سناریوهای ۵ گانه انتخابات آمریکا

به گزارش بخش بین المللی سایت خبرمهم، انتخابات ایالات‌متحده آمریکا با توجه به سیگنال‌های موجود نشان‌دهنده نوعی از گذار تاریخی است. اگرچه راستی‌آزمایی این نگرش در گرو بررسی سناریوهای مختلفی است. در مرحله نخست باید بپذیریم که نظرسنجی‌ها نشان‌دهنده علاقه مردم به یک شخصیت در رقابت‌های کمپین‌های حزب دموکرات و جمهوریخواه در آمریکا محسوب می‌شود و این نظرسنجی‌ها از قواعد علمی پیروی می‌کند. ولی به هر تقدیر در مکانیسم رای‌دهی در آمریکا نیز جایگاه آنها تعریف شده است. چرا که بسیاری از روسای جمهوری که کمپین‌های انتخاباتی خود محبوب هستند در هفته‌های آخر با وضعیت‌های متفاوت مسیر مختلفی را می‌پیمایند و این فاصله‌ها کم یا زیاد می‌شود و اکنون نیز این فاصله‌ها وجود دارد. این معنا زمانی بیشتر مورد توجه است که قانون انتخابات در آمریکا متکی بر کارت‌های الکترال است که اکثریت و اقلیت را در کنار هم بر مبنای اکثریت نسبی و استیلای این اکثریت قرار می‌دهد. اگر در چارچوب قوانین انتخاباتی آمریکا یک کاندیدا در ایالت‌هایی که دارای جمعیت فراوان‌تر و بالتبع دارای کارت‌های الکترال بیشتر است بتواند اکثریت نسبی یعنی ۵۰ به‌علاوه یک را به‌دست بیاورد تمام کارت‌های الکترال موجود در آن ایالت به آن کاندیدا واگذار می‌شود تا رئیس‌جمهور آمریکا در پرتو کارت‌های الکترال بیشتر به قدرت برسد و رئیس‌جمهور دولت فدرال در جایگاه رهبری ۵۰ ایالت بتواند در چارچوب قانون اساسی در وضعیت داخلی و بین‌المللی در این گستره وسیع تعاملات قدرت عمل کند. لذا نمی‌توان نظرسنجی‌ها را نادیده گرفت. اما همین نظرسنجی‌ها در زمان‌هایی موجب شده که با وجود رای بیشتر کاندیدای یک حزب موجباتی ایجاد شود تا در پرتو آن یک فرد دیگر که دارای کارت‌های الکترال بیشتر ولی رای کمتر است، پیروز شود که در سال ۲۰۱۶ نمونه آن را دیدیم. ولی انتخابات به نوعی برخورد و رودررویی منجر نشد و در نهایت ترامپ به‌سرعت توانست موفق شود. اما در تاریخ‌هایی مانند ۱۸۶۷ و ۱۸۲۴ اگر اشتباه نکنم این رقابت‌ها موجب رودررویی و عدم پذیرش رقبا از سوی یکدیگر شد و مسیر جریان به مراجع ذیربط از کنگره آمریکا، دیوان‌عالی و مجالس ایالتی منتهی شد. آنچه هم‌اکنون دیده می‌شود آن است که این مسیر اکنون نیز حداقل خود را نمایش می‌دهد و این احتمال بالا وجود دارد که کاندیداها در صورت پیروزی طرف‌های دیگر آن را پذیرا نباشند و تا ۲۰ ژانویه حداقل به طول بینجامد و انتخاباتی طولانی را در آمریکا به همراه داشته باشد. مزید بر آن در ۲۰ ژانویه بعد هم با توجه به وضعیت آمریکا از منظر دموکراتیک و پوست‌اندازی‌هایی که از وجوه گوناگون نیروهای پیشران بر این قضایا وجود دارد موجبات تظاهرات گسترده دیگری را نیز در آمریکا و ایالت‌های مختلف شاهد باشیم که در چارچوب همان اصطکاک ایجاد شود. لذا به نظر می‌رسد انتخابات ریاست‌جمهوری این دوره یک انتخابات قابل تعمق و تاملی خواهد بود و سناریوهای مختلفی هم در ارتباط با آن مطرح است. سناریوی تعویق که اساسا سناریوی دور از دسترس است و نمی‌تواند انتخابات به تعویق بیفتد باوجود اینکه تلاش‌هایی در این زمینه از سوی کمپین ترامپ به طور محسوس یا نامحسوس شکل گرفته است. از طرف دیگر سناریوی تعلیق وجود دارد که اکنون با توجه به این معنا تا ۲۰ ژانویه به نظر می‌رسد این سناریو نسبت به سناریو تعویق‌ شدنی‌تر و محتمل‌تر باشد. سناریوی دیگر سناریوی تحویل است که آن هم نسبت به سناریوی تعویق دور از دسترس می‌نماید./آرمان ملی