به گزارش بخش حوادث سایت خبرهای فوری، در اولین پرونده که در شعبه ۵ دادگاه کیفری استان تهران مورد رسیدگی قرار گرفت چهار متهم پای میز محاکمه رفتند. در ابتدای جلسه رسیدگی اولیای دم درخواست قصاص کردند و گفتند به‌خاطر اینکه جسد فرزندشان پیدا نشده است به‌شدت غمگین هستند و رضایت نمی‌دهند. مادر مقتول گفت: فرزندم چند روز بود که به خانه نیامده بود و من اعلام مفقودی کردم.
مأموران در تحقیقات دوستان پسرم را بازداشت کردند و آن‌ها به قتل اعتراف کردند، اما جسد پسرم را از بین برده‌اند و من هم رضایت نمی‌دهم. سپس کامیار متهم ردیف اول در جایگاه قرار گرفت. او گفت: اتهام را قبول ندارم. چون درگیری اصلا با من نبود. مقتول با مهرداد دوست صمیمی بود. او به دعوت مهرداد پیش ما آمد و با هم شیشه کشیدیم. مهرداد به مقتول گفت: پول لازم دارد، اما وقتی با هم شیشه کشیدیم یک‌دفعه مقتول از خود بیخود شد و از من درخواست زشتی کرد. من خیلی ناراحت شدم و با او درگیر شدم. مهرداد به کمک من آمد و با ضربات چاقو او را به قتل رساند. دو نفر که حالا متهم هستند، در درگیری نقش نداشتند؛ فقط برای اختفای جسد کمک کردند. ما بعد از قتل ماشین مقتول را از مقابل در خانه‌اش برداشتیم؛ جسد را داخل آن گذاشتیم و به خارج از شهر تهران رفتیم و دفن کردیم. فردای آن روز وقتی سر قبر مقتول رفتیم، متوجه شدیم بخشی از دست او بیرون است و حیوانات آن را خورده‌اند.
در ادامه مهرداد متهم دیگر پرونده در جایگاه قرار گرفت؛ او گفت: قتل را کامیار انجام داد. وقتی مقتول از او درخواست نامشروع کرد کامیار با او درگیر شد من هم وارد درگیری شدم، اما چاقو دست کامیار بود و او مرتکب قتل شد؛ من چنین کاری نکردم. من فقط کارت بانکی مقتول را برداشتم؛ ما با هم دوست خیلی صمیمی بودیم و رمز کارتش را می‌دانستم. در ادامه دو متهم دیگر در جایگاه قرار گرفتند؛ آن‌ها قبول کردند برای انتقال جسد کمک کردند، اما گفتند در قتل و سرقت هیچ نقشی نداشتند. با پایان جلسه دادگاه قضات برای تصمیم‌گیری در این خصوص وارد شور شدند. در پرونده دیگر، قتل مردی که به‌عنوان مراقب خانگی یک پیرزن استخدام و سپس مفقود شده بود مورد رسیدگی قرار گرفت. والدین این مرد به دادگاه شکایت کردند و مدعی شدند دختر پیرزن عامل قتل فرزندشان است. آن‌ها گفتند: پسرمان به‌عنوان مراقب سالمند در خانه متهم زندگی می‌کرد و کار‌های مادرش را انجام می‌داد تا اینکه یک روز به خانه نیامد. وقتی با متهم تماس گرفتیم او گفت: از خانه آن‌ها هم خارج شده؛ دیگر نه جسدی پیدا کردیم و نه پسرمان را. در تحقیقات انجام‌شده مشخص شد پسرمان صد میلیون تومان به متهم داده بود تا برایش عتیقه بخرد. این زن در کار خرید‌و‌فروش عتیقه بود. ضمن اینکه او بلافاصله بعد از خروج پسرمان از خانه خارج شده و همان مسیری را رفته که پسر ما رفته بود؛ ما فکر می‌کنیم او قاتل فرزندمان است.
وقتی نوبت به متهم رسید؛ او همه اتهامات را رد کرد و گفت: من هیچ پولی از مرد مفقودشده نگرفتم. از اتفاقی که افتاده است بسیار ناراحتم، چون از کار او راضی بودیم و مادرم خیلی با او راحت بود. هیچ سند و مدرکی هم نیست که نشان دهد من اختلافی با این فرد داشتم یا پولی گرفتم. من ناراحتی اولیای دم را درک می‌کنم، اما من چنین کاری نکردم.
او درباره اینکه چرا برای مادرش پرستار مرد استخدام کرده بود، گفت: مادرم توان حرکتی نداشت؛ به یک مرد نیاز بود که بتواند او را بلند کند و ما چاره‌ای نداشتیم به جز اینکه یک پرستار مرد استخدام کنیم. ضمن اینکه اصلا جسد این مرد پیدا نشده است و معلوم نیست او کشته شده باشد. بعد از گفته‌های متهم و وکیل مدافع او هیئت قضات برای تصمیم‌گیری وارد شور شدند. /شرق
