ریاست جمهوری، مجلس خبرگان و … کاندیدا میشد.
غرویان در ادامه افزود: همیشه هم تاکید داشت اگر مردم به من رای دادند مسئولیت شرعی و قانونی بر گردن من است من باید خادم مردم باشم اما اگر رای ندادند، من خودم را بر مردم تحمیل نمیکنم. همیشه هم در فکر رفاه جامعه و رفاه و خدمت به مردم بودند و تا جایی که میتوانستند تلاش بر ساخت یک جامعه مرفه، مدرن، حکیمانه و عاقلانه برای مردم داشتند. یکی از طرحهای آقای هاشمی ساخت مترو تهران بود که در نماز جمعه آن را برای مردم تشریح کردند.
غرویان، استاد حوزه علمیه قم در پاسخ به این سوال که آیا یک سری مخالفتها و توهینها به آقای هاشمی به خاطر میزان محبوبیت زیاد ایشان بین مردم بود یا نوع نگاه هاشمی به مسائل سیاسی و…، گفت: بله من هم تایید میکنم که خیلی از مخالفتها با آیتالله هاشمی رفسنجانی به خاطر میزان محبوبیت و تاثیرگذاری زیاد ایشان بین مردم بود. بسیاری از مسئولین رده بالای کشور نیز مرید تفکرات ایشان بودند. من خودم نسبت به مخالفتهایی که آیتالله مصباح و جبهه پایداری با آقای هاشمی داشتند به ایشان گفتم که چرا هیچ پاسخی نمیدهید، آقای هاشمی گفتند من آقا فرصت ندارم به این بحثها بپردازم. باید به مسائل کلان سیاست بینالملل فکر کنم. ایشان هیچ ارزشی برای مخالفتهای سطحی و کودکانه قائل نبودند.
حجت الاسلام محسن غرویان در پایان تاکید کرد: اما متاسفانه همچنان که محبوبیت آقای هاشمی روز به روز بالا میرفت، یک سری حسادتها و بخل ورزیها نسبت به ایشان باعث شد عدهای او را مثلاً محدود کنند و تلاش نمایند تا رای مردم را پایین بیاورند. و حتی یک سری نسبتهای ناروا به ایشان میدادند که کاملا مشخص بود تمام اینها بر اثر مشکلات و هوای نفسانی رقبای ایشان بود.