مناطق محروم ایران، با وجود ظرفیت‌های بالقوه‌ی فراوان، از چالش‌های متعددی در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و راهبردی رنج می‌برند. فقر، بیکاری، کمبود زیرساخت‌ها، و عدم دسترسی به امکانات آموزشی و بهداشتی، از جمله مهم‌ترین این چالش‌ها هستند.
به گزارش بخش اقتصادی سایت خبرمهم، صابره خلیلی در یادداشتی برای گروه رسانه‌ای خبر‌های فوری مهم نوشت: سیستان و بلوچستان به عنوان یکی از محروم‌ترین استان‌های ایران، در سال‌های اخیر شاهد تلاش‌هایی برای اجرای طرح‌های توسعه‌ای بوده است اما شاید، آنطور که باید نتوانسته شرایط را بهبود ببخشد.
اما به طور کلی چه اقداماتی می‌توانند بهتر شدن شرایط مناطق محروم را به ارمغان آورند؟ شاید اقداماتی مانند شناسایی و به کارگیری ظرفیت‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی هر منطقه، تلاش برای جلب مشارکت فعال مردم در فرآیند برنامه‌ریزی، اجرا و نظارت بر طرح‌های توسعه‌ای، استفاده از فناوری‌های پاک، آموزش مهارت‌های لازم به مردم محلی و ایجاد فرصت‌های شغلی برای آنان، تلاش برای توسعه زیرساخت‌ها و بهبود دسترسی به امکانات آموزشی و بهداشتی تنها راه حل بخشی از چالش های مناطق محروم باشند.
به علاوه باید توجه داشت که دولت و بخش خصوصی، هر دو در قبال توسعه‌ی مناطق محروم مسئولیت دارند. دولت باید با ایجاد قوانین و مقررات حمایتی، زمینه‌ای برای سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در این مناطق فراهم کند. همچنین، وظیفه‌ی دولت است که زیرساخت‌های مورد نیاز را احداث کند و به ارائه‌ی خدمات آموزشی و بهداشتی به مردم این مناطق بپردازد. بخش خصوصی نیز می‌تواند با سرمایه‌گذاری در طرح‌های تولیدی، خدماتی و گردشگری، به ایجاد اشتغال و رونق اقتصادی در مناطق محروم کمک کند.
به طور کلی توسعه‌ی مناطق محروم، نیازمند اتخاذ رویکردی جامع و بلندمدت است. با برنامه‌ریزی دقیق، مشارکت فعال مردم محلی، و حمایت دولت و بخش خصوصی، می‌توان به توسعه‌ای پایدار و متوازن در این مناطق دست یافت و شاهد ارتقای سطح زندگی و رفاه مردم این مناطق بود.
