به گزارش بخش سیاسی سایت خبرمهم، دور از ذهن نبود که باز هم مباحث انتخاباتی در کشور آغاز و نوک پیکان هجمه اصولگرایان به سمت مجمع روحانیون مبارز نشانه گرفته شود مانند انتخابات ۹۶ و ۹۲ و همه انتخابات‌های ماقبل آنها. لازم نیست به یافتن علل این هجمه‌ها پرداخته شود چرا که واضح و مبرهن است اصولگرایان به‌ویژه طیف دلواپس آن، نگران نقش‌آفرینی خاتمی در معرفی کاندیدای جریان اصلاحات در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ هستند و تجربه به آنها ثابت کرده که هرگاه اصلاح‌طلبان به اجماع رسیده و در زیر پرچم بزرگان مجمع روحانیون به تصمیم نهایی درباره نحوه حضور در انتخابات رسیده‌اند، نتیجه‌ای جز شکست برای طیف اصولگرا نداشته پس از هر مسیری برای ممانعت از نقش‌آفرینی اعضای مجمع روحانیون بهره می‌برند.
بهانه از یک بیانیه
بهانه جدید دلواپسان اصولگرایان، بیانیه اخیر مجمع روحانیون مبارز است و همان ابتدا از خاتمی، موسوی خوئینی‌ها و موسوی لاری به عنوان نویسندگان بیانیه نام برده‌اند تا مشخص شود، دردشان چیست! براساس آنچه ایسنا منتشر کرده، این بیانیه چنین آغاز میشود: «چهل و دومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی بر ملت بزرگ ایران مبارک باد، گرامی باد فداکاری‌های زنان و مردانی که در برابر حاکمیت مستبد و وابسته پهلوی تا پای جان ایستادند و رژیم پوسیده و ناکارآمد سلطنت را به زباله‌دان تاریخ انداختند و شاهد خدایی شهادت را در آغوش کشیدند.» اما دلواپسان چنین به سیاه‌نمایی درباره آغاز بیانیه پرداختند: «سرآغاز بیانیه مجمع روحانیون مبارز به بهانه پیروزی اسلامی با سیاه‌نمایی مطلق و تصویرسازی از وضعیتی رو به وخامت آغاز میشود.» مشخص نیست فداکاری زنان و مردان در برابر حاکمیت مستبد و وابسته رژیم شاه سیاه‌نمایی است یا انداختن رژیم ناکارآمد سلطنت به سطل زباله؟ کاش مسئولان اتاق تاریک تخریب، از دلواپسی که آشنا به اصل اولیه گزارش‌نویسی است، دعوت می‌کردند تا متن‌های تخریبی را قبل از انتشار مرور کند تا چنین رسوا نشوند.بخش دیگر بیانیه مجمع روحانیون که دلواپسان به تحریف آن پرداختند، توجه این تشکل باسابقه روحانی به مشکلات اقتصادی و سختی‌های آن برای مردم است. در بخشی از بیانیه آمده است: «با کمال تاسف ملت ایران در سطوح مختلف، با دشواری‌ها و رنج‌های بسیار روزگار می‌گذرانند، بخش عظیمی از خانواده‌ها در تنگنای جانکاه معیشتی گرفتار هستند.» این جملات بارها از سوی بزرگان و مسئولان کشور بیان شده و نه تنها نشانی از سیاه‌نمایی ندارد بلکه همراهی با جامعه برای کاستن از سختی‌های آنهاست یعنی جامعه مشاهده کند که مسئولان و دلسوزان از وضعیت معیشتی آنها اطلاع دارند و بی‌تفاوت نیستند اما دلواپسان چنین به تحلیل این بخش بیانیه پرداختند: «در این بیانیه حتی یک کلمه از واژه‌هایی مانند «امید» که ۸ سال بر آن موج‌سواری کرده‌اند دیده نمی‌شود؛ و حتی به خود زحمت نداده‌اند تا دستاوردهای مهم علمی چون پرتاب ماهواره یا دسترسی دانشمندان ایرانی به نسخه جدید از واکسن کرونا که در همان صبح روز انتشار بیانیه به چشم جهانیان آمده را ببینند؛ و تنها از داخل دفتر خود در محله مرفه‌نشین تهران وضعیت معیشتی دلسوزی کرده‌اند، بدون آنکه حداقل در یک جمله کوتاه از مسئولیت‌های خود نسبت به دولت مستقر گفته باشند.» دلواپسان هنوز درک نکرده یا نمی‌خواهند درک کنند که متهم کردن رقیب برای پوشاندن خطاهای خودشان نتیجه‌ای در بر ندارد و مردم سال‌هاست پی به هویت این جریان برده‌اند که اگر چنین نبود در انتخابات مجلس ۹۸ به پای صندوق‌های رای می‌آمدند و در تاخیر حامیان اصلاحات، کاندیداهای جریان اصولگرا را با رای حداکثری به بهارستان می‌فرستادند نه رای حداقلی که نشانه پایان اعتماد به اصولگرایان بود. مدعیان بی‌تفاوتی سران اصلاحات به امید و بی‌توجهی آنها به دستاوردهای اخیر کشور برای رفع دغدغه خودشان باید بررسی دستاوردهای ۴۰ ساله پرداخته و از سهم ناچیز خود در این موفقیت‌ها شرمنده شود نه اینکه حافظان و دلسوزان واقعی کشور را مورد سوال قرار دهند.
حل مشکلات از طریق گفت‌وگو
مشخص نیست چرا دلواپسان ادعای دلسوزی برای کشور دارند اما به اصلی‌ترین مولفه آن یعنی صداقت نه تنها بی‌اهمیت هستند بلکه از عکس آن برای رسیدن به اهدافشان بهره می‌برند به عنوان نمونه نوشتند: «مجمع روحانیون مبارز در مهم‌ترین فراز بیانیه خود به سراغ خانه کدخدا رفته و معتقد است حل مشکلات داخلی و منطقه‌ای ایران تنها از طریق مصالحه با آمریکایی‌ها قابل حل است، پدرخوانده‌های اصلاح‌طلب در این باره نوشته‌اند: امروز پس از روشن شدن نتایج این انتخابات، بی‌شمارند ایرانیانی که فکر می‌کنند فرصتی به وجود آمده است تا مشکلات فیمابین ایران و آمریکا برطرف شود و یا کاهش پیدا کند» اما اصل ماجرا خلاف ادعای دلواپسان است چنانکه در بیانیه اشاره‌ای به مذاکره نشده و چنین آمده است: «امروز پس از روشن شدن نتایج این انتخابات، بی‌شمارند ایرانیانی که فکر می‌کنند فرصتی به وجود آمده است تا مشکلات فیمابین ایران و آمریکا برطرف شود یا کاهش پیدا کند بی‌آنکه لطمه‌ای به اصول و موازین اصلی انقلاب و عزت و استقلال ملت و مصالح ملی وارد آید و ایران باید این فرصت را غنیمت شمارد. درمقابل کم نیستند کسانی که اظهار می‌کنند که این دولت آمریکاست که باید بدون فوت وقت هرچه زودتر و بدون هرگونه پیش‌شرطی تمام تحریم‌های یکجانبه ضد ایران را لغو کند و خساراتی را که از ناحیه این تحریم‌ها بر ایران وارد شده است بپردازد و از منطقه خارج شود یعنی این ما هستیم که باید بگوئیم آمریکا چه باید و چه نباید انجام دهد. بر این باوریم که با قطع نظر از اینکه کدام‌یک از این دو نگاه صواب، یا بر خطاست یا شاید راهکار دیگری می‌تواند پیش روی ایران باشد، باید فضای گفت‌وگو و اظهارنظر و بیان دیدگاه‌ها ایجاد شود و هر فرد یا جناح و هر حزبی با آزادی کامل بتواند نظر خود را برای برون‌رفت کشور از مشکلات بحران‌آفرین کنونی بیان کند» بنابراین مشاهده میشود نشانی از تشویق به رابطه با آمریکا نشده و بیش از همه بر حل مشکلات در داخل کشور از طریق گفت‌وگو تاکید کرده‌اند که البته اصولگرایان دلواپس هیچگاه میانه خوبی با تعامل و گفت‌وگو نداشته و ندارند. این طیف همواره سعی می‌کند با حذف رقیب حتی با روش‌های غیراخلاقی به هدف برسد و جالب اینجاست که موفقیتی هم کسب نمی‌کند. بی‌تردید فشار دلواپسان بر اصلاح‌طلبان و بزرگان این جریان هر روز بیش از گذشته میشود و در نهایت مردم در انتخابات ۱۴۰۰ قضاوت و رای صادر می‌کنند./آرمان ملی
