به گزارش بخش سیاسی سایت خبرمهم، درحالی که در میان جامعه بیش از هر زمانی مردم نسبت به توجه به جناح‌های سیاسی بی‌میل شدند و اصلاح‌طلب و اصولگرا در وضعیتی که معیشت مردم گرفتار شده‌اند اهمیتی ندارد اما در میان جناح‌های سیاسی و حامیان آنها دو قطبی چپ و راست روز به روز افزایش یافته و رقابت برای دستیابی بیشتر به قدرت میان آنها رشد داشته است. حالا دیگر موضوع تنها در میان دو حزب یا جریان سیاسی یا رسانه‌های آنها نیست بلکه موضوع به کشمکش میان دو قوای کشور یعنی مجلس شورای اسلامی و دولت کشیده شده است. در این رقابتی که به نام مردم این دو طیف آغاز شده هرچند مردم کمترین منافع را دارند اما از نام آنها استفاده میشود. رسانه‌های نزدیک به هر دو طیف نیز بر طبل این اختلافات می‌کوبند. موضوع بازهم سیاسی است و نه ملی و مردمی! رنگ و بوی انتخابات ۱۴۰۰ در میان حرکت و سخنان هر دو طرف به خوبی قابل مشاهده است گاه شفاف و گاه در لفافه! حالا مدتی است که بحث برسر یک بسته معیشتی داغ است. اینکه چرا باید مردم به وضعیتی برسند که نیازمند بسته معیشتی باشند سوالی است که مسئولان باید پاسخ دهند اما در صحنه سیاسی ایران هیچ وقت چنین سوالات زیربنایی را شاهد نبوده‌ایم که اینبار باشیم. آنچه همیشه در این عرصه وجود داشته بحث‌هایی سطحی بوده است. حالا در میان دو طیف و دو قوه کشور موضوع برسر این است که چقدر به مردم کمک کنیم! یکی طرح می‌دهد دیگری رد می‌کند اما خودش شبیه به همان طرح را اجرایی می‌کند. دولت از ابتدا گفت با طرح بسته معیشتی مجلس مخالف است چرا که منبع مالی وجود ندارد که این طرح را تضمین کند اما حالا رئیس جمهور اعلام کرده که قرار است کمک‌های معیشتی به بخش‌هایی از جامعه انجام شود. امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی در پایان جلسه علنی صبح دیروز مجلس گفت: آقای رئیس جمهور گفتند با مصوبه ستاد کرونا می‌خواهند برای یک‌سوم جامعه یک بسته معیشتی ١٠٠ هزار تومانی برای چهارماه بدهند. ما از اصل این عمل استقبال می‌کنیم و دیروز هم خدمت دولت محترم تذکر دادیم که افرادی که مشاغل شان به مشکل بر می‌خورد حتماً باید مورد توجه قرار گیرند، ولی سوال این است که مبنا و اختیار قانونی برای اقدامات مالی کجاست؟ وی افزود: این رفتار دوگانه که اگر مجلس تصمیم بگیرد خدمتی به مردم شود نماینده دولت مخالفت می‌کند و بعد خود دولت در ستادی تصمیم می‌گیرد که مجوز قانونی‌اش و عملکردش -چون منابع مالی باید در سقف بودجه و مبتنی بر احکام بودجه باشد و اگر می‌خواهند اصلاحی کنند باید مجوز مجلس را بگیرند- واقعا محل سوال است. قاضی زاده هاشمی در پایان گفت: امیدوارم اینگونه رفتارها ادامه پیدا نکند زیرا عزیزان پاسخی برای افکار عمومی ندارند.
آتش رسانه ای
به نظر می‌رسد با وضعیت اقتصادی موجود هر دو طیف امیدوارند از طریق طرح‌های معیشتی بتوانند بخشی از جامعه را جهت حمایت از خود برای ۱۴۰۰ پای صندوق رای بیاورند. بنابراین هر گروهی تلاش می‌کند خودش را طراح و عامل بسته‌هایی نشان دهد که نهایت اعتبار آنها در حد همان صد هزار تومان بیشتر یا کمتر است، آنهم در وضعیتی که هرکیلو گوشت ۱۵۰ هزار تومان است! در همین حال رسانه‌های جریان اصولگرا نیز در حمله به دولت کم نگذاشته‌اند. روزنامه محافظه کار وطن امروز نوشته است:« بنا بر شاخص‌های اقتصادی، اقتصاد ایران در سال‌های اخیر بدترین شرایط خود را پس‌از انقلاب سپری می‌کند. تورم نقطه به نقطه نزدیک به ۴۰ درصد، رشد اقتصادی منفی ۷ درصد، ضریب جینی ۴۰ درصد، استمرار روند کم‌ارزش شدن پول ملی، افزایش بی‌محابای رقم نقدینگی و رسیدن آن به بیش از ۳ هزار هزار میلیارد تومان، کاهش مصرف کالاهای اساسی در بین مردم و… گوشه‌ای از کتاب مفصل بیماری‌هایی است که در یک دهه اخیر اقتصاد کشور را درگیر کرده است. تمام این مسائل حالا باعث شده دولت حتی نتواند سیاست‌های فاصله‌گذاری و تعطیلی فراگیر را به دلیل نارسایی‌های اقتصادی اجرایی کند و در روزهای اخیر اجبارا باید شاهد از دست رفتن روزانه بیش از ۴۵۰ نفر از هموطنان‌مان باشیم. در چنین شرایطی عاملان اصلی این فاجعه تاریخی به جای اصلاح رویه‌های سابق و اظهار ندامت، نمک بر زخم‌های معیشتی مردم می‌پاشند و می‌گویند عملکرد ما از حافظه مردم پاک نخواهد شد.» روزنامه معلوم الحال کیهان نیز نوشته است:« دولتی که با ضعف، انفعال و بی‌برنامگی آشکار در امور اقتصادی در ۷ سال گذشته مسائل اقتصادی کشور را به آمریکا و برجام گره زده و سفره مردم را هر روز کوچک‌تر از روز قبل کرده است، به‌طور قطع، خود یکی از عاملان مشکلات فعلی بوده و جالب است که از وعده «چنان رونقی ایجاد شود که مردم به یارانه نیاز نداشته باشند» حالا به جایی رسیده که این وضعیت اقتصادی را دستاورد تاریخی می‌نامد.»
نگاه حامیان دولت
از آن طرف میدان حامیان اصلاح‌طلبان و دولت نیز طرف مقابل را به تلاش انتخاباتی متهم می‌کنند. محمد هاشمی از حامیان دولت می‌گوید:تجربه نشان داده شعارهایی که آنان برای مردم سر می‌دهند، وقتی بر سر کار می‌آیند هرگز توان اجرایی‌کردنش را ندارند.
محمد هاشمی رفسنجانی فعال سیاسی اصلاح‌طلب می‌گوید: خیزی که مجلس و در یک کلام جناح راست برای تبلیغات انتخاباتی برداشته، نامطلوب است. ما با انتخابات چندین ماه فاصله داریم و در این اوضاع که کرونا اعصاب مردم را به اندازه کافی بهم ریخته این بحث‌ها بیهوده و نادرست است.
وی ادامه داد: ما نباید در داخل رفتارهایی انجام دهیم که منجر به افزایش فشار بر قشر کم‌برخوردار شود، بلکه باید با یافتن راه‌حل‌های منطقی گره از کار آنان باز کنیم اما جهت‌گیری مجلس در این زمینه صرفاً بر تحریک این قشر علیه دولت متمرکز است در حالی که کاملاً آشکار است سردادن شعار انقلابی‌گری و بیان وعده‌های اغراق‌آمیز صرفاً جنبه تبلیغات انتخاباتی دارد و هیچ پشتوانه درستی برای آن متصور نیستند.
هاشمی رفسنجانی تصریح کرد: رهبری گفتند که باید همه منسجم و متحد باشیم و کنارهم مشکلات را حل کنیم، اما کو گوش شنوا؟ رفع این مشکلاتی که در طول چندین سال رخ داده است، یک‌شبه ممکن نیست. اما برخی در مجلس تنها بر طبل ناامیدی می‌کوبند و مردم را سرخورده‌تر می‌سازند.
وی با تاکید بر اینکه قانون اساسی باید ملاک رفتار ما باشد، اظهار کرد: اگر مجلس طرحی می‌دهد باید دولت بتواند تامین مالی کند، وقتی دولت می‌گوید ندارم و به حق هم می‌گوید، چطور این منابع را تامین کند؟ منابع مالی دولت محدود و مسدود و حتی پول‌های ما در برخی کشورها بلوکه شده است. وقتی در چنین شرایطی قرار داریم، اصرار دوباره و چندباره مجلسی‌ها در این زمینه چه حاصلی دارد؟
اکبر ترکان مشاور سابق حسن روحانی نیز درباره دعوای دو طرف مجلس و دولت می‌گوید: نمی‌توان منکر بهبود مسائل مدیریتی بود اما مشکلات جامعه با این گونه مسائل حل نمی‌شود. به عنوان مثال، سال گذشته ۵۰ میلیارد دلار درآمد ارزی داشتیم اما ۷۰میلیارد دلار هزینه ارزی داشتیم وقتی هزینه ارزی ما ۷۰میلیارد دلار و درآمدمان ۵۰میلیارد دلار است بدین معناست که کمبود ارز داریم؛ همین کمبود ارز موجب میشود که ما با افزایش قیمت ارز مواجه شویم که شاهد این هستیم که بخشی از جهش قیمت ارزی، ناشی از آن است. ترکان بیان کرد: ممکن است با بهبود نظام مدیریتی، محدودیت‌های صادرات نفت، پتروشیمی، میعانات گاز و فلزات را حل کنیم اما بهبود نظام مدیریتی تاثیرش جبران‌کننده تحریم‌ها نیست. این نکته، آن چیزی است که اگر از آن غفلت کنیم به اشتباه رفته‌ایم و نمایندگان مجلس، ضمن همه تلاشهایی که انجام می‌دهند باید حواسشان به این باشد که اصلاح نظام مدیریتی، کار لازمی است و حتما باید به سمت اصلاح نظام مدیریتی برویم. باید از هر فرصتی استفاده کرد که تحریم‌ها را از اقتصاد ایران دور کنیم. این چهره سیاسی اشاره کرد: در واقع باید گفت دعوای مجلس و دولت، ادامه دعوای سرهنگ و حقوقدان است. این دعوا از یک روزی آغاز شده که هنوز هم ادامه دارد و به زمان مناظرات انتخابات گذشته نیز باز می‌گردد.
چه فرقی می‌کند کدام یک برنده شوند؟
درباره این دعواهای جناحی با یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفتگو کردیم. احمد حکیمی پورگفت:«با نگاهی به اخبار و سخنانی که از مقامات مختلف می‌شنویم انتظاری که از همکاری بین قوا در جامعه و مردم وجود دارد را مشاهده نمی‌کنیم. هرچند تاکیداتی وجود دارد و اگرچه گاه در حرف می‌شنویم از همکاری و همراهی می‌گویند اما در عمل گاهی این اتفاق نمی‌افند. نتیجه چنین روندی نیز این است که هزینه‌های بیشتری به کشور متحمل میشود و مردم باید سختی‌های بیشتری را تحمل کنند.» دبیرکلی حزب اراده ملت با بیان اینکه کفه سیاست در ایران بسیار سنگین است و هر مسئله‌ای وارد کشمکش و کش و قوس‌های سیاسی و جناحی میشود، افزود:«نتیجه این مباحثه و رقابت‌های جناحی تا به حال برای مردم عایدی نداشته است.» او اظهار داشت:«متاسفانه شاهد هستیم که مباحثی که دارای جنبه‌های فنی و کارشناسی دارد نیز مقهوم اهداف سیاسی میشود و البته این موضوع گرفتاری تازه‌ای نیست بلکه عرصه سیاسی ایران سال‌ها است که با این مشکل مواجه است. اما نکته‌ای که وجود دارد در روندی معکوس این مشکل روز به روز بیشتر میشود» این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در ادامه گفت:«علت و راه حل آن نیز مشخص است و بارها آن را فریاد زده‌ایم چرخه قدرت و سیاست در ایران منطقی و اصولی نیست
در واقع به‌جای محوریت یافتن احزاب شاهد هستیم مناصب انتخابات با نقش‌آفرینی گروه‌های ذی نفوذ مورد فشار بوده است؛ گروه‌هایی که تابلو ندارند و پاسخگو نیستند. راه عبور از این شرایط تقویت تحزب در کشور است اما مشخص نیست چه زمانی قرار است این چرخه معیوب پایان یابد و چه زمانی در مسیری درست قرار است حرکت کنیم.»
حکیمی‌پور تاکید کرد:«بحث‌هایی مانند بسته معیشتی به مردم، فنیو کارشناسی است و نباید با دیدگاه‌ها و اغراض سیاسی مورد بررسی و توجه قرار گیرد. باید با استفاده از ظرفیت‌های کارشناسی مانند کمیسیون‌های مجلس و کمیسیون‌های مشترک دولت و مجلس طرح بررسی و سپس یک صدای واحد شنیده شود اما در ایران متاسفانه در اکثر موضوعات کمتر این صدای واحد را شاهد هستیم. در مقابل یک طناب کشی سیاسی میان جناح‌ها در جریان است. تا نتوانیم قوای مختلف کشور را به عنوان پتانسیل و موتورهای محرک در کنار هم تقویت کنیم اهداف کشور پیش نمی‌رود و هزینه‌های بالایی ایجاد می‌کند که مردم را اذیت می‌کند. در مقابل اما جناح‌ها و مسئولین به دنبال توجیه هستند و هرکسی تلاش دارد با مبرا ساختنخود دیگری را عامل مشکلات معرفی کند این درحالی استکه در بحبوحه این وضعیت گرفتاری‌های مردم همچنان روی زمین مانده است و به آن توجهی نمی‌شود.
اگر نگوییم عقب می‌رویم در خوشبینانه‌ترین حالت باید گفت درجا می‌زنیم.» از او درباره نتیجه این طناب کشی سیاسی در انتخابات۱۴۰۰ پرسیدیم که پاسخ داد: «چه فرقی می‌کند کدام یک برنده باشند، همه درحال تلاش برای برنده شدن هستند اما کسی نمی‌پرسد در نتیجه اصلی وضعیت جامعه چه تفاوتی می‌کند، البته مردم هم دیگر گوششان به این بحث‌های جناحی بدهکار نیست، آنها همه را به یک چشم می‌بینند و می‌گویند «اینا همشون یکی اند»، زمانی در این کشور حرف «ما» بود اما اکنون تبدیل به «اینا» شده است که این مسئله خوبی نیست و باید تلاش کنیم این وضعیت اصلاح شود.» دبیرکل حزب اراده ملت تصریح کرد:«نگاه جزیره‌ای و بخشی به مسائل کلان یکی از آفت‌هایی است که با آن مواجه هستیم، سیستم باید بتواند از این شرایط عبور کند، بحث شخصی شده است، آقای قالیباف زمانی رئیس مجلس نبود یک رقابت را برد و حالا رئیس مجلس است اما چه کاری از پیش برده است؟ آقای روحانی رئیس جمهور نبود و توانست برنده شود و به عنوان رئیس جمهور انتخاب شود. اما چه کاری انجام داد؟» حکیمی پور در پایان گفت:«سه شاخصه اصلی امنیت ملی، منافع ملی و وحدت ملی است که تمام سیاست‌ها باید از این قیف عبور کنند و نباید معیارهای جناحی وارد آن شود، به عنوان یک کارشناس سیاسی از نسلی که برای اهداف و آرمان‌های خود هزینه داد و از وضعیتی مانند جنگ عبور کرد در شرایط فعلی این دعواهای جناحی تاسف برانگیز است.»/آفتاب یزد
