به گزارش بخش بین المللی سایت خبرهای فوری، سابقه مشاهده یوفو در قطب جنوب به سال‌ها قبل برمی‌گردد. با هربار ادعای دیدن یوفوها در این منطقه، گزارش‌هایی آن را تایید میکنند و رسانه‌ها، به شایعات در اینباره دامن میزنند و درنهایت تا مدتی ماجرا فراموش میشود. با اینهمه وجود یوفو در قطب جنوب از موضوعات موردعلاقه شکارچیان بشقاب پرنده است و هر از گاهی دوباره نقل مجالس میشود. عدهای از شکارچیان یوفو با اصرار باور دارند که اولین بار در سال ۱۹۶۵ و روی یکی از جزایر قطب جنوب به نام «دیسپشن»، بشقابپرندهای با حرکات عجیب درحال پرواز بودهاست. حالا براساس ادعای یک یوفوشناس به نام «اسکات وارینگ» و با استفاده از نقشه گوگل، ناحیه سقوط یوفوی بیگانگان در قطب جنوب دیده شدهاست. اصل دیدن یوفو یکطرف و ادعای مشاهدهاش در جنوبی‌ترین محدوده سیاره زمین، محیطی که دمای هوا می‌تواند به منفی ۹۰ درجه سانتیگراد برسد، یک طرف دیگر. وارینگ اما میگوید بهرغم سرمای هوا و شرایط سخت قطب، سخت درگیر پیگیری ردپای بیگانگان است و توانسته نشانههایی از آن‌ها در نقشه گوگل پیدا کند: «مطمئن هستم که یک یوفوی سقوط‌کرده در منطقه‌ای از قطب جنوب دیدم. بخشی از بال این یوفو پیچ خورده و قسمت عمیق آن ذوب شدهبود و نشانههای سوختگی روی آن دیده می‌شد. من در اصل به دنبال پایگاه این موجودات در قطب بودم ولی با این سفینه روبهرو شدم که به نظر می‌رسد مدت زمان زیادی از سقوط آن گذشته است». وارینگ ادامه می‌دهد: «این فضاپیمای بیگانگان ۹۶ متر طول داشت و دنباله آن ۴۸۸ متر بود. به‌نظر می‌رسید از موادی ساخته شدهباشد که در سطح مریخ وجود دارد».
این اولین بار نیست که کسی ادعاهایی عجیب و علمی- تخیلی درباره قطب جنوب مطرح می‌کند، شاید خالی از سکنه بودن این منطقه و دشواری انجام اکتشافات در آن باعث شدهاست که هر چندوقت یک‌بار یک نظریه‌پرداز و چه بسا یک خیالپرداز، داستانی عجیب را به این منطقه ربط دهد؛ از وجود مرکز فرماندهی موجودات فضایی و هرم‌های عظیم گرفته تا پایگاه‌های مخفی که قدرت‌های جهانی نمی‌خواهند کسی از وجود آن‌ها بویی ببرد، داستان دیدن یوفوها همچنان مبهم و سر به مهر است و گزارش‌های ضد و نقیض درباره آن به جذابیت این موضوع اضافه کردهاست.
