طبق گزارش‌های موجود اکثر قبولی‌های دانشگاه با رتبه زیر ۳ هزار از مدارس غیرانتفاعی و غیردولتی هستند و دهک های کم برخوردار سهمی بسیار ناچیزی از ورود به دانشگاه‌ها را دارند. منصور کبگانیان، استاد دانشگاه و عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با حضور در شبکه چهارم تلویزیون آمار نگران کننده‌ای از ورودی‌های دانشــگاه و نسبت آن‌ها با دهک‌های برخوردار و کم برخوردار اعلام کرد. طبق این آمار سهم مدارس و دهک‌های مختلف از رتبه‌های زیر ۳۰۰۰ کنکور عبارتند از: دهک اول، دوم و سوم(کم برخوردار): ۲ درصد /دهک،۸ ،۹ و ۱۰ (برخوردارترین): ۸۰ درصد /دهک اول (ضعیف ترین): ۲ دهم درصد /دهک دهم (ثروتمندترین) ۴۸ درصد /مدارس دولتی: ۲.۳ درصد /مدارس غیردولتی: ۸۰ درصد
به گزارش بخش فرهنگی سایت خبرمهم، در‌همین خصوص دکتر علیرضا رحیمی، کارشناس آموزش، تعلیم و تربیت در گفت‌وگو با مطهره حیدری، خبرنگار گروه رسانه‌ای خبرهای فوری مهم گفت: این روز‌ها این سوال مطرح میشود که چرا متاسفانه خانواده به سمت مدارس غیرانتفاعی می‌روند در‌حالی که من می‌گویم در‌این سوال استفاده از عبارت متاسفانه، کلمه غلطی است چون خانواده‌ها عاقل هستند و با این وضعیتی که آموزش و پرورش برایشان درست کرده به طور طبیعی حاضر نیستند که سرمایه زندگی خودشان را از بین ببرند. برای همین به سمت مدارس غیرانتفاعی و غیردولتی می‌روند.
رحیمی در ادامه افزود: ولی در سایر کشورها، مدارس دولتی مدارس مهمی است و ورود به آن‌ها نیز سخت و امکانات آن هم خیلی عالی است اما مدارس غیرانتفاعی مدارسی هستند که برای یک سری افراد و گروه‌های خاص مذهبی یا سیاسی در نظر گرفته شده است.
این کارشناس آموزش تاکید کرد: در کشور ما شما به عنوان یک مادر یا پدر طبیعتا با شرایط فعلی اعتمادی به مدارس دولتی از نظر آموزشی، علمی، تربیتی و مسائل خاص بچه‌ها ندارید و به سمت مدارس غیرانتفاعی خواهید رفت. زیرا وزارت آموزش و پرورش با وضعیت نابه‌سامانی که مشخص نیست چه کسی مسئول آن است، چه کاری انجام می‌دهند و با ضعف و عدم توانایی که در مسائل علمی و مالی و… دارند، نمی‌تواند مدارس دولتی را اداره و جمع‌وجور کند.
رحیمی در ادامه تصریح کرد: البته ممکن است یک نفر در مدارس دولتی باشد که قوی باشد و بتواند یک کاری انجام دهد اما به طور عمومی خانواده‌ها از مدارس دولتی فراری هستند و کسی هم که می‌رود مجبور است و زمانی که مجبور است خب طبیعتا شرایط را پذیرفته و خودش را در یک طبقه اجتماعی قرار داده که می‌داند نه قرار است کنکور دهد و نه موفق خواهد شد.
دکتر علیرضا رحیمی تاکید کرد: سال به سال وضعیت آموزش و پرورش با هر وزیری که می‌آید بدتر میشود و عملا هیچ کاری از دست این وزرا برنمی‌‌‌آید. تا‌حدی که امسال حدود ۸۰ درصد از آمار قبولی کنکور مختص مدارس غیرانتفاعی و غیردولتی بوده.
رحیمی نسبت به نقش دولت و وضعیت آموزش و پرورش گفت: دولت در ابتدا برای حل مسائل باید خودش را در آینه نگاه کند و ببیند که با خودش چند چند است. در سایر کشورها دولت‌ها عمیقا به آموزش و پرورش تاکید دارند ولی در کشور ما هیچ وقت آموزش و پرورش جدی نبوده. در همه دولت‌هایی هم که تا به امروز داشته‌ایم ( چه چپ چه راست، چه روحانی چه رئیسی و چه …) آموزش و پرورش بی‌ارزش‌ترین بوده و ضعیف‌ترین وزیر را داشته و هیچ وقت نخواستند این وزارت‌خانه را سربلند ببینند.
حالا یا این اتفاق یک نقشه است یا یک کم کاری، به هر حال همیشه آموزش و پرورش انتهای صف افتاده است. این آمار ۸۰ درصدی قبولی کنکور در مدارس غیر دولتی چیزی نیست که عجیب باشد زیرا ما بارها گفته‌ایم این وضعیت را ولی هیچ کس گوش نداده.
دکتر رحیمی در‌رابطه با عواقب این آمار اعلام شده از پذیرفته شدگان کنکور در آینده تاکید کرد: آینده با این وضعیت، افتضاح است. به دوره‌ای خواهیم رسید که پزشک متخصص فرق بین چاقوی جراحی و پنس را نمی‌فهمد. همین الان هم البته خیلی‌ها نمی‌فهمند.
به دانشگاه‌ها نگاه کنید. درحال حاضرآموزش و پرورش دیده میشود چون زمان کنکور است ولی وقتی کنکور تمام شود حتی مطبوعاتی‌ها هم این موضوع را رها می‌کنند. بزرگترین انگشت اتهام به سمت مطبوعاتی‌هاست. کدام یک از مطبوعات تمام سال یقه آموزش و پرورش را گرفته؟
رحیمی گفت: همه در این کشور مناسبتی هستند. غدیر میشود به دنبال غدیر میروید، قربان میشود به دنبال قربان میروید و آمریکا هم چیزی می‌گوید به دنبال آن میروید. چه کسی به دنبال آموزش و پرورش دویده؟ الان که صدای کنکور درآمده همه جا این صحبت‌هاست. وقتی کنکور تمام میشود همه به سراغ کار خودشان می‌روند.
این کارشناس آموزش تاکید کرد: واقعا باید به مسئله آموزش و پرورش توجه کرد چون فردا خودمان گرفتار می‌شویم. مطمئنا در آینده با این وضعیت ما یک شرایط فاجعه‌باری خواهیم داشت آن هم با دانش‌آموزانی که در حال حاضر حتی یک روخوانی بلد نیستند.
دکتر رحیمی در ادامه افزود: حالا این دانش‌آموزان با این شرایط به دانشگاه می‌روند. خب چه کسی در دانشگاه استاد است؟ اساتید خوب کجا هستند؟ چند نفر از اساتید دانشگاه اخراج شدند؟ چند نفر به زور بازنشسته شدند؟ چه کسانی جای این اساتید نشسته‌اند؟
چند نماینده مجلس داریم که هم استاد هستند هم از صبح تا شب در مجلس هستند و هم در تجارت خانه‌هایشان کار می‌کنند؟ اساتید دانشگاه در حال حاضر کدامشان کاسب نیستند؟ این وضعیت را چه کسی درست کرده؟ آیا دشمن درست کرده که خب مرگ بر دشمن، اما اگر خودمان درست کردیم که بهتر است یک نگاه به خودمان در آینه بیاندازیم و خجالت بکشیم ولی اگر نمی‌کشیم که خب ادامه دهیم چون ظاهرا همه چیز تمیز است و گزارش‌ها نیز عالی است.
دکتر علیرضا رحیمی، کارشناس آموزش، تعلیم و تربیت در پایان گفت: درحال حاضر هم که یک استاد تمام دانشگاه که در ۲۰ کشور خارجی تدریس کرده وزیر آموزش و پرورش است و حتما بلد است. ما با این وضعیت با جان خودمان بازی می‌کنیم و متوجه نیستیم که چه اتفاقی دارد می‌افتد!
