به گزارش بخش سیاسی سایت خبرمهم، دیروز کلیات طرح ممنوعالخروجی مسئولان پس از اتمام مسئولیت در کمیسیون قضائی مجلس تصویب شد. نفس این طرحها باعث نوعی فاصله انداختن بین مردم ومسئولان و بدبینی بیشتر میشود، و اینگونه به ذهن مبتادر میشود که مسئولان به شکلی مشکلدار هستند و همه بار و بندیل را بستند و به دنبال فرار به خارج کشورند و نوعی وضعیت اضطراری و خاص را در کشور نشان میدهد که به نظر زیبنده نیست. به هر حال نمایندگانی که این طرح را ارائه دادند اولا باید مشخص کنند که چند نفر از مسئولان به خارج کشور رفتهاند. آیا اساسا این موضوع، مسئله خاص جامعه است که دربارهاش طرح ارائه دادهاند؟ و اگر مسئولی خارج کشور رفته آیا فعل غیرقانونی مرتکب شده و منابعی خارج کرده است؟ در اینباره اگر اطلاعرسانی شفاف صورت گیرد، بهتر است. شاید مسائلی باشد که از آن بیخبریم و بیان اینکه چه مسئولانی از کشور خارج شده و چه منابعی با خود بردهاند، طرحهای اینگونه را در مجلس توجیه کند هرچند طیف تند اصولگرا بیشتر به دنبال این است تا این روزها در راستای تبلیغات انتخاباتی حالت تقدسگونه بگیرد. امیدوارم کسانی که این طرح را ارائه کردهاند چنین نگاهی نداشته باشند. در عین حال منکر اینکه مفاسدی در کشور وجود دارد، نیستیم. مفاسدی که باید با قوانین محکم و درست جلوی آن گرفته شود اما بحث اینجاست که کشورهایی که به لحاظ سلامت اقتصادی در سطح بالا هستند، موضوع را به شکل تبلیغاتی مطرح میکنند یا نهادهایی در نظر گرفتهاند و فساد را مهار کردهاند. درواقع این مسئلهای مهم واساسی است که باید از نگاه ارائهدهندگان طرح روشن شود که آیا هدفشان مبارزه با مفاسد اقتصادی است و آیا نگاه امنیتی به خروج مسئولان دارند و منظور از مسئولان چه ردههایی از مسئولان هست که خروجشان میتواند مشکلساز باشد و این دغدغه را برای عدهای ایجاد کرده که ممنوعالخروجشان کنند. مباحث مهمی که ارائهکندگان باید به خوبی به تبیین آن بپردازند درحالی که از مسائل اساسی جامعه فاصله دارند. مشکل اصلی جامعه مشخص و از جمله عدم سرمایهگذاری به خاطر فقدان درآمد است و این عدم سرمایهگذاری باعث کاهش اشتغال و سطح درآمد مردم شده است. مشکل، مسائل اقتصادی ناشی از تحریمهاست که طیف تندرو هم در این قضیه در کنار دشمن خارجی مقصر است و آنها را هم نمیشود در ایجاد این مسائل نادیده گرفت. کشوری که باید حداقل ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد دلار صادرات و درآمد ارزی سالیانه داشته باشد، الان به رقمی در حدود ۳۰ میلیارد دلار رسیده که به نظر میرسد زنگ خطر جدی است و نمایندگان مجلس باید راهی پیدا کنند تا ثروت ملی افزایش پیدا کند و این مسئله اصلی است. اگر مسائل واقعی کشور در مناقشات جناحی گم شود یا در راستای منافع جناحی نادیده گرفته شود،میتواند خطرناک باشد و با نادیده گرفتن مسائل اصلی کشور، نسخههایی پیچیده شود که کمکی به حل مسائل و مشکلات مردم نخواهد کرد ضمن اینکه وجود دید منفی نسبت به مسئولان مناسب نیست و به بدبینی بیشتر در جامعه دامن میزند. اگر قرار بر این باشد که همه را به شکل خلافکاردر نظر گرفت این خود یک نوع بحران جدی است. طرحهای اینگونه نگاه منفی را تقویت میکند و فاصله بین مردم و مسئولان را بیشتر میکند، دست زدن به مانورهای تبلیغاتی در راستای حل مشکلات کشور گرهگشا نیست. /آرمان ملی