به گزارش بخش بین المللی سایت خبرهای فوری، آیا ترامپ دیوانه است یا به قول روان شناسان اختلال شخصیتی دارد؟ پس از سرنگون شدن پهپاد آمریکا توسط موشک ایرانی دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا موضع گیریهای متفاوت و گاه متناقضی از خود نمایش داد. او در اولین پیام توئیتری خود گفت که ایران اشتباه بزرگی مرتکب شده است. در ساعات بعد، به گفته خودش آمریکا برای واکنش نظامی به ایران آماده شده بود، اما در واپسین لحظات حمله نظامی را متوقف کرده است تا از جان باختن ۱۵۰ نفر ایرانی جلوگیری کند.
ترامپ همان روز درتماسی تلفنی با محمد بن سلمان ولیعهد عربستان رفتارهای ایران را پرتنش توصیف کرد.
چند ساعت بعد نیز در گفت و گو با شبکه ان بی سی از تمایلش برای مذاکره با رهبر معظم انقلاب و حسن روحانی سخن گفت. رئیس جمهور آمریکا یک روز بعد از این ابراز تمایل گفت می خواهد تحریم های بیشتری علیه ایران وضع کند. سپس گفت که حمله نظامی گزینه ای است که همچنان روی میز قرار دارد.
او همچنین گفت: آیا می‌دانستید که روز پنجشنبه یک هواپیمای دیگر با ۳۸ سرنشین در حال پرواز بوده است؟ این هواپیما در رصد ایرانی‌ها بود اما آنها از شلیک به این هواپیما خودداری کردند. به نظرم این کار آنها بسیار عاقلانه بوده است. ما بابت اینکه آنها دست به چنین کاری نزدند، قدردانیم. این تصمیم بسیار خردمندانه بود.
ترامپ که اعلام کرده بود ۱۰دقیقه قبل از انجام حمله نظامی علیه ایران آن را متوقف کرده است یک بار دیگر موضع خود را تغییر داد و در پیامی توییتری نوشت: من هیچ گاه آن‌طور که افرادی به غلط گزارش می‌دهند، حمله علیه ایران را لغو نکردم، و فقط این بار پیش رفتن آن را متوقف کردم. اما او همین موضع را نیز تغییر داد و در گفت و گو با شبکه ان بی سی اعلام کرد واشنگتن دنبال جنگ با تهران نیست.
وی همچنین علی رغم آنکه به مذاکره با رهبری و رئیس جمهور ایران ابراز تمایل کرده بود، تحریم جدیدی علیه رهبر انقلاب و دفتر ایشان وضع کرد.
اما آیا این تصمیمیات متغیّر از آشفتگی ذهنی رئیس جمهور ایالات متحده نشات می گیرد؟ در همین ایام بود که مطلبی از یک روانشناس به نام «جان گروهول» در رسانه های داخلی ترجمه و بازنشر شد.
این روانشناس در سایت تخصصی «سایکو سنترال» نوشت: چرا این جمهوری خواه اینگونه صحبت می کند. چرا حرف های مسخره و غیر عادی بر زبان می آورد و سپس یک یا دو روز بعد حرف هایش را پس می گیرد؟
در بخشی از مطلب او آمده است: آقای هاوارد گاردنر، روان شناس رشد و پروفسور دانشگاه هاروارد در این ارتباط می گوید: «آقای ترامپ به طور قابل توجهی خصوصیات نارسیسیستی را از خود بروز می دهد».
آقای بن مایکلیس، روان شناس بالینی نیز وضعیت روانی آقای ترامپ را نمونه یک اختلال «شخصیت خودشیفته» میداند.
آقای جرج سیمون، روان شناس بالینی است که در ارتباط با رفتارهای ضد اجتماعی سمینار و سخنرانی برگزار می کند. او در ارتباط با آقای ترامپ می گوید: «من در حال جمع آوری همه ویدئوهای او هستم تا از آن ها در کارگاه های خود استفاده کنم، زیرا هیچ کس بهتر از او این خصوصیات رفتاری (ویژگی های ضد اجتماعی) را بروز نمی دهد».
البته صحبت کردن درباره سلامت روان رئیس جمهور کنونی آمریکا چیز جدیدی نیست. پیش از کتابی با عنوان «پدیده خطرناکی به نام دونالد ترامپ» توسط دکتر باندی لی و با همکاری ۲۷ روانشناس و روانکاو آمریکایی منتشر شده بود. این گروه از روانشناس و روانکاو آمریکایی معتقدند که اختلالات خلقی، همچنین واقعیت‌گریزی جنون‌آمیز و نوعی پارانویا و روان‌گسیختگی در رفتارهای ترامپ وجود دارد.
برای بررسی بیشتر این موضوع جماران نظر یک روانشناس و یک تحلیلگر مسائل سیاست خارجی را جویا شده است.
ترامپ جزو توافق ناپذیرترین روسای جمهور آمریکا در ۱۰۰ سال اخیر است
مهدی ملک محمد، روانشناس گفت: ترامپ قبل از به دست آوردن کرسی ریاست جمهوری فرد شناخته شده ای بود. به همین خاطر روانشناسان آمریکا درباره او مطالعات زیادی انجام داده بودند. روانشناسان در تحقیقاتشان بر روی زندگی ترامپ متوجه شدند که دونالد ترامپ ترکیب نادری از ویژگی های شخصیتی دارد و ما در مورد آدم های کمی است که می توانیم شاهد چنین ترکیب ویژگی های شخصیتی باشیم.
وی افزود: روانشناسان شخصیت های مشهور، او را در پنج عامل بزرگ شخصیت مورد بررسی قرار دادند و متوجه شدند ترامپ در توافق پذیری با دیگران سطح پایینی دارد؛ او جزو توافق ناپذیرترین روسای جمهور آمریکا در صد سال اخیر است. او در سطح بالایی از برون گرایی قرار دارد. همچنین سطح بالایی از عصبی بودن را در شخصیت خود به نمایش می گذارد. ترکیب اینها ما را با یک انسان غریب و کمتر پیش بینی پذیر مواجه می کند. یکی از اهداف علم پیش بینی پذیری است و قرار است ما با مطالعه علمی شخصیت یک فرد بتوانیم آینده او را پیش بینی کنیم. اما ترامپ تقریبا دست روانشناسان را در این حوزه بسته است.
این روانشناس به بررسی های دن پی مک آدامز، استاد روان‌شناسی دانشگاه نورث وسترن آمریکا درباره زندگی و شخصیت ترامپ اشاره می کند و می گوید: آدامز در بررسی های خود متوجه شده است که تجربه کودکی و همچنین تاجر بودن ترامپ نیز به مدد چنین اتفاقاتی آمده است.
دنیا جای خطرناکی است دونالد!
وی با بیان اینکه خاطره ای از کودکی دونالد ترامپ که در ذهن او نقش بسته است، گفت: پدر دونالد ترامپ یکی از ملّاکان بزرگ در منطقه منهتن نیویورک بود. وقتی ترامپ در مورد زندگی خود نقل قول می کند می‌گوید، «وقتی با پدرم برای دریافت اجاره از مستاجرانش همراه می شدم می دیدم پدرم بلافاصله بعد از زنگ زدن به سمت در پشتی ساختمان می رود. وقتی از او پرسیدم چرا این کار را انجام می دهی پدرم پاسخ می داد: اینها فریب کارند و وقتی من زنگ را می زنم متوجه می شوند که من هستم و برای فرار از دادن اجاره از در پشتی فرار می کنند. سپس افزود، دنیا جای خطرناکی است دونالد!»
این روانشناس افزود: دونالد ترامپ همه دوران زندگی خود را با این آموزه پدری سپری کرده است. تقریبا از ابتدای ریاست جمهوری او سایه جمله پدرش را بر همه مواضع سیاسی او و درباره تمام مناطق جهان سایه مشاهده می کنیم. ترامپ آمریکا را از همه کنوانسیون ها و معاهدات بزرگ بین المللی خارج می کند و به صراحت می گوید که دیگران دارند ما را می دوشند. البته این موضع باعث نمی شود که او به جنگ با دیگران بنشیند. ما با یک تاجر مواجه ایم که حواسش هست که تا حد امکان تحمل و بردباری نشان دهد تا طرف مقابل ترغیب شود و این یک رسم بسیار پرسود در تجارت است. شما باید بردباری داشته باشید تا سرمایه شما پاسخ مطلوب را بدهد. ترامپ در تجارت هایش تقریبا همین کار را انجام داده است.
تشویق، تحقیر، تطمیع و تنبیه چرخه مداوم ترامپ در سیاست و تجارت
ملک محمد بر این باور است که ترامپ در تجارت و سیاست از یک الگوی مشخص استفاده می کند.
وی در تشریح این موضوع گفت: ترامپ برای ترغیب طرف مقابل هم از چماق و هم از هویج استفاده می کند. برای او فرقی ندارد که طرف مقابلش ایران، اروپا و یا روستاییان زمین آبردین اسکاتلند باشند. ترامپ در سال ۲۰۰۶ تصمیم می گیرد که در آبردین اسکاتلند زمین گلف بزرگی بسازد. این کار منوط به این بود که روستاییان منطقه زمین های خود را بفروشند. روستاییان زیر بار نمی رفتند. ترامپ ماه ها و حتی سالی را برای ترغیب آنها سپری کرد. مدل او در ابتدا تطمیع بود اما بعد از آنکه تطمیع پاسخ گو نبود آنها را تحقیر می کند و سپس دست به تهدید می زند. تشویق، تحقیر، تطمیع و تنبیه چرخه مداومی است که ترامپ برای رسیدن به هدف خود و در موضوعات مختلف مدام از آن استفاده می کند.
این روانشناس ادامه داد: ترامپ در دو سال و اندی که از ریاست جمهوری اش می گذرد نشان داده است که جهان سیاست را خارج از قواعد تجارت نمی بیند. وقتی من به زندگی ۳۰ سال اخیر او نگاه می کنم بین همه این سالها و دوران ریاست جمهوری او یک هماهنگی یک هماهنگی می بینم. شما الان با همان ترامپ دوران تجارت مواجه هستید. او در تعاملاتش با چین، کره شمالی و تقریبا می توانیم بگوییم در مورد ایران هم از همین چرخه تشویق، تحقیر، تطمیع و تنبیه استفاده می کند. محتوای توئیت های هر روز ترامپ در مورد ایران متناقض می شود. کسی که با زندگی نامه، زندگی گذشته و سبک های ارتباطی او آشنا نباشد گیج می شود.
ترامپ آدم را گیج می کند اما خودش گیج نیست
این روانشناس برخلاف افرادی که اظهارات متناقض و رفتارهای ترامپ را از سر اختلالاتی شخصیتی می دانند معتقد است که او کاملا می داند چه طرحی در سر دارد.
ملک محمد گفت: تاجری مثل ترامپ از گیج کردن طرف مقابل لذت می برد اما در نظام فکری او گیجی نیست. اینگونه نیست که دونالد ترامپ نداند که دارد چه می کند. طرح او درباره ایران و جهان دقیق و برنامه ریزی شده است. با این حال آن را در برابر جهان مغشوش و آشفته به تصویر می کشد. این وضعیت مشابه آن است که شما در فرآیند رسم یک نقاشی حاضر باشید و متوجه نشوید که این نقاشی چیست، اما خود نقاش می داند که دارد چه کار می کند. به همین خاطر من با این نگاه که ترامپ یک دیوانه است مخالفم؛ هرچند که این تحلیل ها از سوی روانشناسان انجام شود.
این روانشناس ادامه داد: من بر اساس مطالعه ای که بر روی زندگی ترامپ داشته ام به شدت معتقد هستم که او اختلال شخصیتی ندارد. شخصیت ترامپ از استانداردهای ریاست جمهوری آمریکا دور است. آمریکایی ها در ۱۰۰ سال اخیر رئیس جمهوری را با این ویژگی ها تجربه نکرده اند. همه آنها تقریبا شبیه همدیگر با مواضع سیاسی متفاوتی بودند. متفاوت بودن ترامپ به معنای این نیست که او فردی دارای اختلالات روانی است.
جان بولتن و پمپئو ترامپ را راهبری می کنند یا آموزه پدرش؟
اما اگر شما جای اهالی روستای آبردین اسکاتلند، طرف مقابل ترامپ در تجارت و یا از سیاستمداران ایران بودید با او چگونه رفتار می کردید؟
ملک محمد در پاسخ به این سوال گفت: طرف مقابل ترامپ باید از این چرخه ای که او استفاده می کند اطلاع داشته باشد. این چرخه بسیار برنامه ریزی شده است. من به هیچ وجه با این مدل که اصرار دارد کسانی ترامپ را راهبری می کنند سازگار نیستم و معتقدم که اتفاقا این ترامپ است که آنها را راهبری می کند. ترامپ به شدت در پیروی از جماعت ناسازگار است. شما هیچ جا نمی بینید که ترامپ از کسی یا چیزی تبعیت کرده باشد. یادتان باشد رهنمود کلی پدر ترامپ برای همیشه در ذهن او حک شده است؛ دنیا جای خطرناکی است دونالد! منظور از این حرف این نیست که ایران جای خطرناکی است، بلکه ترامپ در ذهن خودش معتقد است حتی جان بولتن و پمپئو آدم خطرناکی هستند. شما این را در تغییرات زیاد کابینه او شاهد هستید. او مدام کسی را که از فرآیند خود خارج می شود را تحمل نمی کند. ترامپ آقای تیلرسون را به خاطر انتقاد از رئیس جمهور به شدت تحقیر کرد.
این روانشناس افزود: دیگران باید حواسشان باشد که برای ترامپ اصل بر رسیدن به هدف است. رسیدن به هدف نیز یعنی وادار کردن طرف مقابل به تن دادن به خواسته های ترامپ. او برای این هدف کلی چرخه تشویق، تطمیع، تهدید و تنبیه را می سازد. این مکانیزم در برابر رهبر کره شمالی و جهان برای ترامپ پاسخ داده است. اروپا که در دوران اوباما آمریکا را به دنبال خود کشیده بود حالا به دنبال ترامپ راه افتاده است. چین که مدام می گفت ما به وضعیتی که ترامپ در سر دارد تن نمی دهیم اکنون با او پای میز مذاکره نشسته است. کشورهای عربی میلیاردها وارد بازار آمریکا کرده اند. تنها جایی که مدل ترامپ در حال حاضر جواب نداده ایران بوده است.
ترامپ را یک معلول ذهنی در نظر نگیریم
ملک محمد در ادامه گفت: دو هفته پیش یک خبرنگار از ترامپ درباره انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا پرسید. او نیز پاسخ داد من عادت ندارم بازی را ببازم؛ هیچ وقت در زندگی بازنده نبودم. این نگرش باعث می شود که او همه تلاشش را به کار بگیرد که ایران را هم به تن دادن به بازی خود وادار کند. او شخصیتی نیست که از فرآیندی که استفاده می کند خسته شود. اگر ما بخواهیم این مکانیزم را بی اثر کنیم باید متوجه باشیم که با یک نظام هماهنگ در رفتارها مواجه هستیم نه با یک فرد دیوانه یا معلول ذهنی. وقتی این را متوجه شویم بازی طرف مقابل ما را عصبی نمی کند. وقتی عصبی نمی شویم هم طبیعتا بهتر بازی می کنیم. ترامپ باور دارد که در کره شمالی بازی را برده است اما همانطور که رسانه های آمریکایی می گویند کیم جونگ اون فقط در ظاهر بازی را به ترامپ باخته و هیچ یک از فعالیت های هسته ای خود را تعطیل نکرده است و همچنان به توسعه فعالیت های هسته ای خود ادامه می دهد.
این روانشناس گوشزد می کند که طبیعی است که باید حواسمان باشد که ترامپ از ما به عنوان ابزاری برای پیروزی در انتخابات ۲۰۲۰ استفاده نکند؛ یعنی اتفاقی در ایران رخ ندهد که او بخواهد برای منفعت خود در سیاست فعلی آمریکا استفاده کند. همه این ها نیازمند شناخت شخصیت ترامپ و وارد نشدن به این بازی است که ما با یک دیوانه مواجه هستیم. یادمان باشد چیزی که ترامپ را راهبری می کند این است که «دنیا جای خطرناکی است.»
ترامپ دیوانه نیست؛ بازیگری عاقل نقش دیوانه است
مهدی مطهرنیا، تحلیلگر مسائل بین الملل نیز در این خصوص به جماران گفت: در وهله نخست باید باور کنیم که ترامپ در حد و اندازه هایی بیش از آنچه توقع می رفت در واشنگتن بروز و ظهور پیدا کرده است. او توانسته تا حدود زیادی به وعده های خود در کمپین انتخاباتی اش جامه عمل بپوشاند. ترامپی که در روزگار سر کار آمدن خود در کاخ سفید با بزرگ ترین تظاهرات زنان آمریکا در مخالفت با ریاست جمهوری خود مواجه بود اکنون در آستانه مرحله دوم انتخابات ریاست جمهوری قرار دارد.
وی افزود: ترامپ در نظرسنجی های گوناگون در زمان نزدیک به دور دوم نبرد انتخاباتی نسبت به این دوران دیگر روسای جمهور آمریکا وضعیت بهتری را به خود اختصاص داده است. از این رو این نوع نگاه ها که ترامپ دیوانه است یا اختلال شخصیت دارد یک نگاه جانبدارانه و یا به گونه ای واکنشی است. من بر این باورم که ترامپ با وجود آنکه ترامپ یکی از مسن ترین روسای جمهور ایالات متحده آمریکاست اما تلاش می کند طراوت رفتاری خود را برای ایجاد فضای مناسب برای کنش های تهاجمی خود آماده کند.
مطهرنیا با تأکید بر اینکه ترامپ نقش بازیگر دیوانه را ایفا می کند، افزود: این حرف به آن معنا نیست که دیوانه است، بلکه عاقلی است که نقش خود را به خوبی فهمیده است و با استفاده از از تجربه های تجارت و ورود خود با هدف گذاری های مشخص فردی برای خود وارد صحنه سیاست شده است.
ترامپ از ایفای نقش دیوانه هنری کسینجر لذت می برد
آیا ترامپ نقش نوشته شده برای خود را می پسندد؟ این استاد دانشگاه با بیان این سوال گفت: من می توانم بگویم او از ایفای این نقش لذت می برد. نوع برخورد او در دست دادن با روسای جمهور و مقامات عالی رتبه کشورهای قدرتمند آمرانه، نشان دهنده نوعی چیرگی درونی و روانی نسبت به رقبا و یک خودبرتر بینی والادستی است. او در کنفرانس گروه ۲۰ پوتین که ورزشکارترین رهبر جهان شناخته می شود را چنان به طرف خود می کشد که اگر حواسش نباشد به راحتی پرتاب می شود. در همین اجلاس گروه ۲۰ در برخورد با نخست وزیر اسپانیا یا محمد بن سلمان ولیعهد عربستان شوخی های خاصی را از خود بروز می دهد که انگار می خواهد کودک درون خود را زنده و در عین حال غرور درونی خود را شکوفا کند.
تحلیلگر مسائل بین الملل افزود: ترامپ از زاویه نگاه به روسای جمهور آمریکا و منطبق با موازین سنتی و کلاسیک روسای جمهور پیشین ایالات متحده آمریکا نیست. از ترامپ نمی توان توقع داشت که آبراهام لینکلن باشد. همانگونه که نمی توان از آبراهام لینکلن توقع داشت که به طور کامل جفرسون باشد. ترامپ در سال ۲۰۱۶ به ریاست جمهوری رسیده است؛ یعنی زمانه ای که ایالات متحده از انقلاب صنعتی چهارم وارد انقلاب صنعتی پنجم می شود و جامعه ایالات متحده آمریکا در پوست اندازی شدیدی در بنیادهای زیرین قدرت قراردارد و در لایه های رویین قدرت در حال شکل دادن به نظم آینده جهانی و محتوا بخشیدن به آن است. ترامپ آمده است نقش یک بازیگر قدرتمند، پرنشاط، آماده مبارزه برای ایجاد نظم نوین جهانی با محوریت آمریکایی را به نمایش بگذارد. لذا این کاراکتر و شخصیت منطبق با این ماموریت ایفای نقش بازیگر دیوانه است که هنری کسینجر آن را طراحی و نگاشته است.
اینکه بگوییم ترامپ تعادل روانی ندارد از روی عدم ادراک سپهر سیاسی اوست
مطهرنیا اظهار کرد: اینکه بگوییم ترامپ دیوانه است یا تعادل روانی ندارد از روی عدم ادراک سپهر فعالیت سیاسی او در دو حوزه رفتارهای فردی و کنش های سیاسی است. من او را دیوانه نمی دانم اما بازیگری بسیار متبحر می خوانم که نقش بازیگر دیوانه را به خوبی ایفا می کند.
وی یادآور شد: بعد از شلیک موشک از سوی ایران به پهپاد آمریکایی آن هم پس از اتهامی که در مورد با حمله نفتکش ها یا حمله به فجیره به تهران وارد شده بود همه فکر می کردند ترامپ تحریک می شود و فکرمی کردند او برای آنکه بتواند قدرت برتر ایالات متحده آمریکا را به نماش بگذارد واکنش نظامی نشان خواهد داد. اما در عین حال که او را دیوانه خوانده اند و با وجود آنکه گفته می شود او تحت تاثیر گروهی موسوم به گروه B مانند جان بولتون و پمپئو قرار دارد، در بزنگاه ها کنترل بر رفتار و کنش خود را به نمایش می گذارد و سپس بسیار ماهرانه سعی می کند خود را چهره ای حافظ حقوق بشر و جان انسانها و به ویژه جان ۱۵۰ ایرانی مطرح کند.
مطهرنیا افزود: کسی که در دست دادن با رهبران جهان آنگونه عمل می کند، در بین اعضای گروه ۷ چنان روی صندلی دست به سینه و با غضب می نشیند که دیگران باید دور او گرد بیایند و به حرف های او عمل کنند و در گروه ۲۰ کودک درون خود را برساخته می کند دیوانه نیست. بلکه می داند نقشی که ایفا می کند نقش بازیگر دیوانه است و به خوبی در نقش خود فرو رفته و در بزنگاه ها رفتارهای خود را کنترل می کند. جماران
