به گزارش بخش فرهنگی سایت خبرهای فوری، بله، پرداختن به تعداد معدودی از مشهورین عرصه هنر که برخلاف بسیاری از ثروتمندان انواع عکس و فیلم و زندگینامه از آنان در دسترس است، قطعاً جذاب است. کسانی که کوچکترین لغزش کلامی آنها در مواجهه با مالیات میتواند تا مدتها سوژه رسانهها و شبکههای اجتماعی باشد. اما نکته همین جاست. نحوه ورود به معافیت مالیاتی فعالیتهای هنری از سوی رسانهها باید در درجه اول محل توجه باشد نه سلبریتیهای بهرهمند از این معافیت.
۲- لطفاً دوستان جمع بزنند کسانی را که فکر میکنند دستمزد بالا دارند، در همه عرصههای هنری، به ۵۰ نفر میرسند؟ به ۱۰۰ نفر چطور؟ بگیریم ۲۰۰ نفر، فقط همین ۲۰۰ نفر اهل هنرند در این کشور؟ بقیه کجا هستند؟! در مورد ارقام دریافتی آنها از فعالیتشان اهل رسانه چقدر آمار دارند؟ اصلاً بهجز هنرمندان ساکن تهران، بقیه هنرمندان، ایرانی به حساب میآیند نزد منتقدین؟ به جز سینما و موسیقی و تا حدودی تجسمی آن هم تعداد معدودی از فعالانشان، بقیه هنرها و هنرمندان اصلاً هنر و هنرمند محسوب میشوند؟
آن نوازنده سازهای سنتی که در یک شهر کوچک با جمعی از دوستانش کنسرتی را برای یک شب و با حضور حداکثر ۲۰۰ نفر با بلیت حداکثر ۲۰ هزار تومانی برگزار میکند، کجای این ماجرا است؟ درباره مؤسسات مطبوعاتی و انتشارات چه نظری دارند این منتقدین؟ آیا آنها هم مشمول نظر فراگیر این افراد میشوند یا لابد در این وانفسا برای چاپ کتاب و نشریه هم انتفاع فراوان دیدهاند که انتظار مالیات ۵۰ درصدی دارند؟ چرا مسأله منتقدان فروکاستن کل عرصه هنر به همین چند سلبریتی است و نسبت دادن ماجرا به حمایتهای انتخاباتی آنها از روحانی؟
مشکل دیگر اینجاست که کارشناسانی که این معافیتها را حذف کردند هم بدبختانه شناختشان از هنر و درآمد هنرمندان مثل این منتقدان است. متر و معیارشان همین معدود سلبریتی است. منتقدان دولت انتقاد میکنند که چرا دولت از سلبریتیها حمایت میکند. این وجه را میبینند ولی مسأله اصلی را نه! دولت با تصمیم استمرار معافیت صد درصدی فعالیتهای «انتشاراتی و مطبوعاتی، فرهنگی و هنری» (لطفاً به همه موارد قید شده توجه شود) نشان داد که از کل عرصه فرهنگ و هنر دفاع میکند. این وظیفه ذاتی دولت در گسترش فرهنگ عمومی است. اتفاقاً عکس این باید سؤال برانگیز میبود که در شرایط اقتصادی فعلی که سبد فرهنگی خانوارها کوچکتر شده، اخذ مالیات ولو با معافیت ۵۰ درصدی میتوانست آخرین ضربههای کاری بر پیکره فرهنگ و هنر را وارد کند که به گفته وزیر فرهنگ، در ادوار مختلف به مجوزهای صادر شده به چشم اقتصادی نگاه نشده و همواره سعی در حمایت از آنها بوده است.
البته نباید به انتقادات مطرح شده هم بیتوجه بود ولی درد آنجاست که کل هنر این مملکت با همه دانشکده و آموزشکده و… شده حداکثر ۲۰۰ سلبریتی، هم نزد اهل رسانه و هم نزد طراحان لغو معافیتها و این رنج آور است.
با یک تبصره ساده میتوان ماجرا را حل کرد. مشخص کردن سقف درآمد برای بهرهمندی از نرخ صفر درصد مالیات و بالاتر از آن گرفتن مالیات تصاعدی امر پیچیدهای نیست! /ایران
آن نوازنده سازهای سنتی که در یک شهر کوچک با جمعی از دوستانش کنسرتی را برای یک شب و با حضور حداکثر ۲۰۰ نفر با بلیت حداکثر ۲۰ هزار تومانی برگزار میکند، کجای این ماجرا است؟ درباره مؤسسات مطبوعاتی و انتشارات چه نظری دارند این منتقدین؟ آیا آنها هم مشمول نظر فراگیر این افراد میشوند یا لابد در این وانفسا برای چاپ کتاب و نشریه هم انتفاع فراوان دیدهاند که انتظار مالیات ۵۰ درصدی دارند؟ چرا مسأله منتقدان فروکاستن کل عرصه هنر به همین چند سلبریتی است و نسبت دادن ماجرا به حمایتهای انتخاباتی آنها از روحانی؟
مشکل دیگر اینجاست که کارشناسانی که این معافیتها را حذف کردند هم بدبختانه شناختشان از هنر و درآمد هنرمندان مثل این منتقدان است. متر و معیارشان همین معدود سلبریتی است. منتقدان دولت انتقاد میکنند که چرا دولت از سلبریتیها حمایت میکند. این وجه را میبینند ولی مسأله اصلی را نه! دولت با تصمیم استمرار معافیت صد درصدی فعالیتهای «انتشاراتی و مطبوعاتی، فرهنگی و هنری» (لطفاً به همه موارد قید شده توجه شود) نشان داد که از کل عرصه فرهنگ و هنر دفاع میکند. این وظیفه ذاتی دولت در گسترش فرهنگ عمومی است. اتفاقاً عکس این باید سؤال برانگیز میبود که در شرایط اقتصادی فعلی که سبد فرهنگی خانوارها کوچکتر شده، اخذ مالیات ولو با معافیت ۵۰ درصدی میتوانست آخرین ضربههای کاری بر پیکره فرهنگ و هنر را وارد کند که به گفته وزیر فرهنگ، در ادوار مختلف به مجوزهای صادر شده به چشم اقتصادی نگاه نشده و همواره سعی در حمایت از آنها بوده است.
البته نباید به انتقادات مطرح شده هم بیتوجه بود ولی درد آنجاست که کل هنر این مملکت با همه دانشکده و آموزشکده و… شده حداکثر ۲۰۰ سلبریتی، هم نزد اهل رسانه و هم نزد طراحان لغو معافیتها و این رنج آور است.
با یک تبصره ساده میتوان ماجرا را حل کرد. مشخص کردن سقف درآمد برای بهرهمندی از نرخ صفر درصد مالیات و بالاتر از آن گرفتن مالیات تصاعدی امر پیچیدهای نیست! /ایران