رئیس کمیسیون امنیت ملی در مجلس دهم: ایران و بحرین در مناسبات خارجی‌شان به خاطر یک سری تندروی‌های داخلی در هر‌دو کشور دوران اشتباهی را سپری کردند که فکر می‌کنم هر‌دو پشیمان هستند./ در موضوعی مثل اوکراین یا روابط با کشورهای عربی، ایران گرفتار تنشی شد که هیچ سودی برای منافع ملی‌‌اش نداشت./ امیدوارم در آینده کسانی مسئول مناصب مدیریت دولتی شوند که دیدشان به نظام بین‌الملل یک دید سیاست خارجی سودآور باشد نه هزینه ساز./ چه از جناح اصول‌گرا و چه از اصلاح‌طلب‌ها هرکسی بر‌سرکار بیاید به سمت کاهش تنش با کشورهای عربی حرکت خواهد کرد.
به گزارش بخش سیاسی سایت خبرمهم، حشمت‌الله فلاحت‌پیشه، رئیس کمیسیون امنیت ملی در مجلس دهم به مطهره حیدری، خبرنگار پایگاه خبری خبرهای فوری مهم در پاسخ به این سوال که چرا بحرین به دنبال عادی سازی روابط با ایران است و چرا روسیه را در این بین میانجی کرده، گفت: من فکر می‌کنم ایران و بحرین در مناسبات خارجی‌شان به خاطر یک سری تندروی‌های داخلی در هر‌دو کشور دوران اشتباهی را سپری کردند که فکر می‌کنم هر‌دو پشیمان هستند که باعث ایجاد چالش در روابط سنتی این دو کشور شد. بخش عمده‌ای از مردم بحرین کسانی هستند که به فاصله یک تا دو نسل در ایران بودند که خب یا ایرانی‌الاصل هستند و یا قرابت‌های خیلی نزدیکی با ایرانیان دارند. ولی یکباره روابط منفی بین ایران و بحرین شکل گرفت و من فکر می‌کنم هر‌دو از این نوع روابطی که شکل گرفته پشیمان هستند.
وی ادامه داد: ایران و عربستان سعی کردند با واسطه قدرت چین به سمت کاهش تنش و گشایش مناسبات حرکت کنند و الان هم بحرینی‌ها مسیر عربستان را از طریق روسیه پیش گرفتند. البته پیش از اینکه روسیه بخواهد عادی سازی روابط ایران و بحرین را مطرح کند، مقامات دو طرف گام‌هایی را برداشته بودند ولی روس‌ها هم دوست داشتند در این میان عملکردی شبیه عملکرد چین را داشته باشند تا از قافله همکاری‌های شرق با شرق عقب نمانند.
فلاحت پیشه، تحلیلگر مسائل سیاسی در پاسخ به این سوال که آیا با روی کار آمدن دولت جدید نوع روابط با کشورهای عربی منطقه نیز تغییر می‌کند یا خیر، تاکید کرد: من فکر می‌کنم ذائقه‌های کاندیدای انتخابات در برخی موارد سیاست خارجی شبیه به هم است و در برخی موارد اختلاف نظر وجود دارد. به طور مثال اگر برخی از نماینده‌های افراطی نو‌اصول‌گرا رای بیاورند حتما در مناسبات بین آمریکا و موضوع هسته‌ای چالش‌های بیشتری شکل خواهد گرفت ولی هرکسی چه از جناح اصول‌گرا و چه از اصلاح‌طلب‌ها بر‌سرکار بیاید به سمت کاهش تنش با کشورهای عربی حرکت خواهد کرد، از جمله بحرین که واقعا تنش بین این دو کشور به نفع هیچ‌کدام نبود.
این سیاستمدار و استاد دانشگاه اضافه کرد: کاهش تنش‌زدایی با کشورهای منطقه یکی از کارهای خوب دولت مرحوم رئیسی بود و از سیاست‌های قابل دفاع دولت سیزدهم به حساب می‌آمد. فکر می‌کنم هیچ چیزی به اندازه تنش، جایگاه کشورها را در عرصه بین‌الملل از بین نمی‌برد. من به شخصه معتقدم دنیا در عصر نو‌واقع‌گرایی به سر می‌برد. در این دوران، دنیا گرفتار نوعی بی‌نظمی و هرج و مرج جهانی است که نمونه‌اش را در فلسطین، اوکراین، آفریقا، سودان و … می‌بینم. دوم اینکه در‌این وضعیت منابع ملی دولت‌هاست که اولویت دارد و به نظر من کشوری موفق است که در درگیری‌های توام با هرج و مرج منافع ملی خودش را با محوریت دولت خود پیش ببرد.
فلاحت پیشه افزود: سومین مورد هم از بین رفتن توانایی‌هاست. کشورها زمانی که درگیر تنش باشند مجبورند توانایی‌های خود را هزینه تنش‌ها کند ولی به همان میزان که از تنش دور باشند نه تنها توانایی‌هایشان از بین نمی‌رود بلکه می‌توانند حلقه‌های وصلی را در مناسبات خود ایجاد کنند و گلیم کشور خود را از این تنش‌ها دور نگه دارند. چیزی که من فکر می‌کنم الان در مناسبات ایران و کشورهای عربی شکل گرفته و طرفین سعی در کاهش تنش داشتند. منتهی در این مورد سوم انتظاری که از دولت آینده وجود دارد این است که یک برنامه عملیاتی داشته باشد که بیانیه‌های مثبت دو جانبه را تبدیل به مناسبات عمدتا اقتصادی متقابل تعریف کند. هیچ چیزی در دنیای امروز به اندازه مناسبات اقتصادی در کاهش تنش تاثیر ندارد و به همین میزان هیچ چیزی به اندازه روابط و قراردادهای اقتصادی نقش پیش‌گیرانه را در بازگشت تنش‌ها ایجاد نمی‌کند.
رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس دهم ادامه داد: فکر می‌کنم هرکسی که رئیس‌جمهور آینده میشود باید تمام میزهای وزارت خارجه را مامور کند که برای کاهش تنش و در عین حال برای افزایش مراودات اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی با دیگر کشورها تلاش کنند و برنامه داشته باشند. اینجاست که هیچ کشوری از قلم نخواهد افتاد.
حشمت‌الله فلاحت‌پیشه، رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس دهم در پایان تاکید کرد: در عصر واقع‌گرایی، بدبخت‌ترین کشورها دچار تنش می‌شوند و بدبخت‌تر از آن‌ها کشورهایی هستند که دچار تنش‌هایی می‌شوند که هیچ ارتباطی با منافع ملی آن‌ها ندارد. به همین دلیل من همیشه در نقدهایم می‌گویم در موضوعی مثل اوکراین، ایران گرفتار تنشی شد که هیچ سودی برای منافع ملی‌‌اش نداشت یا مثل تنش با کشورهای عربی که هیچ سودی برای ما نداشت. کسانی که از دیوار سفارت خانه‌ها بالا رفتند و شعار الحاق بحرین به ایران را مطرح کردند و تنش‌ها را افزایش دادند متاسفانه در این مدت مسئول مناصب اجرای مدیریت دولتی کشور شدند. امیدوارم در آینده کسانی مسئول این مناصب شوند که دیدشان به نظام بین‌الملل یک دید سیاست خارجی سودآور باشد نه هزینه ساز!
