به گزارش بخش اقتصادی سایت خبرمهم، پای درد دل مسافرانی که ساعت هفت و هشت صبح مسافر مترو و اتوبوس هستند، می‌نشینید همه مشکل دارند و مجبورند پی جریمه یک میلیون تومانی را به جان بخرند یا اینکه کرونا بگیرند، اما چراغ مغازه‌شان خاموش نشود و پولی شب برای زن و بچه‌شان ببرند.همچنین صدها هزار نفر نیز یا برای گرفتن بیمه بیکاری به سازمان تامین اجتماعی شهرشان مراجعه کرده‌اند یا بیکار در خانه نشسته‌اند.
اواخر سال ۹۹ بود که عبدالرضا رحمانی‌فضلی، وزیر کشور گفت: «در سال ۹۹ بیش از یک میلیون ایرانی شغل خودشان را از دست داده‌اند.» اما رئیس مرکز آمار در ۵ آذر ۹۹ گفته بود: در فصل بهار امسال و در پی شیوع کرونا، میزان اشتغال نزدیک به ۳ درصد کاهش یافت. در سه ماهه نخست سال جاری حدود ۲ میلیون نفر از بازار کار ایران خارج شده‌اند.» این درحالی است که میلیون‌ها نفر بیکار در انتظار کمک‌های دولت از محل جریمه‌ها هستند یا بسیاری مجبورند در اوج شیوع کرونا و محدودیت‌ها به سرکار بروند.
فقط کافی است ساعت ۸ صبح سوار اتوبوس شوید و جای سوزن انداختن نیست. یکی از آنها می‌گوید: «۲۰سال در یه کارگاه تراشکاری کار کردم و به‌دلیل خرابی بازار و گران شدن تجهیزات، شغلم را از دست دادم. در یک سال گذشته با سه بچه به دنبال یک لقمه نان هستم، یک مدت در تولیدی زیره کفش کار می‌کردم، اما بعد از ۶ ماه دوباره یه عده‌مون رو تعدیل کردند و ۳ ماه بیکار شدم.
حالا نیز در یک فروشگاه کفش و کیف کار می‌کنم و به سرکار می‌روم.» او که دو ماسک به صورت زده به این روزهای کرونایی اشاره می‌کند و می‌گوید: «هیچ حمایتی از مشاغل آزاد نمی‌شود، اگر هم دولت به آنها پولی هم بدهد کارگران بی‌اطلاع هستند و صاحب مغازه همیشه هشتش گرو نهش است. با ۲۰۰ و ۳۰۰ هزار تومان یارانه که نمی‌شود زندگی را گذراند».
یکی دیگر از مسافران اتوبوس نیز حرف‌های او را تایید می‌کند و می‌گوید: «چرا دولت همیشه از ما بی‌پول تر است. پس صدها میلیارد تومان جریمه متخلفان و بچه پولدارهایی که رفتند شمال به کجا رفت؟ کرونا یه درد، بیکاری یه درده و سیر کردن شکم زن و بچه یه درد دیگه. من در کارگاه چوب کار می‌کردم. بعد از ۱۰سال، چند وقت پیش بیکار شدم.زنم مشکل قلبی داره و اگر به سرکار نروم هزینه‌های دارویش را چطور فراهم کنم؟ کرونا چیه برای ما بیچاره‌ها، ما روزی صد بار می‌میریم و زنده می‌شیم. زنم سکته کنه بیفته روی دستم بهتره یا از کرونا بمیرم؟» این گفته‌ها درحالی مطرح میشود که علیرضا رئیسی، سخنگوی ستاد ملی مقابله با کرونا گفته است: «اگر تعطیلات نصفه و نیمه باشد، آمار مرگ و میر چهار رقمی خواهد شد.»
کــارگــران ســاختمــانــی هیــچ حمایتی نمی‌شوند
اما در این رابطه و سیل بیکاران، حسین حبیبی، عضو هیات‌مدیره کانون عالی شوراهای اسلامی کار در مورد وضعیت کارگران بیکارشده در دوره کرونا می‌گوید: «شرایط کرونایی خارج از اراده کارگران است و در خیلی مواقع قراردادها موقتا به حالت تعلیق درآمده یا کارگاه‌ها تعطیل شده‌اند.
چون این شرایط خارج از میل و اراده کارگران است، تا زمانی که شرایط به حالت اول برنگردد، آنها مشمول دریافت بیمه بیکاری می‌شوند. متاسفانه کارگران ساختمانی که جزو مظلومترین قشر هستند، چون در تامین‌اجتماعی، رابطه کارگری و کارفرمایی برای آنها تعریف نشده، نمی‌توانند از بیمه بیکاری بهره‌مند شوند. امیدواریم دولت ۳درصد را برای کارگران ساختمانی نیز پرداخت کند تا آنها هم مشمول بیمه بیکاری شوند»
جریمه‌ها در خزانه دولت
در طول یک سال گذشته انواع و اقسام جریمه‌ها برای متخلفان کرونایی در نظــر گرفته شده است.«جریمه ۲۰۰ هزار تــومانی بــرای کتمان بیماری کرونا»، «جریمه ۳۰۰ هزار تا ۱.۵ میلیون تومانی در انتظار اصناف متخلف»، «تردد پلاک غیربومی در شهرهای قرمز به ازای هر روز تردد یک میلیون تومان و در شهرهای نارنجی ۵۰۰ هزار تومان»، « جریمه تردد شبانه هر ۲۴ ساعت ۲۰۰ هزار تومان» و… فقط کافی است که صحبت‌های چند روز پیش رئیس پلیس راهور از آمار جریمه‌های سال گذشته که مستقیم به خزانه دولت رفته را بشنویم تا بدانیم چرا مردم تمایلی به ماندن در خانه ندارند. سردار هادیانفر در روز ۱۶ فروردین گفته بود:
«براساس مصوبات ستاد ملی مقابله با کرونا بیش از ۶ میلیون و ۳۰۰ هزار فقره اعمال قانون صورت گرفته که بیش از ۵۵ درصد اعمال قانون‌ها مربوط به تردد شبانه است. در سال گذشته ۱۰۹ میلیون فقره جریمه اعمال شد و ۶ میلیون و ۳۰۰ هزار فقره اعمال قانون براساس ابلاغ ستاد ملی است. مبلغ کل این جرائم ۵۸۰۰ میلیارد تومان بود که ۴۴۸۰ میلیارد تومان آن (معادل ۷۸ درصد) وصول شده است.» البته سردار هادیانفر نیز مانند مسئولان وزارت بهداشت اعلام کرده است که از این مبالغ، پولی به حساب ناجا نمی‌رود و مستقیم در خزانه دولت است.
به باور کارشناسان و جامعه شناسان، مردم وقتی تاثیر جریمه‌ها را در زندگی و سفره خالی‌شان، مخصوصا در اوج دوران کرونا مشاهده نمی‌کنند می‌گویند که این جریمه‌ها منبعی برای تامین کسری درآمد و بودجه دولت شده است! نمی‌گویم این موضوع حقیقت دارد، اما مردم اینطور برایشان تلقی میشود. رئیس کمیسیون بهداشت مجلس شورای اسلامی درباره اختصاص این مبالغ جریمه می‌گوید: مبالغ جریمه‌های کرونایی به خزانه دولت واریز میشود، ما معتقدیم ستاد ملی مقابله با کرونا فرا قانونی عمل می‌کند و تصمیمات مجلس و دیگر نهادها را نمی‌پذیرد و تابع نظرات خود است.
حسینعلی شهریاری معتقد است که هیچ کسی نمی‌تواند به این ستاد بگوید که این پول‌ها کجا و چطور هزینه میشود و در ادامه افزود: آنها به ما گزارش نمی‌دهند که هزینه برداشت از صندوق ملی ارزی کشور و جریمه‌ها چطور و در کجا هزینه شده و ما هم از دولت خواسته‌ایم که زمانی‌که این محدودیت ایجاد و کسب و کارها تعطیل میشود، حتما مشکلات و خسارت به کسب و کارهای کوچک، دستفروش‌ها و کارگران روزمزد و مشاغلی که زندگی صاحبان آنها بستگی به کار روزانه دارد، کادر درمانی و پرستاران مظلوم را جبران کند، ولی ما نیز مثل شما هنوز این موضوع را مشاهده نکردیم. مجلس متاسفانه دستش در این رابطه بسته است و نمی‌تواند برای ستاد ملی کرونا قانونگذاری کند./آرمان ملی
