به گزارش بخش بین المللی سایت خبرهای فوری، ساناز نفیسی: هیچ یک از احزاب شرکت‌کننده در انتخابات پارلمانی رژیم اسرائیل نتوانستند اکثریت کرسی‌های کنست را به خود اختصاص دهند. داده‌های حاصل از نظرسنجی‌هایی که بعد از پایان انتخابات منتشر شد، نشان می‌دهد که حزب لیکود به رهبری بنیامین نتانیاهو و حزب موسوم به آبی و سفید به ریاست بنی گاتس در موقعیت نسبتا برابری قرار دارند و هیچکدام نتوانستند اکثریت کرسی‌ها را در اختیار داشته باشند. با شمارش ۶۳ درصد آرا، حزب لیکود با به دست آوردن ۲۵,۱ درصد آرا می‌تواند در حدود ۳۰ تا ۳۲ کرسی کنست را از آن خود کند و حزب آبی و سفید با کسب ۲۵.۸ درصد آرا ۳۲ تا ۳۴ کرسی را در اختیار داشته باشد. طبیعتا این مسئله ضربه‌ای مهلک به نتانیاهو وارد کرد و به گاتز این فرصت احتمالی را داد تا زمینه را برای ایجاد حکومت ائتلافی فراهم کند. در چنین شرایطی احتمال تغییر نخست‌وزیر نیز منتفی نیست. تحلیلگران فارغ از اختلاف اندک آرای میان حزب لیکود و حزب آبی و سفید بر این باورند که انتخابات اخیر بی‌بی را بی‌اعتبار کرد. شاید بهترین عبارت را آنشل پف‌فر روزنامه‌نگار اسرائیلی در توصیف شکست نتانیاهو به کار برد. او نوشت: «تابوی ریاست یکدههای نتانیاهو در هم شکست». با این حال اسرائیلی‌ها هنوز تجربه انتخابات سال ۱۹۹۶ را از یاد نبرده‌اند. در آن برهه زمانی تصور می‌کردند رهبر حزب کارگر قرار است بر مسند نخست‌وزیری تکیه بزند. با این تصور خوابیدند اما صبح روز بعد نتانیاهو به عنوان نخست‌وزیر برگزیده شده بود. حال باید دید بلوک راست متشکل از احزاب راست افراطی و اولترا ارتدوکس‌ها با حزب گاتز که رویکردش ایجاد کابینه‌ای غیر‌مذهبی و سکولار است، قادر خواهند بود به ائتلاف دست یابند یا خیر.
سرنوشت کابینه جدید در دستان لیبرمن
پس از پایان انتخابات پارلمانی، بنی گاتز، رئیس پیشین ارتش رژیم اسرائیل و بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر این کشور اعلام کردند که مذاکرات خود را با نمایندگان سایر احزاب برای تشکیل دولت ائتلافی آغاز خواهند کرد. حالا لیبرمن فرصت یافته است تا حضورش در عرصه سیاست را برجسته‌تر کند. او خود را کینگ میکر توصیف کرده است و به خوبی می‌داند تصمیمش در شرایط کنونی می‌تواند سرنوشت سیاسی این سرزمین را تحت تاثیر قرار دهد. آویگدور لیبرمن، فعالیت سیاسی‌اش را در دهه ۱۹۹۰ با حضور در دفتر نخست‌وزیری بنیامین نتانیاهو آغاز کرد. او سپس در کابینه نتانیاهو بر مسند وزارت دفاع رژیم صهیونیستی تکیه زد. او با تاسیس حزب رادیکالی موسوم به «اسرائیل خانه ما» از بنیامین نتانیاهو فاصله گرفت و حقیقتا به رقیب بی‌بی در کارزار سیاسی اسرائیل تبدیل شد. حالا حزب تندروی لیبرمن می‌تواند در ائتلاف با یکی از این دو حزب، نقشی تعیین‌کننده در شکل‌گیری کابینه بعدی رژیم اسرائیل ایفا کند. لیبرمن به طور سنتی میان اجتماع مهاجران روسی-اسرائیلی محبوب است. او در شرایط کنونی تلاش دارد تا در قامت قهرمان اسرائیلی‌های سکولار مانور دهد. لیبرمن گفته که خواهان شکل‌گیری حکومت وحدت ملی است؛ حکومتی که در چارچوبش احزابی که نماینده جامعه مذهبی اولترا ارتدوکس فعالیت نداشته باشند. پس از انتخابات پارلمانی ماه آوریل، پافشاری لیبرمن بر اجباری شدن سربازی برای همه و از جمله برای محصلان مدارس دینی، باعث شد که گفت‌وگوها بر سر تشکیل دولت ائتلافی بی‌نتیجه بماند. همین موضوع زمینه را برای برگزاری انتخابات پارلمانی زودهنگام فراهم کرد. اکنون نیز، اختلاف‌نظر بین احزاب همچنان چالش بزرگ پیشاروی تشکیل حکومت ائتلافی رژیم اسرائیل قلمداد میشود. لیبرمن روز دوشنبه پیش‌بینی کرده بود که کابینه رژیم صهیونیستی سکولار خواهد بود. رویترز در این باره نوشت: «لیبرمن، متحد پیشین و رهبر حزب “اسرائیل خانه ما” کسی که زمانی متحد بی‌بی بود و حال شده رقیب، می‌تواند در معادلات سیاسی بعدی نقش تعیین‌کننده‌ای را ایفا کند. از همین رو لیکود و حزب آبی و سفید بدون حمایت لیبرمن و از آنجایی که نتواسنتد اکثریت کرسی‌ها یعنی ۶۱ کرسی را به خود اختصاص دهند، نمی‌توانند بدون حمایت حزب راست‌گرای تحت حمایت “کینگ میکر” مانور دهند. طبیعتا در چنین شرایطی لیبرمن که ۹ یا ۱۰ کرسی به خود اختصاص داده، قادر خواهد بود نقش تعیین‌کننده‌ای در معادلات سیاسی داشته باشد.
سناریوهای احتمالی در مورد دولت جدید
پیش از برگزاری انتخابات پارلمانی سناریوهای متعددی درباره نتایج حاصل از آن ارائه شد. براساس یکی از سناریوها حزب لیکود به همراه سه حزب دیگر راست‌گرا (بلوک راست‌گرا) و مذهبی می‌توانست اکثریت کرسی‌های پارلمان را به خود اختصاص دهد. اگر این سناریو محقق می‌شد بی‌بی با ۶۱ کرسی از مجموع ۱۲۰ کرسی پارلمان قادر بود کابینه‌اش را تشکیل دهد؛ کابینه‌ای که در رابطه رژیم صهیونیستی با فلسطینی‌ها از رویکردی تند پیروی می‌کرد. بی‌بی برای خشنودی احزاب راست افراطی و جلب آرایشان پیش از برگزاری کارزار گفته بود که در صورت پیروزی، دره اردن و شهرک‌های یهودی‌نشین در مناطق اشغالی ساحل غربی رود اردن را به اسرائیل ضمیمه خواهد کرد. با این حال بسیاری از تحلیلگران سناریوی دوم یعنی تشکیل حکومت وحدت ملی را محتمل‌تر می‌دانستند. بدین معنا که هیچ‌یک از ۱۰ حزب فعال در انتخابات نتوانند اکثریت کرسی‌ها و آرا را از آن خود کنند. این همان شرایطی است که ایجاد شده و بر طبق سنت سیاسی رژیم صهیونیستی، رئیس‌جمهور این کشور با همه احزاب مذاکره خواهد کرد تا بدین طریق بتواند نخست‌وزیر بعدی را برگزیند. اگر همه احزاب تصمیم‌گیری در این زمینه را به رئیس‌جمهوری بسپارند، در چنین صورتی او از نامزدی که به اعتقاد او بیشترین شانس را دارد، خواهد خواست تا کابینه جدید را تشکیل دهد. ناظران می‌گویند در شرایط کنونی اگر نتانیاهو مامور تشکیل کابینه شود و نتواند حمایت احزاب راست افراطی و مذهبی را به دست آورد، ممکن است برای اتحاد با احزابی که متحدش نیستند خیز بردارد تا بدین طریق زمینه را برای تشکیل حکومت ملی فراهم کند. محتمل‌ترین شریک برای تشکیل حکومت وحدت ملی حزب میانه آبی و سفید خواهد بود. بنی گتز، رهبر این حزب و رقیب اصلی نتانیاهو اعلام کرده که به دلیل احتمال اعلام جرم علیه بی‌بی به حکومت به رهبری او نخواهد پیوست. سناریوی سوم شکست دوباره نتانیاهو در تشکیل حکومت است. در چنین شرایطی حزب لیکود ممکن است او را برکنار کرده و راه را برای تشکیل یک حکومت ائتلافی بین خود و حزب آبی و سفید هموار کند. در آن حالت بنیامین نتانیاهو در عرصه سیاست اسرائیل منزوی خواهد شد. تاکنون هیچکس در حزب لیکود به صورت علنی این موضوع را مطرح نکرده ولی در صورت شکست نتانیاهو در تشکیل حکومت ائتلافی، ممکن است کنار گذاشتن او مطرح شود. اگر احزاب میانه‌رو و چپ‌گرا در پارلمان اکثریت را به دست بیاورند، بنی گتز در مقام نخست‌وزیر بدون نیاز به احزاب دست راستی می‌تواند با همراهی حزب کارگر و اتحاد دموکراتیک (حزب تازه تاسیس سکولار و طرفدار محیط زیست) یک حکومت ائتلافی تشکیل دهد.
انتخابات یا رفراندومی برای تایید بی‌بی
دومین انتخابات پارلمانی رژیم اسرائیل در حالی برگزار شد که بنیامین نتانیاهو بیش از همه از سیاست خارجی برای پیروزی در انتخابات بهره گرفت، اما هیچکدام نتوانست زمینه‌ساز پیشتازی‌اش شود. شاید نتانیاهو این حقیقت تلخ را از پیش پیش‌بینی کرده بود و برای آن که در رقابت‌ها دست بالا را داشته باشد، جنگ‌های کوتاه مدتی علیه غزه، حشد الشعبی عراق، سوریه، حزب‌الله لبنان و بار دیگر غزه به راه انداخت، اما این تاکتیک برایش نتیجه‌ای معکوس داشت. رسانه‌های اسرائیلی هفته گذشته گزارش دادند که نتانیاهو برای به تعویق انداختن انتخابات قصد داشت در نواز غزه دست به عملیات نظامی بزند تا بدین طریق فرصت بیشتری برای کسب آرا داشته باشد. اعضای کابینه با او هم‌صدا بودند، با این حال بی‌بی نتوانست مقام‌های امنیتی و فرماندهان ارشد ارتش رژیم صهیونیستی را با خود هم‌صدا کند. در این میان ویچای ماندلبلیت، دادستان کل برابر نخست‌وزیر ایستاد و گفت رضایت کلامی نمی‌تواند مقدمه‌ای برای آغاز جنگ شود. این موضع‌گیری برنامه‌های نتانیاهو را نقش بر آب کرد. اسرائیلی‌ها برای دومین بار در سال جاری پای صندوق‌های رای رفتند تا سرنوشت کابینه آینده این سرزمین را مشخص کنند. تحلیلگران بر این باورند که انتخابات انجام‌شده بیش از آن که کارزاری برای آینده سیاسی قلمداد شود، نوعی همه‌پرسی برای بی‌بی بود. شاهد هم همان‌گونه که مایر کوهن، تحلیلگر مسائل اسرائیل گفته این کارزار برای نتانیاهو هم فرصت قلمداد میشود و هم تهدید. به باور او اگر بی‌بی شانس آورد و بتواند به واسطه حکومت ائتلافی نخست‌وزیر باقی بماند، ممکن است برای پرونده فسادش قرار منع تعقیب صادر شود. اما اگر میدان را به حریف واگذارد آن زمان آینده سیاسی‌اش مبهم و پیچیده خواهد شد.
پایان یک دهه نخست‌وزیری!
نتایج ۹۲ درصد آرای شمارش‌شده تا نخستین ساعات بامداد چهارشنبه ۲۷ شهریور نشان می‌دهد که هر دو حزب لیکود و آبی و سفید ۳۲ کرسی کنست (پارلمان اسرائیل) را به دست آوردند. به بیانی دیگر این دو رقیب نتوانستند ۶۱ کرسی جادویی را از آن خود کنند. با این که آرای نتانیاهو اندکی بیش از گاتز است، با این حال فرمانده پیشین ستاد مشترک به واسطه آن که در دو حوزه انتخابیه اکثریت را از آن خود کرده بود، مدعی پیروزی است و می‌گوید می‌خواهد از تخریب دموکراسی جلوگیری کند. نتانیاهو هم در نخستین سخنرانی‌اش بعد از انتخابات، وعده ایجاد حکومت صهیونیستی قدرتمند را داد. طبق داده‌ها حزب «اسرائیل خانه ما» به رهبری لیبرمن ۹ کرسی را از آن خود خواهد کرد و این در حالی است که ارتدوکس‌های شاس ۸ تا ۹ کرسی کنست را به دست خواهند آورد. چهار حزب عربی هم که تحت عنوان فهرست مشترک ائتلافی را در این انتخابات مشارکت کردند، بین ۱۱ تا ۱۳ کرسی کسب می‌کنند. در انتخابات جاری حقیقت برجسته اتحاد چهار حزب عرب بود، چهار حزبی که در ماه آوریل درگیر دودستگی بودند اما این بار لیست واحدی را ارائه دادند. طبیعتا این مسئله می‌تواند نقطه عطفی در حضور برجسته اعراب در اسرائیل محسوب شود. به گزارش سی‌ان‌ان حدود ۶۸ درصد شهورندان واجد شرایط از میان ۵,۸۸ میلیون رای‌دهنده در اسرائیل، کرانه باختری و بیت‌المقدس شرقی در انتخابات شرکت کردند تا حزبی را برگزینند تا رهبری کنست را عهده‌دار شود. رای‌گیری ساعت ۷ صبح به وقت محلی آغاز شد. ۱۱ هزار و ۱۶۳ مقر برای حضور رای‌دهندگان مشخص و ۳۱ حزب برای به دست آوردن ۱۲۰ کرسی پارلمانی رقابت‌شان را آغاز کردند. پنج ماه پیش حزب لیکود به رهبری بنیامین نتانیاهو و حزب «آبی و سفید» از جناح لیبرال میانه به سرکردگی بنی گاتز ۳۵ کرسی از مجموع ۱۲۰ کرسی کنست را را از آن خود کردند. در آن زمان «رووین ریولین» رئیس رژیم صهیونیستی، نتانیاهو را مأمور تشکیل کابینه ائتلافی کرد. با این حال او نتوانست چنین ائتلافی را تشکیل بدهد. از همین رو با اعلام انحلال پارلمان زمینه برای برگزاری انتخاباتی زودهنگام هموار شد. در تاریخ رژیم اسرائیل این نخستین باری است که سرزمین‌های اشغالی در یک سال درگیر دو کارزار می‌شوند.
