سجاد جاوید
به گزارش بخش اقتصادی سایت خبرمهم، بارها پیش آمده است که مسئولین جای مدیریت صحیح و خدمتگزاری از مردم طلبکار هم بودهاند و جای عذرخواهی و تغییر شیوه مدیریت غلط، مردم را ترغیب کردند به قیاس خود با مردم کشورهایی چون یمن، سوریه، عراق، افغانستان و از این دست کشورهای جنگ زده.
دلیلش هم این است که بگویند اگر ما نبودیم شما هم الآن مانند این کشورهای جنگ زده بودید. درحالی که وقتی حتی به بعضی از این کشورهای جنگ زده سفر میکنیم متوجه میشویم که چقد پول ما بیارزش است و واحد پول همین کشورهای جنگ زده با ارزشتر از ماست، به معنای اینکه دخل و خرج مردمشان با هم میخواند گرچه در بحث مدیریت شهری و حقوق شهروندی جنگ زده و دور از بهداشت هستند، اما از نظر واحد پولی آنها باارزش است و تورم و رکود کشور ما را هرگز ندارند. خوب در جواب این مسئولین باید گفت ما که جنگ زده نیستیم ارزش واحد پولی کشورمان یک دهم، یک بیستم همین کشورهای جنگ زده است، حال اگر جنگ زده بودیم که ارزش پول ما یک صدم میبود. شما بروید خداروشکر کنید که مسئول کشوری شدید که دارای منابع طبیعی و مردمی با سابقه تاریخی دیرینه است و با این همه سوءمدیریت و هدر دادن سرمایه ملی باز هم منابع الهی و طبیعی وجود دارد. آنچه قابل تامل است سیاستی است که مسئولین جهت کسب درآمد کشور و جبران سوءمدیریتها و کاهش ارزش پول ملی در پیش گرفتهاند. گرچه از سویی مردم را ترغیب به قیاس خود با کشورهای جنگ زده میکنند اما جهت کسب درآمد کشور و رفع کمبود بودجه و پرداخت بدهیهای کشور به بانکهای جهانی از سیاستهای مالیاتی و گمرکی، قیمتگذاری دلاری انرژی و سوخت و آب تقلید مینمایند. در سادهترین مثال بالفعل صداوسیما بارها از برنامههای ماهواره برای تولید برنامه و جهت جذب مخاطب شبکه ملی تقلید نموده است. مسئولین محترم توقع دارند با شیوه مدیریت ریالی، مردم دلاری و یورویی هزینه خدمات ارائه شده را پرداخت کنند.
۲. فرضیه:
چرا مردم ما خود را در زمینه رشد و تعالی با کشورهای پیشرفته قیاس نکنند؟ چرا مسئولین درخصوص شیوه مدیریتی از کشورهای پیشرفته تقلید نمیکنند؟ چرا عدالت اجتماعی درخصوص عرضه و تقاضا در بحث مدیریت شهری و حقوق شهروندی و اجتماعی توسط مسئولین رعایت نمیشود؟
۳. پیشنهاد و راه کار:
اینکه مسئولین باافزایش قیمت انرژی و آب و سوخت و همچنین افزایش دهکهای مالیاتی و افزایش هزینههای گمرکی از کشورهای پیشرفته تقلید نمایند ولی در ارائه خدمات به مردم و انجام وظایف خود مانند مدیران همان کشورهای پیشرفته عمل ننمایند، تبعیضی آشکار است که هرگز در هیچ حکومت عادلی پذیرفته نیست چه برسد به حکومت اسلامی، زیرا که در حکومت اسلامی اولویت آرامش و آسایش جامعه و خدمتگزاری به مردم است. عدالت اجتماعی ایجاب مینماید که براساس منابع طبیعی و انسانی قیمتگذاریها انجام شود، یعنی اگر کشوری دارای منابع طبیعی است باید ارائه آن منابع به مردم خود را ارزانتر ارائه کند تا کشوری که منابع طبیعی ندارد و جهت ارائه باید از کشور ثالثی وارد کند. پس از این که قیمتگذاری عادلانه براساس وارد کننده یا صادرکننده بودن و محاسبه قیمت تمام شده انجام شد، حال وقتی خدمات ارائه شد و هزینه آن از مردم دریافت شد، نوبت به این میرسد که آیا آن مالیات و گمرکی که از مردم دریافت میکنند را برای خود مردم خرج میکنند یا با سوءمدیریت، سرمایه مردم و کشور را هدر میدهند. وقتی مسئولین میخواهند مانند کشورهای پیشرفته محاسبه کنند باید مانند مدیران همان کشورها مدیریت کنند، اتفاقا اینگونه مردم ما راضیتر خواهند بود. زیرا در آن کشورهای پیشرفته عدالت اجتماعی خیلی بهتر و بیشتر رعایت میشود. بهعنوان مثال هزینه وارد کردن یک خودرو خارجی به کشور اینقدر بالاست که حداقل ۳ برابر مبلغی است که خود آن کمپانی به مردم کشورش ارائه میکند. اما کافی است تحقیق و تفحص از گمرک بشود که این همه پول را کجا در خدمت مردم خرج میکنید؟ آن وقت همه چیز روشن میشود که عدالت اجتماعی رعایت نمیشود. به قولی مردم را دعوت به ساده زیستی میکنند بعد جهت محاسبه مالیات و گمرک و هزینههای انرژی و سوخت و آب سبک و سیاق کشورهای پیشرفتهای را عمل مینمایند که آنها را کافر میخوانند.