سیاسی

به برخی از افرادی که صلاحیتشان برای ریاست جمهوری احراز نشد جفا شد/ نامزدها وعده‌هایی ندهند که از انجام آن مطمئن نیستند/ راز ماندگاری این نظام دو کلمه است؛ جمهوری اسلامی

خبرمهم: حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به رحلت جانگداز معمار کبیر انقلاب فرمودند: جمهوری اسلامی بزرگ‌ترین ابتکار امام خمینی بود.

به گزارش بخش سیاسی سایت خبرمهم، سخنرانی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب به مناسبت سالروز رحلت حضرت امام خمینی (ره) دقایقی پیش آغاز شد.ایشان در ابتدای سخنرانی خود با اشاره به رحلت جانگداز معمار کبیر انقلاب فرمودند: ۱۴ خرداد دیگری فرا رسد و فضای عمومی کشور با یاد و خاطره آن شخصیت عظیم و مرد بزرگ آکنده شد. جمهوری اسلامی بزرگ‌ترین ابتکار امام خمینی بود. ملت ما امروز و تا آینده های دور به نگهبانی از این یاد و خاطره عظیم نیاز دارد. امروز صحبت من خطاب به ملت عزیزمان درباره مهم‌ترین ابتکار امام بزرگوار است.

ایشان افزودند: امام راحل ابتکارات زیادی داشتند، اما جمهوری اسلامی از مهم‌ترینشان بود. این همان مردم سالاری دینی است که زیر سایه جمهوری اسلامی رسمیت پیدا کرد و به عنوان نظام برخواسته از فکر ملت ایران به رهبری امام بزرگوار آغاز شد. در بین نظام های تشکیل شده نظامی را سراغ ندارم که به اندازه جمهوری اسلامی پیش بینی زوالش شده باشد. از روز اولی که جمهوری اسلامی آغاز به کار کرد بدخواهان در داخل و خارج کشور می گفتند که جمهوری اسلامی تا یک ماه؛ شش ماه و … بیشتر باقی نخواهد ماند، اما صلابت و قاطعیت امام و پیروزی ملت ایران در جنگ هشت ساله این همهمه ها را فرو نشاند. راز ماندگاری این نظام دو کلمه است؛ جمهوری اسلامی.

فرمانده کل قوا ادامه دادند: این همهمه‌ها به قدر کم شد که دیگر تا اواخر عمر امام وجود نداشت، اما پس از رحلت امام خمینی (ره) دوباره امید پیدا کردند و اآرزوهای خود را به صورت پیشگویی تکرار کردند. یک حزب فرسوده در سال ۶۹ بیانیه داد و اعلام کرد که جمهوری اسلامی در لبه پرتگاه است و  اگر یک تکان دیگه بخورد ساقط خواهد شد؛ چند سال بعد هم باز یک دسته ای که متاسفانه مسئول هم بودند و جز نمایندگان یک دوره مجلس بودند در نامه ای اعلام کردند که فرصت اندکی برای جمهور ی اسلامی باقی مانده است که البته اینها هم تمایلاتشان شبیه همان گروه ها بود. بارها هم افراد و گروه ها و دسته ها چه در داخل و خارج کشور زیر سایه دشمنان جمهوری اسلامی از این حرف ها می‌زدند و فروپاشی جمهوری اسلامی را به هم نوید می دادند. آخرین بار هم همین دو سال پیش بود که یک آمریکایی‌ بزرگوار با قاطعیت اعلام کرد که جمهوری اسلامی ۴۰ سالگی خود را نخواهد دید؛ من یاد ندارم که در هیچ نظامی انقدر تلاش برای فروپاشی و زوال صورت گرفته باشد.

رهبر انقلاب با اشاره به تلاش‌های دشمنان برای زوال جمهوری اسلامی تصریح کردند: نگاه این افراد به انقلاب‌های دیگر بود، زیرا بسیاری از  انقلاب‌ها مثل انقلاب کبیر فرانسه پس از سال کوتاهی از شروعشان از بین رفتند. انقلاب کبیر فرانسه تقریبا بعد از ۱۵ سال از بین رفت. در بسیاری از کشور‌ها این اتفاق‌ها افتاد. در کشور ما هم ۱۵ سال بعد از فرمان مشروطیت فردی نظیر رضا خان با آن استبداد سیاه روی کار آمد. چند سال بعد هم محمدرضا یک دیکتاتوری سختی را برای مدت‌های طولانی اغاز کرد.

ایشان ادامه دادند: اما الحمدالله انقلاب امام خمینی نه تنها فرو نپاشید، بلکه روز به روز محکم‌تر شد و توفیقات بسیاری به دست آورد و بر موانع غلبه کرد. امروز جمهوری اسلامی هم توسعه یافته‌تر و هم پیشرفته‌تر از سال‌های قبل است. حالا این سوال به وجود می‌آید که راز این پیشرفت چیست؟ راز پرشکوه و افتخار بخش این نظام و ماندگاری این نظام همین دو کلمه جمهوری و اسلامی است. همراهی این دو کلمه با هم و موجودی که از این دو کلمه تشکیل شده باید پایدار بماند. جمهوری یعنی مردم و اسلامی هم یعنی اسلام، مردم سالاری دینی. کار بزرگ امام خمینیِ ما این بود که نظریه جمهوری اسلامی را خلق و آن ر ا وارد میدان نظریه‌های سیاسی گوناگون کرد. در آن دوره نظریه‌های مختلف سیاسی با هم وجود داشتند. اما امام این را وارد کرد و بعد به آن تحقق بخشید و نظام جمهوری اسلامی را به وجود آورد.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای ادامه دادند: امام خمینی (ره) انسان بزرگی بود آن هم در ابعاد مختلف به خصوص دانش و معرفت دینی. پشتوانه بزرگ این نظریه معرفت عمیق به اسلام بود. ایشان اسلام را می شناخت و می‌دانست که حاکمیت اسلامی پیام بزرگ اسلام است و اعتقاد بسیار او به مردم و وفاداری به مردم زبانزد بود. در بحث نظریه اسلامی، هم در بخش اسلامی و هم جمهوری را مربوط به اسلام می دانست . مخالفانی هم این نظریه داشت. درباره حاکمیت اسلام؛ جامعه باید با ارزش های اسلامی و خطوط اسلامی اداره شود که در این باره مخالفان سرسختی وجود داشت. یک دسته مخالفان این نظریه، غیرمذهبی های سکولار بودند که می گفتند دین اصلا چنین شانی ندارد که بخواهد وارد حاکمیت شود، برخی هم که اصلا دین را افیون جامعه می دانستند.

 مخالفانی هم این نظریه داشت. درباره حاکمیت اسلام؛ جامعه باید با ارزش های اسلامی و خطوط اسلامی اداره شود که در این باره مخالفان سرسختی وجود داشت. یک دسته مخالفان این نظریه، غیرمذهبی های سکولار بودند که می گفتند دین اصلا چنین شانی ندارد که بخواهد وارد حاکمیت شود، برخی هم که اصلا دین را افیون جامعه می دانستند. یک دسته هم که معتقد به دین بودند و از موضع دفاع از دین می گفتند که دین نباید آلوده به سیاست شود و باید تقدس خود را حفظ کند.

فرمانده کل قوا اضافه کردند: مخالفان حاکمیت مردمی و مردم سالاری هم دو جبهه بودند، یک دسته لیبرال های سکولار بودند که معتقد به مردم سالاری بودند اما می گفتند که مردم سالاری به دین ربط ندارد و لیبرال ها باید در عرصه جمهوریت و مردم سالاری وارد شوند پس با بخش جمهوری مخالف بودند. یک عده هم می گفتند که حاکمیت دین به مردم ربطی ندارد و مصداق این نمونه دوم را در داعش دیدیدم. امام خمینی این نوآوری بزرگ را در جامعه تحقق بخشید.

 حاکیمت دین را قرآن به طور روشن مطرح کرده؛ اگر کسی این را منکر شود درست در قرآن تدبیر نکرده است. قرآن می‌فرماید پیغمبران را فرستادیم که مردم از آن‌ها پیروی کنند. در چه چیزهایی؟‌ آیات مربوط به قسط، جهاد، حدود و مجازات‌ها. آیات مربوط به قراردادهای بین‌المللی. این آیات یعنی حکومت. این آیات می‌گوید در این موارد باید از رسول اطاعت شود.

ایشان ادامه دادند: البته سنت و حدیث و کلمات پیامبر که وجود دارد. خود رسول اکرم (ص) وقتی که نمایندگان یثرب آمدند و با پیامبر صحبت کردند، پیامبر همین پیمان را از آن‌ها گرفت و گفت می‌آیم به مدینه، ولی تا پای جان باید دفاع کنید. بعد هم که وارد مدینه شد، حاکمیت را بوجود آورد. این حاکمیت مربوط به پیغمبری او بود. بعد از پیغمبر هم با اینکه سر جانشینی ایشان اختلاف بود لکن احدی شک نداشت که هر حکومتی تشکیل شود بر اساس قرآن باید باشد؛ بنابراین مسئله حاکمیت دین و اسلام امر روشنی است. لازمه آن اعتقاد به اسلام است. اما مسئله جمهوریت و مردمسالاری و اعتبار رأی مردم؛ این هم مسئله مهمی است. از دو منظر باید به این نگاه کرد؛ یک منظر جنبه اعتقادی است که قضیه حق و مسئولیت هست یک منظر هم امکان تحقق حاکمیت دین هست که بدون مردم قابل تحقق نیست.

فرمانده کل قوا اظهار کردند: بخش اول که حضور مردم است این از مسئولیت انسان‌ها فهمیده می‌شود. در قرآن و روایات درباره مسئولیت مردم بر سرنوشت جامعه مطالب فراوانی هست. در بیان امیرالمومنین در خطبه معروف به صفین عبارتی دارند که مهم است. می‌فرماید مسئولیت مهم مردم این است که حق اقامه شود. وظیفه امر به معروف وظیفه‌ای عمومی است و یکی از مهم‌ترین معروف‌ها، حکومت حق و عادلانه است و مردم باید به این موضوع، امر کنند. همچنین مسئله لزوم مبارزه با انحرافات جامعه که امیرالمومنین یکی از دلایل پذیرش حکومت را همین می‌داند، می‌فرماید خدای متعال این پیمان را از علما گرفته که به فاصله‌های اجتماعی تن ندهند که یکی از سیری مشرف به موت باشد، دیگری از گرسنگی. بنابراین این مسئولیت، همگانی است. حالا چطور اعمال شود، در زمان‌های مختلف متفاوت است. امروز از طریق انتخابات است. انسان‌ها آزاد هستند که انتخاب کنند، این جزو مسلمات اسلام است.

در بین نظامهای عالم که در یکی دو قرن اخیر تشکیل شده، بنده هیچ نظامی را سراغ ندارم که به اندازه‌ی جمهوری اسلامی پیش‌بینی زوالش شده باشد. از روز اول بدخواهانی که نمیتوانستند تشکیل نظام را هضم کنند، میگفتند این نظام تا دو ماه دیگر و … از بین خواهد رفت.

اینها نگاهشان به خیلی از انقلابها و نظامهای برآمده از انقلابها بود. این انقلابها در سراسر جهان شروع شوق‌انگیز و پایان زهرآگینی داشتند.

کار بزرگ امام بزرگوار ما این بود که این فکر و نظریه‌ی جمهوری اسلامی را خلق کرد و آن را وارد میدان نظریه‌های سیاسی گوناگون کرد. بعد به آن تحققق و عینیت بخشید.

دسته‌ای دیگر میگفتند دین نباید آلوده به سیاست شود و باید تقدس خود را حفظ کند که این افراد سکولارهای مذهبی هستند که مذهبی‌اند اما در واقع سکولارند. یعنی هیچ اعتقادی به دخالت دین در شؤون زندگی ندارند و مخالفت حاکمیت اسلامند.

گفته میشود برخی بخاطر مشکلات معیشتی مردد هستند که در انتخابات شرکت نکنند. نبایستی این چیزها ما را دلسرد کند درباره انتخابات. اگر نابسامانی و ناکارآمدی وجود دارد باید آنرا با انتخاب درست و خوب جبران کنیم نه با عدم انتخاب. اگر ضعفی در مدیریتها وجود دارد راه چاره آن چیست؟ که ما در مدیریتها دخالت نکنیم؟یا نه، یک مدیریت به معنای واقعی کلمه اسلامی و مردمی انتخاب کنیم.

در انتخاب باید دقت کرد. به وعده و حرف نمیشود اعتماد کرد. درباره خارجیها هم همین را میگویم. به مسئولین عزیز در همین قضایای هسته‌ای که در جریان است همین را میگویم. در مسائل مهم کشور هم همینجور است. حرف آسان است. باید نگاه کرد این وعده را که این فرد میدهد آیا در گذشته این فرد عملی وجود دارد که این وعده را تصدیق کند یانه. نامزدها وعده هایی را که مطمئن نیستند میتوانند انجام بدهند را ندهند.

این وعده‌ها به ضرر کشور است. اگر چنانچه به ریاست جمهوری رسیدید و نتوانستید انجام دهید مردم را نسبت به نظام دلسرد میکنید. وعده‌هایی که اهل فن تایید میکنند قابل تحقق است را بدهید، اما این وعده‌هایی که پشتوانه عملی ندارد را این وعده ها را نباید داد چون موجب دلسردی مردم خواهد شد و این گناه است.

در جریان عدم احراز صلاحیت به برخی کسانی که صلاحیتشان احراز نشد جفا شد. به خودشان و خانواده‌هایشان نسبت‌هایی داده شد که معلوم شد خلاف است. فضای مجازی بدون هیچ قید و بندی این مسایل را منتشر کردند. مطالبه من این است که دستگاه‌های مسئول جبران کنند. گزارش‌ها خلاف واقع بود.

جهت دریافت مهم‌ترین خبرها، ایمیل خود را وارد کنید:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بخوانید:

دکمه بازگشت به بالا