عقده گشایی

به گزارش بخش فرهنگی سایت خبرمهم، چند سالی است که پژمان جمشیدی به هنگام جشنواره فیلم فجر، به خوراکی برای انتقاد برخی خبرنگاران تبدیل شده است. انگار تاب دیدن او را در این عرصه ندارند و طی قرار داد نانوشته‌ای با بدترین حالت ممکن که عموما با چاشنی بی‌ادبی همراه است به او می‌تازند. آن هم در حالی که او تا به الان با تلاش‌های بسیار از پس نقش‌هایی که بر عهده‌اش گذاشته‌اند به خوبی بر آمده است. در واقع توانسته ثابت کند علاوه بر آنکه فوتبالیست خوبی بوده، بازیگر توانایی هم است. گواه این ادعا هم پربیننده بودن فیلم‌ها و سریال هایش است. این یعنی بسیاری پژمان جمشیدی و نقش آفرینی هایش را دوست دارند. موضوعی که برخی‌ها هنوز آن را نپذیرفته اند. نکته اینجاست که ادب و احترام، در پژمان جمشیدی حرف اول را می‌زند. یعنی او طی این سالهای حضورش در عرصه بازیگری، با وجود آنکه بعضا مورد تمسخر قرار گرفته و یا نقد غیر منصفانه‌ای از او شده، با نهایت ادب و احترام پاسخ آنها را داده است. مثل کاری که امسال در جشنواره فیلم فجر انجام داد.

 ماجرای یک سوال زشت

داستان از این قرار است که در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر و در نشست خبری فیلم «خط فرضی»، محمود گبرلو مدیر سابق برنامه هفت،در میان پرسش‌ها ناگهان کاغذ تا زده‌ای را باز کرد و سوال عجیب، غیر تخصصی و نه چندان محترمانه‌ای را از پژمان جمشیدی پرسید. او خطاب به جمشیدی گفت: «در فوتبال که به جایی نرسیدید، فکر نمی‌کنید برای دیده شدن راه‌های بهتری هم وجود دارد و دیده شدن صرفا با بازیگری نیست؟» این سوال تند و زشت از آن جایی که پژمان با ممارست در بازیگری تبدیل به یک چهره موفق در سینمای ایران شده است، تا حد زیادی حاضران در سالن را به تعجب واداشت. آنقدر که قبل از آن که جمشیدی به دفاع از خود بپردازد، آزیتا حاجیان بازیگر قدیمی سینما و تلویزیون ایران، با اشاره به بازی درخشان پژمان جمشیدی در فیلم خط فرضی از فرد سوال‌کننده خواست در مورد وی بی‌انصافی نکند. اما قسمت زیبا و قابل تامل ماجرا پاسخ محترمانه پژمان جمشیدی به سوال گبرلو بود. این بازیگرگفت:« نمی‌خواهم بحث را عرفانی کنم یا مظلوم نمایی کنم یا جواب شما را بدهم. می‌خواهم یک بحث خیلی بی‌ربط بکنم که از دو روز گذشته خودم به آن فکر کردم. در خصوص قسمت دوم سوال شما، اگر کسی من را نشناسد فکر می‌کند زندگی برایم خیلی با ارزش است. نه آن قدری که شما فکر می‌کنید دیده شدن برایم مهم است، نه زندگی اینقدر برایم مهم است که بخواهم برای دیده شدن چنین کاری کنم. نه فوتبال را به این دلیل انتخاب کردم، نه سینما. در این چهار پنج سالی که من در جشنواره فجر هستم تا حالا نقد شخصی از خودم ندیده بودم. یعنی اگر مثلا در سوء تفاهم هم من کاندیدا شدم، در خصوص فیلم نقد می‌نوشتند و در گوشه‌ای از آن هم در خصوص بازی من یا فیلم‌های دیگر مثل خوب بد جلف و… سه روز پیش ظهر، چون خیلی در اینستاگرام کم می‌روم و الان خیلی چک نمی‌کنم، یکی از دوستان سر صحنه فیلم‌برداری به من گفت یک نفر یک نقد خیلی خوب و یک صفحه‌ای برایت نوشته است. خیلی خوشحال شدم چون یک نقد شخصی و صرفا به خاطر بازی من در فیلم شیشلیک بود. به محض اینکه آن نقد و خبر را خواندم، صفحه بعدی همان خبر، فوت علی انصاریان بود. وقتی ما در این دنیا داریم زندگی می‌کنیم، همه این‌ها که می‌گویید به قدری برایم بی‌ارزش است که این موضوع سه روز پیش تلنگری به من زد که بدنم لرزید. وقتی یک تعریف از خودم دیدم و خبر بعدی در خصوص فوت علی، دوست عزیزم بود. بنابراین زندگی آن قدر برایم با ارزش نیست که فکر کنید برای دیده شدن فیلم بازی می‌کنم، خودم را سرگرم می‌کنم.»

رفتاری مسبوق به سابقه

اما این اولین بار نیست که پژمان جمشیدی در جشنواره فیلم فجر این چنین مورد بی‌انصافی قرار می‌گیرد. سه سال پیش بود، در چنین روزهایی، جشنواره سی‌وششم فیلم فجر رو به پایان بود و دبیر جشنواره در جمع اصحاب رسانه حاضر شده بود تا نامزدهای بخش‌های مختلف را براساس نظر هیئت داوران اعلام کند. در بخش بهترین بازیگر مکمل مرد، وقتی ابراهیم داروغه‌زاده، نام پژمان جمشیدی را برای نقش‌آفرینی در فیلم سینمایی «سوءتفاهم» به زبان آورد، عده‌ای از حاضران در سالن خندیدند و همان خنده عده‌ای معدود، شد خاطره‌ای تلخ از سالنی که به نام «اصحاب رسانه» شناخته می‌شد و طبیعتاً چنین واکنشی از سوی حاضران در آن سالن‌، انتظار نمی‌رفت.

یک نکته

به نظر می‌رسد که پژمان جمشیدی به چنین رفتارهایی عادت کرده است اما امیدواریم روزی نرسد که این سوالهای زشت و تمسخرها او را از پای درآورد. آنقدر که روزی رفتار غیر قابل انتظاری را از خود نشان دهد. به هر حال هر انسانی ممکن است ازاین همه بی‌مهری، روزی خسته شود. اما این همه زاویه با بازیگری که انصافا تا به الان بازی‌های خوبی از او شاهد بودیم و فوتبالیستی که در زمان خودش بهترین بود، جای سوال دارد. بر فرض محال پژمان جمشیدی نتوانسته که از عهده نقشش بربیاید، اول آنکه با نقدی درست و سازنده باید او را متوجه این موضوع کرد نه اینکه با سوال‌هایی از این جنس، درصدد تخریب او بر آییم. به نظر می‌رسد که متاسفانه این موضوع بین برخی از بازیگران، مجریان و دیگر چهره‌ها باب شده که بدنامی بهتر از گمنامی است به همین جهت به خیال خودشان فکر می‌کنند که با این رفتارهای زشت دیده و یا بزرگ می‌شوند در صورتی که هیچکس با بی‌احترامی به دیگران به جایی نرسیده است. بنابراین این عده بهتر است که رفتار قابل تقدیر پژمان جمشیدی در برابر این سوال غیر محترمانه را سرلوحه کارشان قرار دهند. دوم آنکه مگر برخی تازه واردهای عرصه بازیگری که فیلم‌های زیادی (با دستمزدهای آنچنانی) بازی می‌کنند، توانسته‌اند آنقدر خوب ایفای نقش کنند که مخاطب را مجذوب خودشان کنند! قسمت تلخ ماجرا هم اینجاست که اگر خدایی ناکرده پژمان جمشیدی روزی از میان ما برود همین تهمت زننده‌ها، از او اسطوره می‌سازند و صفحاتشان را مزین به تصویر جمشیدی می‌کنند و به قول صادق لواسانی فعال رسانه‌ای؛ اگر علی انصاریان هم امسال در جشنواره فیلم فجر بود خیلی از اینهایی که برایش غش و ضعف می‌کنند، گریه‌اش را در می‌آوردند. همان کاری که به صورت علنی و در خفا با پژمان جمشیدی کردند و می‌کنند.

واکنش ها

این ماجرا نیز کاربران شبکه‌های اجتماعی را آزرده خاطر کرد. از همین رو واکنش‌های آنها را در پی داشت.
یکی از کاربران در این مورد نوشته است:«هیچکس با تحقیر دیگران به احترام و بزرگی نمی‌رسد و موجود خفنی هم نمی‌شود. پژمان جمشیدی در پرسپولیس ستاره نبود اما می‌جنگید و به تیم ملی هم رسید. در سینما هم ادعا نکرده آل پاچینو و رابرت دنیرو است. این سوال یا نقد کیفیت یک بازیگر نیست. عقده گشایی رسمی است».
کاربر دیگری گفته است:«سوال خبرنگار نشان می‌داد که او در چند حوزه کاملا بی‌تخصص است».
دیگری نوشت:«این پژمان جمشیدی که در کنفرانس خبری فیلم خط فرضی دیدم پخته‌ترین و تحسین برانگیزترین نمونه از یک فوتبالیست و سینماگر ایرانیه».
یکی دیگر از کاربران اینطور می‌نویسد:«کارگردان خط فرضی با انتخاب جمشیدی برای ایفای نقش پدر قصه‌اش یک چالش جدی برای جمشیدی ایجاد کرده است و پژمان با یک تغییر ساختار جدی در لحن و بیان به جدی‌ترین شکل ممکن به این شخصیت جان بخشیده است و این تفاوت و دقت در جزئیات است که او را به بازیگری مهم تبدیل می‌کند.»
کاربران دیگر نوشته اند:« آقای جمشیدی، استعداد درخشان است که انتخاب‌های درستی کرده، هم در بازیکنی هم در بازیگری»، « معلوم نیست جشنواره نقد و قضاوت در مورد فیلم و هنره یا قضاوت در مورد شخصیت آدمها»،« الان ایشون به پژمان جمشیدی طعنه زد که برای دیده شدن اومده سینما. حالا به‌نظر من خود این خبرنگار برای دیده شدن این سوال رو پرسید»، «واقعا من خجالت کشیدم آخه این چه سوالی بود؟؟ خیلی زشته دم پژمان عزیز گرم که جواب محترمانه‌ای داد»، « واقعاً پژمان جمشیدی توی فوتبال به جایی نرسید؟!! هر چی بوده بیشتر شبیه خصومت شخصی به نظر می‌رسه»./آفتاب یزد